ترس را گم کرده بود. زندگی را در آسمان‌ها یافته بود. در همان آسمان هم ابدی شد. به آرزویش رسید. همان رویایی که همه دوستان و آشناهایش از آن حرف می‌زنند.
به گزارش گروه حوادث اول فارس به نقل از رکنا لباس آتش‌نشانی به تن کرده بود. لباسی که آرزو داشت یک روز به تن کند. با همان لباس به آسمان‌ها پیوست. محمد بزرگی چترباز معروف کشورمان بود. به یاد شهدای ساختمان پلاسکو، جانش را داد. می‌خواست یاد آنها را زنده نگه دارد، اما نمی‌دانست که این مراسم به بهای جانش تمام می‌شود. به ارتفاع رفت. از آن بالا هیجانش برای پریدن زیاد بود. مثل همیشه که از پرنده بودن خود لذت می‌برد، اما درست سه ثانیه با مرگ فاصله داشت. ۵۶ متر ارتفاع بود. ولی سقوط مرگبار او تنها سه ثانیه طول کشید.
چترباز جوان قصد داشت برای ادای دین به شهدای آتش‌نشان حادثه پلاسکو از یک نردبان آتش‌نشانی با چتر بپرد اما در حادثه‌ای تلخ جان خود را از دست داد. حادثه‌ای که به‌گفته کارشناسان، یک بدشانسی و بسیار نادر بود.
به‌گزارش رکنا ، محمد بزرگی ، چترباز ۳۶ساله از مدت‌ها در تلاش بود تا در چهارمین سالگرد وقوع حادثه ساختمان پلاسکو که به شهادت جمعی از آتش‌نشانان منجر شد با پرش از یک نردبان آتش‌نشانی به آنها ادای احترام کند. او از مدت‌ها قبل به‌دنبال گرفتن مجوز این کار بود تا اینکه سرانجام با پافشاری و اصرارهایش توانست یک نردبان آتش‌نشانی را برای این کار در اختیار بگیرد.
۸ صبح روز پنجشنبه محمد و دوستانش که برنامه‌ریزی این پرش را از مدت‌ها قبل انجام داده بودند، این نردبان را که حدود ۵۶متر ارتفاع داشت در شهرک اکباتان مستقر کردند و او بالا رفت.
قرار بود بزرگی بعد از پریدن از نردبان با چتر فرود بیاید. کاری که او بارها انجام داده بود و این بار نیز برای موفقیت در این پرش فکر همه‌‌چیز را کرده بود؛ به‌جز حادثه‌ای پیش‌بینی نشده. محمد بالای نردبان رفت و بعد از کنترل چند باره همه مسائل ایمنی و تنظیم کردن دوربین کوچکی که روی کلاهش نصب کرده بود، پرید و تلاش کرد چترش را باز کند. او چند لحظه بیشتر برای این کار زمان نداشت اما چتر او دچار مشکل شد و تلاش‌هایش برای باز کردن چتر فایده‌ای نداشت و او بدون اینکه بتواند چترش را باز کند سقوط کرد. همه‌‌چیز در یک لحظه اتفاق افتاد و افرادی که برای دیدن یک برنامه هیجان انگیز در شهرک اکباتان جمع شده بودند از دیدن این صحنه شوکه شدند. هرچند او در کوتاه‌ترین زمان ممکن به بیمارستان منتقل شد اما درنهایت به‌دلیل شدت آسیب‌های وارده جانش را از دست داد.
علت سقوط محمد بزرگی چه بود؟
امیر حزینی، از مربیان حرفه‌ای ورزش‌های هوایی و از دوستان محمد بزرگی درباره علت وقوع این حادثه می‌گوید: «در بین ورزش‌های هوایی، چتربازی خطرناک‌ترین ورزش است چرا که کوچک‌ترین اشتباه یا حادثه می‌تواند به قیمت جان ورزشکار تمام شود. من سال‌ها بود محمد را می‌شناختم. او در این رشته از بهترین‌ها بود.
در کارش به خوبی مهارت داشت و بارها دست به پرش‌های مهمی زده بود. محمد دوره‌های مختلف چتربازی را در روسیه، دوبی و چند کشور دیگر دیده بود و بارها از برج‌های زیادی مثل برج آزادی پریده بود. حتی پیش از این ۴مرتبه از ارتفاعی مشابه نردبان آتش‌نشانی بدون هیچ مشکلی پریده بود. محمد از ۳سال قبل قصد داشت این پرش را به یاد آتش‌نشانان پلاسکو انجام دهد اما به او اجازه داده نمی‌شد تا اینکه امسال توانست مجوز بگیرد.
حزینی در ادامه درخصوص علت وقوع حادثه می‌گوید: «محمد یک دوربین روی کلاهش نصب کرده بود. وقتی او بعد از پرش چتر کوچک را به پشتش انداخت تا باز شود در یک لحظه به‌دلیل تغییر جهت باد، چتر کوچک جلوی صورتش آمد و به پایه دوربین گیر کرد. محمد فورا چتر را از پایه دوربین جدا کرد و در ادامه چتر بزرگ عمل کرد اما این کار حدود ۳ثانیه زمان برد و چتر بزرگ به‌طور کامل باز نشد و محمد سقوط کرد. اگر این ۳ثانیه از دست نمی‌رفت یا اینکه ارتفاع حدود ۱۰متر بیشتر بود این حادثه اتفاق نمی‌افتاد.»
او درباره اینکه چرا از تشک نجات استفاده نشده بود نیز می‌گوید: «در چنین پرش‌هایی چون ورزشکار به‌خودش اطمینان دارد مرسوم نیست که از تشک استفاده شود اما اگر تشک در محل حادثه بود محمد دچار حادثه نمی‌شد. باز نشدن چتر اصلا حادثه معمولی نیست و اگر یک میلیون بار دیگر محمد می‌پرید این حادثه اتفاق نمی‌افتاد.» این دوست صمیمی محمد بزرگی ضمن تسلیت به خانواده و دوستان او گفت: «روز حادثه افراد زیادی از صحنه فیلمبرداری کردند اما به خواست خانواده محمد این فیلم‌ها منتشر نشد و از طرف خانواده بزرگی از افرادی که فیلم حادثه را در اختیار دارند خواهش می‌کنم فیلم را منتشر نکنند.»
یکی دیگر از دوستان نزدیک محمد، روایت برگزاری این مراسم را توصیف می‌کند و می‌گوید: «از شیراز برمی‌گشتیم. محمد به من گفت می‌خواهم برای شهدای آتش‌نشان پلاسکو کاری انجام بدهم. از من خواست کنارش باشم. من هم گفتم با افتخار قبول می‌کنم. خواست تا با دوستان آتش‌نشانم هماهنگ کنم تا بتواند لباس عملیاتی آنها را بپوشد و بپرد. من هم هماهنگ کردم. او رفت و لباس آتش‌نشانی را پوشید. نردبان را هم دید. خیلی ذوق داشت. به من پیام داد و گفت نمی‌دانی چه حالی دارم که این لباس مقدس را پوشیدم. بغض کرده‌ام. خلاصه کلی با هم حرف زدیم. رفت دنبال مجوزهای این کار.
در تمام مراحل با او در تماس بودم. حتی یک بار گفت که روز جمعه هماهنگ شده تا بپرد. ولی بعد گفت به خاطر مشکلات پیش‌آمده در صدور مجوز، جمعه کنسل شد. من داشتم به سفر می‌رفتم. به من زنگ زد و گفت که خیلی ذهنش درگیر است. موانع زیادی وجود دارد. من هم گفتم هرچه دلت می‌گوید. می‌گفت شاید اصلا بی‌خیال شوم. چند روز بعد تماس گرفت و گفت من پنجشنبه می‌پرم. گفت خیلی فکر کردم توکل برخدا می‌خواهم بپرم. از من خواست کنارش باشم، اما من در سفر بودم و نتوانستم پیش او بروم. تا اینکه این خبر را شنیدم. همیشه دلش می‌خواست در یکی از پرش‌هایش بمیرد نه در تصادف و مریضی.»
شرایط جوی نامساعد
این در حالی است که سرهنگ بهزاد پاینده، بنیانگذار پرش بیس‌جامپ در ایران، محل این حادثه را بررسی کرده است. او به عنوان کارشناس در این باره گفت: «من طبق تجربه‌ای که دارم، براساس بررسی‌ها ۹۵ درصد، شرایط جوی نامساعد را دلیل این اتفاق می‌دانم. البته خودم در آنجا حضور نداشتم. نمی‌توان به صورت قطعی نظر داد. ولی طبق تجربیات و بررسی صحنه این را می‌گویم. معمولا در اینگونه پروازهای با ارتفاع کم، چتر دوم وجود ندارد. چون اصلا زمان استفاده از چتر دوم نیست. فرد فقط فرصت دارد که یک چتر را باز کند. اگر باز نشد حادثه رخ می‌دهد. دیگر وقتی برای استفاده از چتر دیگر نیست.
برای همین چتر دوم برای ارتفاع‌های بالای هزارمتر استفاده می‌شود. این پرش‌ها کوتاه است و از برج‌ها، آنتن‌های مخابراتی، پل‌ها و صخره‌ها صورت می‌گیرد. بنابراین فکر می‌کنم همه چیز استاندارد بوده و شرایط هوا چنین اتفاقی را رقم زده است. من، محمد بزرگی را می‌شناختم، او چترباز ماهری بود. بارها از خطرهای مختلف جان سالم به‌در برد. احتمالا در آن لحظه باد زیاد شده، مسیر منحرف شده و دستگیره چتر با جایی درگیر شده که این سقوط رخ داده است. این را هم می‌دانم که او تمام مجوزهایش را گرفته تا توانسته برنامه چنین پرشی را ترتیب دهد.»
برنامه‌ریزی شخصی
ابراهیم کریمی، نایب رئیس انجمن ورزش‌های هوایی نیز در این خصوص گفت: «این پرواز کاملا شخصی بوده که این چترباز فوت شده است. طراحی این پرواز کار شخصی بوده و ارتباطی با انجمن نداشته است. ما مجوزی در این خصوص صادر نکرده بودیم. یک چترباز به طور شخصی می‌تواند از هر جایی بپرد. محمد بزرگی مجوزی برای انجام این مراسم از ما نگرفته است. البته اکنون مهم‌ترین موضوع این است که یک چترباز خوب آن هم در سالگرد شهدای پلاسکو از بین ما رفته است که به خانواده ایشان تسلیت عرض می‌کنیم.»
ناشناس
تاریخ : ۴ - بهمن - ۱۳۹۹
قسمت وسرنوشت چنین بودروحششاد