از اجرای طرح ملی زیتون در فارس چه خبر؟ انجام شد؟!

سید محی الدین حسینی ارسنجانی
روزنامه نگار

ده سالی میشود که قرار بوده است طرحی بنام طرح ملی زیتون درمناطقی از ایران و استانهای مختلفی از کشور واز جمله در استان فارس اجرا شود. حالا پس از گذشت این همه مدت این طرح مثل بسیاری دیگر از طرحها و پروژه های ملی مسکوت مانده و به اجرا در نیامده و فارس و فارسیان روز به روز از مواهب طبیعی و امتیازات ملی دور و دورتر و بی بهره تر میشوند حال انکه استانهای همسایه و دیگر نقاط کشورمان بواسطه پیگیری مطالبه گران استانشان از استانداران و فرمانداران گرفته تا سایر مدیران استانی و محلی اشان روز به روز توسعه بهتر می یابند اما فارس هنوز اندر خم یک کوچه از تعالی و ترقی وا مانده است.

ده سال پیش در رسانه ها ی کشوری و استانی با تبلیغات انبوه در رابطه با اجرای طرح ملی زیتون که قرار بوده به واسطه اجرای آن مقدار کمی از باغات زیتون موجود در کشور و فارس اصلاح و روغن خوراکی زیتون مورد نیاز کشور تامین گردد اما متاسفانه علیرغم توسعه سطح زیر کشت درختان زیتون از سوی مردم و موسسه ای بنام فلاحت در فراغت که بعدها همین هم از سوی عده ای منفعت طلب به فساد کشیده شد این طرح اجرا نگردیده و مردم کشورمان باید از زیتون‌های تولید خارج که نه کیفیت و نه قیمت مناسبی دارند مصرف کنند.

نقش روغن زیتون ، ترشی زیتون و زیتون پرورده در چرخه غذایی ایرانیان هنوز مهم و موثر دانسته نشده و بسیاری از مردم نمیدانند که منافع مصرف روغن زیتون و خود زیتون برای بدن انسان که خداوند در قران کریم از آن یاد کرده و حتی به آن قسم خورده چیست؟

بسیاری از مناطق شرق و جنوب استان فارس استعداد کشت و برداشت زیتون و پسته را که دو محصول پردرآمد باغی محسوب میگردند دارند اما با توجه به اینکه در ساختار کشاورزی ایران و بویژه در سازمان کشاورزی فارس از تحقیقات و امور ترویجی چندان خبری نیست به این مهم پرداخته نشده و نتوانسته ایم آنگونه که باید کشاورزی امان را از حالت غرق آبی به سمت محصولات زراعی ودرختان پر ثمر و کمتر نیازمند به آب ببریم.

البته تلاشهای کمی درداین رابطه صورت گرفته که نسبت به حجم بالای زمینهای کشاورزی و باغات فارس این مقدار تلاش کم و ناچیز است و چندان به حساب نمی آید.امروزه کرمانیها و یزدیها از وجب به وجب خاک استانشان که آب زیادی ندارند بهترین استفاده را از خاکشان که کمتر از خاک فارس حاصلخیزتر است بهره ها میبرند و ما در استانمان که استان چهار فصل است به داشتن درخت زیتون و پسته و مزارع وسیع آن کمتر فکر کرده ویا کمتر به آن پرداخته ایم.

برابر اظهارنظر کارشناسان کشاورزی و باغی زمینهای استان فارس استعداد برداشت ده تا دوازده تن زیتون ازهر هکتار از باغات این استان را دارند و میتوانند بخش اعظمی از زیتون مورد نیاز کشور را تامین نمایند و در آمد سرشاری را نصیب باغداران زیتون فارس کنند اما میبینیم که سهم فارس از باغات زیتون کشور ناچیز است و استانمان باید قطب تولید زیتون در جنوب ایران باشد و این شدنی است مگر با برنامه ریزی و اراده مشترک بین باغداران و زمینداران فارس و مسئولان کشاورزی،امور زراعی و باغداری فارس که تلاش کنند اجرای طرح ملی برزمین مانده زیتون کاری در فارس اجرایی و عملیاتی گردد.

مردم اگر از روغن زیتون به جای روغنهای نباتی که اغلب دارای پالم و دیگر مواد مضر برای قلب و عروق و سلامتی است استفاده کنند کمتر بیمار شده و نقش استفاده از روغن زیتون خوراکی و غیر خوراکی در سلامت بدن اثبات شده است.پس علاوه بر مصرف خوراکی از روغن زیتون در مصارف طبی هم میتوان بهره برد و زندگی سالم تر و شاداب تری را تجربه کرد.

چراباید استانی به این پهناوری مثل فارس سطح زیر کشت درختان زیتون ثمر دهنده اش کمتر از بیست هزار هکتار باشد حال انکه فارس و فارسیان باید در شرایط فعلی افزون بر دویست هزار هکتار باغات زیتون در استانشان را شاهد و ناظر باشند.

معلوم است که به درستی از زمینهای کشاورزی و حاصلخیز و خدادادی امان استفاده نکرده ایم و نتوانسته ایم به این واسطه به اقتصاد ملی کمک کنیم و یا با این روشها در زمینه اشتغال زایی گامهای مثبت برداریم.

اگر زیتون و زیتون کاری در فارس توسعه یابد باتوجه به استانی که آفتابی است روغن زیتون به دست امده از باغات زیتون فارس کیفیتی بالاتر از روغنهای تولید اسپانیا و ایتالیا داشته و دارد اما افسوس که کشاورزان و زمینهای آماده کشت محصولات استراتژیک به حال خود رها و مسئولان کشاورزیشان هم نسبت به اجرای طرحهای بزرگ و ملی در فارس همچنان بی تفاوت بوده و هستند.

مردم را باید به تهیه نهال و قلمه زیتون تشویق و کشاورزان را در زمینه غرس درختان زیتون در ارقام مختلف ان آموزش داد تا دیگر نیازی به خرید و تهیه نهال و قلمه از شمال نباشد.

روغن زیتون تولیدی فارس و دیگر محصولات آن از کیفیت لازم برخوردار و نسبت به روغن تولید وارداتی خارج بسیار ارزانتر و در دسترس تر است.

بنابراین ایده برند شدن روغن زیتون در فارس و سطح ملی و بین المللی اتفاق نیفتاده و براورده نمیگردد مگربا رسیدن به خود باوری و برنامه ریزی و همراهی و همکاری همه کشاورزان و مدیران و متولیان امور کشاورزی استان فارس و از انجا که درخت زیتون در برابر کم آبی و شوری زمین مقاومت بیشتری دارد و از نظر اقتصادی محصولی است که توجیه اقتصادی دارد و منافع بسیار زیست محیطی برای خاک و هوا و زندگی مردم دارد باید به این سمت برویم و از پرداختن به چنین محصول پر منفعت و کم هزینه ای غافل نمانیم.