رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر شیراز اعلام کرد: درخواست الحاق روستاهای “گردخون”، “اقبال‌آباد” و “سلطان‌آباد” به محدوده شهر شیراز با توجه به ابهامات موجود و ضرورت پاسخ به سوالات و توضیحاتی درباره توجیهات فنی و مطالعات صورت‌گرفته، از سوی کمیسیون مربوطه رد شد.
نوذر امامی گفت: برنامه‌های مقطعی و اقدامات ضربتی نمی‌تواند مشکلات ناشی از حاشیه‌نشینی در کلان‌شهر‌ها را حل کند.
او در همین زمینه به عدم موافقت با درخواست الحاق روستاهای “گردخون”، “اقبال‌آباد” و “سلطان‌آباد” به محدوده شهر شیراز اشاره کرد و گفت: کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر شیراز بر این نکته تاکید دارد که با الحاق یک روستا به شهر شیراز، مالکان زمین‌های بین روستای الحاق‌شده و شهر شیراز نیز درخواست‌های مشابهی خواهند داشت؛ این موضوع به‌ویژه در درخواست روستاهای الحاق شده همچون انجیره، دوکوهک و گویم نیز دیده می‌شود.
او عنوان کرد: عمده درخواست‌های الحاق از سوی روستائیان یا مالکان زمین‌های روستایی با عنوان‌هایی نظیر کنترل ساخت‌و‌ساز و دریافت خدمات صورت می‌گیرد؛ اما شواهد نشان می‌دهد ایجاد ارزش افزوده زمین و املاک و بورس‌بازی زمین و مسکن هدف نهایی است.
رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر شیراز با بیان اینکه در این بین روستائیان و خرده مالکان روستا سهم چندانی از الحاق و ارزش افزوده ندارند، گفت: بر این اساس سوال اصلی این است که نقش عملیاتی دستگاه‌های متولی روستا همچون بنیاد مسکن، دهیاری، بخشداری، فرمانداری و… در خدمات‌رسانی به روستا و کنترل ساخت و ساز در محدوده و حریم روستاها چیست.
امامی ادامه داد: جز این، باید به هزینه الحاق روستا به شهر و سایر مناطق درون‌شهری نیز توجه کرد که بسیار بالاست و ممکن است به ازای هر فرد حداقل سالیانه دو میلیون تومان به صورت متوسط هزینه برای مدیریت شهری در پی داشته باشد.
او با بیان اینکه بخش زیادی از این سکونتگاه‌ها در طی سالیان گذشته شکل‌گرفته و شهرداری عملا سهم خدمات و درآمدی از آنها نداشته است، اظهار کرد: بر همین اساس، با الحاق هر روستا به شهر عملاً بقیه مردم شهر شیراز باید هزینه‌های روستا را تأمین کنند.
رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر شیراز یکی از راه حل‌های برون‌رفت از وضعیت موجود را آمایش سرزمینی و جلوگیری از مهاجرت بی‌رویه و همچنین جلوگیری از ادامه دست‌اندازی به زمین‌های اطراف روستا برشمرد که باید به‌صورت حاکمیتی و ملی درباره آنها اقدام لازم صورت گیرد.
پاسخ به پرسش‌هایی همچون بیان مزیت، تفاوت یا اهمیت روستاهای ذکر شده نسبت به بقیه روستاهای حریم شهر شیراز، چرایی تضمین برای عدم درخواست مشابه از سوی دیگر روستاهای حریم شهر شیراز، ارائه دلایل برای چگونگی پایان یافتن مشکلات این روستاها درصورت پیوستن به شیراز و دلایل کاهش مهاجرت بی‌رویه به شیراز و زمین‌خواری‌های اطراف ضروری عنوان شد.
در بخش دیگری از این جلسه به آسیب‌های حاشیه‌نشینی که برآمده از تمدن صنعتی مدرن و یکی از تجلیات شهرنشینی سریع است، پرداخته شد.
به گفته رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر شیراز، بر اساس پژوهش‌ها در حاشیه‌ها مردم قادر به تامین استاندارهای لازم برای یک زندگی سالم نیستند، از سوی دیگر از آنجا که حاشیه‌نشینی در کشورهای در حال توسعه رشد بسیار شتابانی دارد، انتقال جمعیت نقاط روستایی به مراکز شهری برای فرار از محدودیت‌های اقتصادی و اجتماعی و طبیعی بیشتر رخ می‌دهد. در ایران نیز به دلیل سیر پرسرعت شهرنشینی در چند سال گذشته، حاشیه‌نشینی مشکلات اجتماعی، اقتصادی، امنیتی و زیست‌محیطی فراوانی را در اغلب کلانشهرهای ایران به وجود آورده است.
امامی عنوان کرد: سهم عمده جمعیت حاشیه‌نشین دنیا در حال حاضر، در شهرهای کشورهای در حال توسعه وجود دارد و از همین رو است که حل این معضل نیازمند برنامه‌ریزی آینده‌نگر است.
او در این رابطه بر ضرورت پژوهش و بررسی درباره حاشیه‌نشینی توسط معاونت شهرسازی و معماری تاکید کرد و خواستار ارائه نتیجه به مرکز پژوهش‌های شورای اسلامی شهر شیراز و کمیسیون شهرسازی شد.
عضو کانال اول فارس در واتساپ شوید
نظرات