آموزش و پرورش همواره یکی از مباحث مهم و قابل تامل در ساختار اجتماعی و حتی سیاسی کشور هاست،با نگاهی سطحی و گذرا به بایدها و نبایدهای آموزشی در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه به این مهم خواهیم رسید که بیشترین سطح نظارت و سخت‌گیری در مقوله‌ی آموزش خاصه برای کودکان و نوجوانان از سوی دولت و نهادهای ذیربط اعمال می‌شود.

تسلط به تکنیک های مختلف آموزشی در کنار آشنایی با مختصات روانشناسی آموزش و تربیت از حداقل های لازم‌الرعایه در بحث آموزش است.بدون تردید آگاهی وبهره‌مندی مربی و معلم از دانش روز یکی از ضروریات واجب بوده در دنیای امروز که به جهان تخصص‌ شناخته می‌شود ادعای تسلط به شاخه های متنوع علوم ادعایی گزاف و فریبکارانه ای تلقی می‌شود.گرچه
این امکان متصور است که‌ فلان دانش‌آموخته‌ی تربیت بدنی به تکنیک ها و آموزه های آموزشی غالب رشته های ورزشی تسلط دارد اما آنچه یک مربی با دانش را مجاز به آموزش فلان رشته‌ی ورزشی می‌کند تخصص وی در گرایشی خاص است،لذا یک کارشناس تربیت بدنی علیرغم آگاهی از مقررات و نحوه‌ی آموزش رشته های مختلف ورزشی مانند فوتیال،بسکتبال و…در یک رشته ‌ی خاص خودش را صاحب‌نظر می‌داند،مثال و مصداقم را از ورزش شروع کردم تا مروری کنم به تجربه‌ی بیست ساله‌ام در حرفه‌ی بسکتبال.
خاطرم هست علیرغم حضور در عالی‌ترین سطح لیگ کشوری و طی کردن دوره های مختلف آموزش تحت نظر مربیان کاربلد کشوری برای برگزاری یک دوره‌ی آموزشی ابتدایی نیاز به مجوز از هیات بسکتبال و اخذ گواهینامه ی معتبر داشته،در طی دوره مدیران و کارشناسان فن، کلاس های آموزشی را تحت نظارت فنی داشته از جهات مختلف اعم از کارکرد آموزشی، اخلاقی و حتی روانشناسی مربی مورد نظر را رصد می‌کردند.
بدون شک تکنیک ها و مختصات آموزشی ورزش با نحوه ‌ی آموزش موسیقی و نوازندگی واجد تفاوت های فراوانی است‌.آنچه بنا به تجربه‌‌ی اندک خویش در نوازندگی سه تار در خاطر دارم موید این ادعاست که آموزش موسیقی نیازمند توانایی های متنوعی است به گونه ای که ممکن است فلان نوازنده‌ی زبردست و به اصطلاح پنجه‌طلا در مقوله ی آموزش فاقد آن توانایی لازم بوده،عمر و استعداد و پول نوجوانان و هنرجویان علاقمند به موسیقی را حرام کند.شهر شیراز با داشتن هنرمندان شناخته شده و چهره های مطرح همواره به عنوان یکی از قطب‌های موسیقی کشور تعرفه می‌شود ،همین سابقه و عقبه سبب مسئولیت سنگینی است برای مربیان و متولیان آموزش در عرصه‌ی موسیقی تا مبادا فلان نوازنده‌ی مثلا پیشکسوت که در فلان ساز تبحر و تجربه ای دارد نام و عنوانی برای خودش دست وپا نکند و از غفلت مسئولان و سینه سوخته های موسیقی سوءاستفاده کرده کلاه گشادی سر والدینی که بنا به هر دلیلی علاقمند هستند تا فرزندشان سازی بنوازد و موسیقی یاد بگیرد.
آنچه سبب نگارش این چندسطر یادداشت شد تذکر یکی از دوستان در قالب ارسال فیلم آموزش ویولن در فضای مجازی بود.هنرجوی نوجوان در کنار شخصی مثلا استاد در حال نواختن ویولن دیده می‌شود اما چه نوازندگی!!که هر آدم ناشی مثل بنده هم متوجه می‌شود که استاد محترم هیچ‌یک از نت ها را درست و به قاعده نمی‌نوازد و صدای فالش ساز گوش فلک را کر می‌کند.لذا امیدوارم متولیان امر چشمان نظارتی خویش را بیشتر باز کرده مانع شیوع چنین فجایعی در مقوله‌ی آموزش شوند.

فیلم مورد نظر در اختیار سردبیر محترم رسانه‌ی وزین اول فارس قرار گرفته،محتوای صفحه‌ی مجازی مورد بحث جهت راستی آزمایی این یادداشت گزارش گونه کافی است که امیدوارم به قید تسریع بساط چنین آموز‌هایی جمع شود تا مجبور نشوم از طریق مراجع نظارتی و قضایی مسئله را پیگیری کنم.
یا حق
محمدهادی جعفرپور
شهروندی شیرازی
وکیل دادگستری

عکس های قشنگ از مناظر ساحلی و دریاها که حال تان را خُوب می کند

عضو یکی از کانال های اخبار اول فارس شوید

 کانال تلگرام 

 کانال واتساپ 

در کانال ایتا

کانال سروش 

 کانال روبیکا

 کانال بله