
اوتیسم در کودکان حدود یکسالگی خود را نشان میدهد و با علائمی حاکی از ناتوانی کودک در برقراری ارتباط مانند تاخیر در تکلم خود را نشان میدهد.
اوتیسم در کودکان یک اختلال رشدی است که از حدود نه ماهگی نشانههایش بروز میکند اما به سادگی قابل تشخیص نیست. با اینکه غربالگری و تشخیص زودهنگام در کنترل و درمان این بیماری بسیار بااهمیت است. اما در واقع هیچ آزمایشی برای تشخیص آن وجود ندارد.
علائم بیماری اوتیسم در کودکان
۱- این کودکان اغلب ترجیح میدهند تنها باشند و از تماس چشمی اجتناب کنند. هر چه اختلال شدیدتر باشد میزان تماس چشمی پایینتر است.
۲- سطح طبیعی مهارتهای ارتباطی و اجتماعی این بیماران از سطح میانگین بسیار کمتر است.
۳- کودک مبتلا به اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمیتواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست و ارتباطشان غیر موثر و یکطرفه است.
۴- ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبتهای دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند.
۵- کودک مبتلا به اوتیسم نمیتواند تبادل اطلاعات کند.
۶- این کودکان به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند، نمیتوانند نوبت را رعایت کنند و از گروه همسالان خود دوری میکنند. آنها علاقهای به برقراری تماس فیزیکی حتی با خواهر و برادر خود نشان نمیدهند.
۷- کودکان مبتلا به اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سنشان دچار تاخیر کلامیاند یا کلام دارند اما معنیدار نیست و کلام دیگران را تکرار میکنند. گاهی تکرار طوطی وار جملات بلند مانع میشود والدین تاخیر در تکلم را بپذیرند.
۸- این کودکان برای اشاره به چیزی که نیاز دارند از دستشان کمک میگیرند.
۹- کودک مبتلا به اوتیسم ضمایر را به صورت نابهجا استفاده میکند؛ شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا میزند.
۱۰- یکی دیگر از علائم بیماری اوتیسم در کودکان واژهسازی است. ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به اوتیسم است.
۱۱- کودک مبتلا به اوتیسم میتواند مادرش را بغل کند و ببوسد یا دلیل گریهاش را جویا شود اما در سنین بالاتر که انتظارها از او بیشتر میشود، ممکن است در این زمینه دچار مشکل شود.
۱۲- کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد؛ نمیتواند به محیط توجه کند یا خود را جای دیگران بگذارد و احساسات دیگران را درک کند.
۱۳- کودک طبیعی چون محرکهای مختلف را آزمایش میکند، مدت توجه کوتاهی دارد اما کودک مبتلا به اوتیسم ساعتها یک بازی تکراری انجام میدهد.
۱۴- این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که میچرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعتها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند.
۱۵- این کودکان بازیهای تخیلی ندارند. کودکان از ۱.۵ تا ۲ سالگی وارد بازی های نمادین میشوند؛ مثلا ممکن است از یک تکه پازل به عنوان لیوان چای استفاده کنند یا عروسک شان را روی پا بگذارند و تکان دهند. این بازیها به رشد طبیعی کودک کمک میکند اما مبتلایان به اوتیسم این توانایی را ندارند.
۱۶- متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. برخی از این کودکان در برخی مسایل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیارهها و یا توانایی زیادی در حل مسایل ریاضی داشته باشند.
۱۷- تفکر انتزاعی تفکر پیچیدهای است که با رسیدن به نوجوانی کامل میشود. یک فرد عادی در نوجوانی میتواند متوجه ضربالمثلها و کنایهها شود اما این کودکان چنین درکی ندارند که باعث میشود آنها نتوانند از مسایل نتیجه بگیرند و همین موضوع ارتباطشان را مختل میکند.
۱۸- از دیگر نشانههای اوتیسم در کودکان باید به حساسیت بیشتر یا کمتر از حد نرمال در اندامهای حسی این کودکان اشاره کرد. آنان یکپارچگی حسی ندارند؛ یعنی در برخی از آنها آستانه درد بسیار بالا و در برخی پایین است.
۱۹- وجود الگوهای حرکتی ناهنجار مانند حرکات تکراری، چرخاندن سر، کوبیدن سر، مرتب کردن اشیا، پیچ و تاب خوردن، دست زدن و غیره در برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم از دیگر علائم بیماری اوتیسم میباشد.
۲۰- خیلی از کودکانی که اوتیسم خفیف دارند، میتوانند به مدارس عادی راه پیدا کنند.
درمان اوتیسم در کودکان
سن طلایی درمان اوتیسم تا قبل از ۵ سالگی است اما تاکنون هیچ روش قطعیای برای درمان مبتلایان به اوتیسم یافته نشدهاست. وقتی به مرحله درمان بیماری اوتیسم میرسید، با انواع روشها و راههای درمانی گوناگون و احتمالا گیج کننده رو به رو میشوید. برخی از درمانها تمرکزشان بر کاهش دادن رفتارهای مخرب و آموزش مهارتهای ارتباطی و اجتماعی است. برخی دیگر با مسایل تلفیقی حسی، مهارتهای حرکتی، موارد عاطفی و حساسیتهای غذایی کار میکنند. روشهای درمانی رایج دربرگیرنده رفتار درمانی، گفتار درمانی، فیزیوتراپی، کاردرمانی، بازی درمانی و تغذیه درمانی هستند.
چند توصیه برای والدین دارای کودکان اوتیستیک
یک راه مشخص برای همه کودکان اوتیستیک وجود ندارد. با استفاده از راهنماییهای پزشکان و دیگر والدین یک طرح درمانی مناسب کودک خود برگزینید که متناسب با خلق و خوی کودک شما باشد. یک طرح درمانی مناسب برای بیماری اوتیسم باید دارای شرایط زیر باشد:
نظرات خود را برای ما ارسال کنید