«آرورا» نخستین لنج‌ چوبی مدل «گوران» به آب انداخته شد(+تصاویر)

مراسم به آب‌اندازی نخستین شناور مدل «گوران» با نام «آرورا» (Aurora – به معنای سپیده‌دم امید) برگزار شد.

به گزارش اول فارس، به پاس احیای هنر کهن لنج‌سازی چوبی و زنده نگه داشتن دانش دریانوردی ایرانی، نخستین شناور مدل «گوران» با نام آرورا، نماد پیوند سنت و آینده، پنجشنبه یکم خرداد در بند تاریخی گوران به آب انداخته شد.

این هنر که نمادی از دانش بومی دریانوردی و مهندسی سنتی ایرانیان است، هزاران سال با دریا و خلیج فارس پیوند داشته است. برای حفظ این میراث جهانی، اقدامات پاس دارنده‌ای ضروری است تا این دانش به نسل‌های آینده منتقل شود و همچنان در زندگی ساحل‌نشینان ایران نقش‌آفرینی کند.

موزه زنده لنج‌سازی و دریانوردی گوران، به‌عنوان پایگاه حفاظت از این دانش کهن، نقشی اساسی در زنده نگه‌داشتن این صنعت دارد.این موزه، با همراهی مردم، جامعه محلی، فعالین گردشگری و نهادهای مسئول، تلاش می‌کند تا با احیای هنر لنج‌سازی و ایجاد اشتغال پایدار، هویت دریایی ایران را زنده نگه دارد. تلاش‌های فعالین گردشگری گوران، با جان و دل، در کنار همت سرمایه‌گذاران جسور، این صنعت را به دوران جدید بازگردانده و مسیری برای آینده پایدار جامعه محلی ایجاد کرده است.

گوران، روستایی در دهستان سلخ بخش حرا شهرستان قشم در استان هرمزگان ایران است.برخی معتقدند نام گوران از کلمه گبران آماده که به احتمال زیاد این منطقه در گذشته محل سکونت زرتشتیان بوده‌است.

روستای گوران اولین مرکز ساخت لنج چوبی و مهد لنج سازی و دریانوردی قشم که تا به حال هویت سنتی خودش را حفظ کرده‌است و این روستا از بزرگ‌ترین مراکز تولید و ساخت لنج‌های سنتی در ایران به‌شمار می‌آید که از دیرباز تاکنون مورد توجه ملوانان هندوستان، آسیای میانه و کشورهای حاشیه خلیج فارس که با لنج‌های بادبانی خود جهت تجارت و بیشتر برای تعمیرات لنج در این بندر پهلو می‌گرفتند.

حقیقتاً باید روستای گوران را دروازه ورود به تاریخ دریانوردی خلیج فارس دانست چرا که ساخت لنج‌های چوبی به روش قدیمی و سنتی توسط نجاران بومی فارغ از سیستم‌های اولیه یا نوین نقشه‌کشی به صورت ذهنی در کارگاه‌های لنج سازی در حال انجام بوده و هم‌اکنون نیز هست، عمر صنعت لنج سازی در این روستا به بیش از یکصد سال می‌رسد.

لنج‌سازی چوبی یکی از کهن‌ترین و مهم‌ترین میراث‌های فرهنگی ناملموس ایران است که در فهرست یونسکو به‌عنوان یک صنعت در خطر ثبت شده است.