خود من یک ازدواج شکست خورده داشتم و در آن ازدواج ۱۳۶۱ سکه مهریه ام بود که عدد سال تولدم بود. اما ازدواج من تنها ۳ سال و ۵ ماه دوام داشت. همسر سابقم از همان سال اول زندگی، بنای ناسازگاری گذاشت و مرا خیلی آزرد، هم روحی و هم جسمی. خلاصه زندگیمان از پاشید و من برای این که بتوانم از جهنمی که برایم درست شده بود خلاص شوم، حتی یک سکه هم نگرفتم.
حدود ۲ سال بعد با مردی ازدواج کردم و برخلاف اصرار خانواده ام، مهریه ام را تنها یک سکه بهار آزادی قرار دادم. الان حدود ۱۰ سال است که با عشق و خوشبختی و آرامش در کنار هم زندگی می کنیم.
وقتی حرف های نیوشا خانم را شنیدم، یاد زندگی خودم افتادم که قبلاً فکر می کردم سکه های زیاد باعث خوشبختی است ولی راستش همان مهریه سنگین، روی مخ همسر اولم بود و از همان روزی که عقد کردیم، حس می کرد من او را به ۱۳۶۱ سکه زنجیر کرده ام.
خواستم به عنوان یک زن بگویم که هر چند مهریه می تواند مهم باشد ولی بدون شعار می گویم هیچ نقشی در خوشبختی ندارد. اگر فرد درست را انتخاب کنید و باهم درست رفتار کنید، نه با یک سکه که با یک شاخه نبات هم می توانید شیرین و خوشبخت زندگی کنید.
من با ۱۳۶۱ سکه زندگی خوبی نداشتم چون طرفم را درست انتخاب نکرده بودم و رفتارمان هم با یکدیگر درست نبود ولی با یک سکه زندگی پر از خوشبختی دارم چون هم درست انتخاب کردم و هم رفتارهایمان با هم درست است.
برای خانم نیوشا ضیغمی عزیز و سایر هم میهنان عزیزم وشبختی را آرزو می کنم..عضو کانال تلگرام ما شوید
نظرات