آنچه باید درباره ریزش دائمی موی سر بدانید

اول فارس| پوست و زیبایی : ریزش مو یکی از مشکلاتی است که هم آقایان و هم خانم‌ها را سنین مختلف آزار می‌دهد. این ریزش مو می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی ناشی از مشکلات قابل درمان هستند و برخی برای برخی هم هنوز درمان موثری یافت نشده است. امروز می‌خواهیم در مورد راه‌ها و روش‌های جلوگیری از ریزش مو و پیشنهادی در مورد درمان ریزش مو داشته باشیم صحبت کنیم.

علائم ریزش مو

همه‌ی ما در هر شبانه روز به طور متوسط ۵۰ تا ۱۰۰ تار از موهای سرمان را از دست می‌دهیم. موهای ریخته شده در حالت عادی با تارهای موی جدید جایگزین شده و تراکم مو ثابت می‌ماند. در صورتی که تعادل بین رشد و ریزش مو به هم بخورد، یعنی ریزش موها بیشتر شود یا رشد موها توقف یابد، به طور کلی گفته می‌شود که فرد دچار ریزش مو شده است. پس موی همه ما می‌ریزد ولی ریزش مو به شرایطی اطلاق می‌شود که تراکم موها کاهش یابد.

بیشتر اوقات ریزش مو به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و تا زمانی که تراکم موهای سر تا حد قابل توجهی کم نشود، متوجه آن نمی‌شویم. در جلوگیری از ریزش مو (و تقریباً تمام مشکلات سلامتی) زمان شروع درمان اهمیت زیادی دارد. یعنی هرچه زودتر برای درمان ریزش موی خود اقدام کنید، احتمال موثر بودن درمان بیشتر می‌شود.

ریزش مو علل متعددی دارد. وقتی ریزش مو به صورت ناگهانی شروع می شود، علت ممکن است بیماری، رژیم، داروها، یا بارداری باشد. اگر ریزش مو به صورت تدریجی است، فرد ممکن است ریزش موی ارثی داشته باشد.

شایعترین نشانه‌ها و علائم ریزش مو عبارتند از:

کنده شدن راحت موها به هنگام کشیدنشان
تجمع مقدار زیادی مو در موگیر چاه بعد از استحمام
جدا شدن مقدار زیادی مو هنگام بستن یا شانه‌ کردن موها
ریختن تعداد زیادی مو بر روی بالشت بعد از خواب شبانه

در این شرایط مراجعه به پزشک جهت بررسی‌های بیشتر لازم است. چون گاهی ریزش مو نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای است.

با این حال رایج ترین علل علمی ریزش مو از این قرارند:

مصرف ناکافی پروتئین: به گفته متخصصان تغذیه دانشگاه تگزاس، فقدان پروتئین یکی از اصلی ترین دلایل ریزش موها و توقف رشد موها است. کمبود پروتئین حتی باعث تغییر رنگ موها می شود. زنان باید حداقل ۴۶گرم پروتئین در روز دریافت کنند. فراموش نکنید کمبود پروتئین در برنامه غذایی و یا صرفا مصرف پروتئین های گیاهی مانند حبوبات و غیره که دارای پروتئینی با کیفیت مرغوب نیستند، (پروتئین های گیاهی دارای تمام اسیدهای آمینه به اندازه کافی نیستند) ریزش موها را به دنبال خواهد داشت.

فقر آهن: برای گیاه خواران و یا افرادی که سعی در محدود کردن مصرف گوشت دارند، فقر آهن یک دغدغه واقعی است ضمن اینکه ریزش موها نیز در این افراد مشاهده می شود. زنان بین سنین ۱۹ تا ۵۰ سال باید حداقل روزانه ۱۸ میلی گرم آهن در روز دریافت کنند و این میزان در زنان بالای ۵۰ سال باید ۸ میلی گرم در روز باشد. در کنار محصولات حیوانی حاوی آهن، مصرف گیاهانی مانند کلم، سویا، اسفناج، عدس و کدو نباید فراموش شود.

استرس شدید: یکی از پیامدهای موقتی استرس ریزش مو است که البته به گفته محققان کلینیک مایو، با کنترل استرس، ریزش موها متوقف و رشد موها آغاز می شود.

تغییرات هورمونی: تغییرات قابل توجه در سطح هورمون ها به ویژه در زنان می تواند موجب ریزش مو شود. ریزش مو در زمان یائسگی و همچنین به دنبال تولد نوزاد به خاطر پایین افتادن سطح استروژن خون شایع است. وقتی ریزش مو به علت پایین افتادن استروژن خون باشد این موقتی است و موها مجددا به حالت اول برخواهند گشت. یک خانم در سن ۴۰ سالگی یا بالاتر نباید انتظار داشته باشد موهایش به اندازه سنین ۲۰ سالگی رشد کنند.

مشکلات تیروئید: تیروئید شما مسئول تنظیم توابع بدن مانند چرخه قاعدگی، ضربان قلب و دمای بدن است. وقتی غده تیروئید کم کار باشد سبب کاهش سرعت متابولیزم بدن، خشک، نازک و شکننده شدن موها شده و در نهایت باعث ریختن موها می گردد، از طرفی دیگر به دلیل کند شدن سرعت متابولیسم بدن رویش مجدد موها نیز با سرعت کمتری روی می دهد که تدریجا باعث خالی شدن قسمت های مختلف سر می گردد.

از دلایل کم کاری غده تیروئید می توان به کمبود ید، منگنز، سلنیوم، ویتامین سی و سایر مواد مغذی که غده تیروئید جهت فعالیت خود به آن ها احتیاج دارد اشاره کرد.

مصرف داروها: به عقیده محققان کلینیک مایو، برخی داروها از جمله داروهای فشار خون می توانند باعث ریزش مو شوند. البته اگر از این داروها استفاده می کنید و دچار ریزش مو هستید، نباید قبل از مشاوره با پزشک، اقدام به قطع داروی مصرفی کنید.