اتاق فکر گردشگری، امکانی برای توسعه

یکی از ظرفیت­های بزرگ کشور ما که باید به آن توجه ویژه شود،صنعت گردشگری است.به عبارتی اقتصاد گردشگری می­تواند یکی از مقولات مهم اقتصادی به حساب بیاید.

تشکیل اتاق فکر گردشگری را که به تازگی از سوی معاونت گردشگری بعنوان متولی دولتی این صنعت مطرح شد، از این منظر می‎توان تحلیل کرد. ایجاد اتاق فکر و اندیشه در هر حوزه‌ای لازم و راهگشاست و چنین اتاقی باید  در کنار مسئولان باشد. مثل پیشنهاد تشکیل اتاق فکر دولت و بخش خصوصی که در سال ۹۵ در زمان  ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری توسط خانم احمدی‌پورمطرح شد. همان‌طور که می­دانید برای انجام کاری در این حد و اندازه، نمی‌توان بدون آگاهی و اطلاعات لازم ورود کرد و چشم­اندازهای آن را تعریف کرد. نقشه راه ما و مسیری که قرار است طی شود، باید از قبل مشخص باشد. چراکه بدون اطلاعات و مطالعه به هدف نمی­رسیم.

موضوع مهمی که در این میان وجود دارد، ضرورت شناسایی ظرفیت‌هایی است که کشورمان در زمینه گردشگری دارد.

بسیاری از ظرفیت­های بزرگ گردشگری ایران حتی برای بسیاری از هموطنان هم ناشناخته است. در حالی که برخی از این جاذبه‌­ها در دنیا بی­‌نظیر است و اینها نیاز به تبیین و معرفی دارد. ما زمانی می‌توانیم گردشگر خارجی جذب کنیم و گردشگری داخلی را هم رونق بدهیم که خودمان ظرفیت‌های گردشگری کشورمان را به خوبی بشناسیم. وقتی خودمان بشناسیم می‌توانیم برای معرفی آنها به مردم دنیا هم اقدام کنیم.

در کنار این شناسایی و معرفی که ضرورت اجتناب ناپذیر کار است، موضوع مهمی دیگری وجود دارد که آن ایجاد زیرساخت‌های لازم است. همچنین ما به نیروهای متخص و آموزش‌دیده در حوزه گردشگری نیاز داریم چون گردشگری امروزه در دنیا یک امر تخصصی است و باید متناسب با شرایط روز با آن مواجه شد تا در دنیا حرفی برای گفتن داشت.

برای رونق گردشگری داخلی که به نوعی زمینه‌ساز ورود گردشگر خارجی به کشور هم هست، کارهای زیادی می‌توان انجام داد. به طور مثال می‌توان تسهیلات لازم برای سفر ارزان قیمت به مردم داد تا گردشگری داخلی احیا شود و از این طریق مقاصد جدیدی را تعریف کرد که در آینده با ایجاد زیرساخت‌های لازم، مقصد گردشگران خارجی هم بشود. اینها و کارهای بسیاری مانند اینها نیازمند تشکیل حلقه فکر و اتاق اندیشه است که به آن اشاره شد.

اتاق فکر گردشگری می‌تواند چشم­اندازی برای مسئولان به وجود بیاورد که از طریق آن مسائل و مباحث صنعت گردشگری را رصد کنند. لازم است که ما در بحث طرح­های جامع گردشگری، اطلاعات دقیق­تری داشته باشیم. برای توسعه گردشگری، تسهیلات و خدمات سفر، برنامه­ریزی حمل و نقل، آموزش کسانی که در حوزه گردشگری فعالیت دارند، تورهای گردشگری و … مواردی هستند که می‌تواند در اتاق فکر گردشگری مطرح شود. اتاق فکر در هر حوزه‌ای ظرفیت‌های بالایی دارد و اگر از آن ظرفیت‌ها استفاده شود، نتایج خوبی را به همراه خواهد داشت و صنعت مهم و آینده‌داری مانند گردشگری هم از این قاعده مستثنی نیست.

صنعت گردشگری در ایران بسیار نیازمند جلب مشارکت بخش خصوصی و جذب سرمایه‌گذاری است. اتاق فکر گردشگری می‌تواند یکی از اهداف خود را به تحقق این مهم معطوف کند. وقتی ما در همین استان مازندران که یکی از استان‌های مهم و به اصطلاح توریستی کشورمان است، با مشکلات زیرساختی و از جمله کمبود اقامتگاه مواجهیم، نشان می‌دهد که کاستی‌های زیادی هست که می‌تواند سوژه کار در اتاق فکر گردشگری باشد.

طبیعی است ساخت هتل در منطقه‌ای توریستی که با کمبود هتل مواجه است، هم به نفع کشور و مردم است و عواید اقتصادی ناشی از آن نصیب جامعه می‌شود و هم برای خود سرمایه‌گذار توجیه اقتصادی دارد و در صورت آگاهی دادن به او، رغبتش را بر خواهد انگیخت.  امیدوارم اتاق فکر گردشگری با مد نظر قرار دادن این موضوعات، منشأ موفقیت‌های بزرگی در حوزه گردشگری شود.