اعترافات تکان‌دهنده قاتل: همسرم را با راننده نیسان دیدم و او را کشتم
به گزارش اول فارس در دی ماه سال ۱۴۰۱، زنی به کلانتری قاسم آباد مشهد مراجعه و خبر از گم شدن همسرش، فردی به نام «رحمان»، داد. با آغاز تحقیقات پلیس آگاهی خراسان رضوی، مشخص شد که «رحمان» با یک دستگاه خودروی نیسان متعلق به شخصی به نام «رحمت» کار می‌کرده و آخرین بار در شهر قوچان دیده شده است.
با این سرنخ، کارآگاهان به سراغ «رحمت» رفته و او را دستگیر کردند. در پی بازجویی‌ها، «رحمت» به قتل «رحمان» اعتراف کرد و جزئیات هولناکی از جنایت خود را شرح داد. او مدعی شد که به ارتباط پنهانی میان همسرش و «رحمان» مشکوک شده بود. با وجود انکار «رحمان» و ادعای او مبنی بر اینکه همسر «رحمت» را مانند خواهرش می‌داند، سوءظن «رحمت» برطرف نشد.
«رحمت» نقشه کشید و به بهانه رفتن به مشهد از خانه خارج شد، اما شبانه به صورت مخفیانه وارد دامداری خود شد و «رحمان» را در حال مصرف مواد مخدر در کنار همسرش مشاهده کرد. به گفته او، در منزل بسته بود و او نتوانست وارد شود.
پس از این واقعه، «رحمت» همسرش را وادار کرد تا با «رحمان» قرار ملاقات بگذارد و او را به خانه بکشاند. به محض ورود «رحمان»، میان او و «رحمت» درگیری رخ داد. «رحمت» مدعی است برای جلوگیری از فرار «رحمان»، او را هل داده که در نتیجه، سر «رحمان» به کنج دیوار برخورد کرده و نقش بر زمین شده است. «رحمت» برای «رحمان» قرص متادون و آب میوه آورد و او تا صبح خوابید.
روز بعد، وقتی حال «رحمان» کمی بهتر شد، «رحمت» از او در مورد رابطه‌اش با همسرش پرسید. به گفته «رحمت»، «رحمان» قصد فرار داشت که او با چوب به دستش ضربه زد و چند مشت نیز به صورتش وارد کرد، که منجر به وخامت حال «رحمان» شد. طولی نکشید که «رحمت» متوجه شد «رحمان» دیگر نفس نمی‌کشد.
«رحمت» جسد «رحمان» را درون کیسه‌ای قرار داد و با موتورسیکلت به منطقه‌ای در اطراف قوچان منتقل و رها کرد. چند روز بعد، او دوباره به سراغ جسد رفت و آن را به داخل یک چاه (قنات) انداخت.
پس از اعترافات صریح متهم، او صحنه قتل را بازسازی کرد و پرونده برای رسیدگی به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی ارسال شد. در جلسات دادگاه به ریاست قاضی محمد شجاع پور فدکی، وکیل متهم تلاش کرد تا با استناد به «مهدورالدم بودن» مقتول، از موکل خود دفاع کند. وکیل اولیای دم نیز موضوع مصرف مواد مخدر توسط هر دو طرف و ادعای اعتراف‌گیری «رحمان» توسط مقتول در پرونده قبلی مواد مخدر را مطرح کرد و مدعی شد که این موضوع انگیزه قتل بوده است.
در نهایت، قضات شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی با رد دفاعیه «مهدورالدم بودن»، با استدلال‌های دقیق حقوقی و شرعی، رای به قصاص نفس «رحمت» دادند. دادگاه همچنین «رحمت» را به پرداخت دیه به دلیل جنایت بر میت محکوم کرد و تاکید نمود که این دیه قابل ارث نیست و در صورت وجود بدهی برای مقتول، باید صرف پرداخت آن شود و در غیر این صورت، در امور خیریه هزینه گردد.
این رای که به امضای قاضی محمد شجاع پور فدکی (رئیس دادگاه) و قاضی جواد آسیان یزد (مستشار دادگاه) رسیده، قابل فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور است.
