دانشمندان دریافته اند که خوردن یک شکلات ممکن است به کاهش وزن کمک کند. یافته نشان می‌دهند که نوع ارائه ماده غذایی بر میزان خوردن ما تاثیر می‌گذارد.
کارشناسان معتقدند این یافته‌ها می‌تواند در مورد سایر غذا‌ها نیز صدق کند. بریدن و پخش کردن غذا تاکتیکی است که هر فردی می‌تواند برای هر غذایی به کار بگیرد تا به فرد کمک کند کم‌تر بخورد. کنترل اندازه سهم ماده غذایی جنبه کلیدی رژیم غذایی و کنترل وزن در کنار ورزش و یک رژیم غذایی متعادل است.
به گزارش دیلی تلگراف؛ گروهی از پژوهشگران دانشگاه شانکسی نرمال در چین به بررسی این موضوع پرداختند که آیا تبدیل غذا به تکه‌های بیش‌تر و کوچک‌تر بر نحوه درک افراد از اندازه وعده‌ها تاثیر می‌گذارد و هم چنین آیا پخش آن تفاوتی ایجاد می‌کند یا خیر.
در مجموع ۶۳ نفر در دو آزمایش شرکت کردند و ۶۰ تصویر مختلف از شکلات را که به روش‌های مختلف چیده شده بودند مشاهده نمودند.
دانشمندان در مطالعه خود که نتیجه آن در نشریه Food Quality and Preference منتشر شده می‌نویسند: “نتایج نشان داد که تعداد واحد و فاصله بین واحدی به طور مستقل بر درک اندازه کلی سهم تاثیر می‌گذارد”.
تیم بررسی کننده به شرکت کنندگان در پژوهش شکلاتی با ۱۰ اندازه مختلف نشان داد و سپس آن را به ۹ یا ۱۶ قطعه برش دادند. نتایج نشان داد برش دادن و پخش کردن شکلات باعث می‌شد افراد شرکت کننده در آزمایش دچار فریب شده و آن را بزرگ قلمداد کنند.
اگرچه در این آزمایش تنها از شکلات استفاده شد، اما براساس نتایج تجربی می‌توان حدس زد افرادی که می‌خواهند وزن کم کنند می‌توانند غذای خود را در بشقاب به صورت کمی پراکنده بچینند و بین هر بخش فاصله بگذارند و با این کار باعث شوند غذا بیش‌تر به نظر برسد.
برعکس اگر همان مقدار غذا جمع شود کم‌تر بنظر می‌رسد و در آن صورت ممکن است باعث شود احساس کنید می‌تواند بیش‌تر بخورید. علاوه بر این، غذا را می‌توان به واحد‌های بیش تری تقسیم کرد مانند بریدن یک قرص نان به چند تکه که باعث می‌شود اندازه کلی نان بیش‌تر به نظر برسد.
اندازه سهم درک شده می‌تواند واسطه مصرف باشد
در بررسی‌ای مشخص شد افرادی که غذا را در بشقاب با ایجاد شکاف‌هایی بین مواد غذایی غذا قرار داده و یک دایره بزرگ تشکیل داده بودند گمان می‌کنند میزان غذا بیش از حد واقعی ان است.
در مقابل، در بشقاب دیگری که در آن غذا‌ها روی هم چیده شده و دایره کوچکی تشکیل شده بود غذا کم‌تر به نظر می‌رسد. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که اندازه سهم درک شده ارزش مطالعه دارد، زیرا می‌تواند واسطه مصرف باشد.
برای مثال، اگر فردی بتواند غذا را بزرگتر از چیزی که هست درک کند ممکن است غذا را بیش از حد بزرگ ارزیابی کند و مصرف خود را کاهش دهد. هنگام درک اندازه کلی بخش، تعداد واحد و هم فاصله بین واحدی بر تخمین اندازه کلی تاثیر می‌گذارند. زمانی که یک اندازه غذا را به ۹ یا ۱۶ قطعه تقسیم شد افراد گمان می‌کنند که ۱۶ قطعه بزرگتر از ۹ قطعه است.
علاوه بر این، هنگامی که قطعات غذا از هم جدا می‌شوند (مثلا با فاصله بین واحد‌ها به میزان ۱۲۰ درصد یا ۱۳۰ درصد) مصرف کنندگان اندازه کلی غذا را بیش‌تر درک می‌کنند.
نظرات