ببینید | مراسم درگذشت برای فرد درگذشته زرتشتی

به گزارش اول فارس ، برای گرامیداشت یاد و خاطره درگذشتگان در دین زرتشت، مجموعهای از مراسمهای ویژه در نظر گرفته شده که هر یک در زمانهای مشخصی برگزار میشوند و دارای فلسفه و معنای خاص خود هستند.
این آیینها، که از دیرباز در میان زرتشتیان رواج داشته، نشاندهنده احترام به روح درگذشته و اعتقاد به ادامه حیات پس از مرگ است. این مراسمها به خانواده داغدیده کمک میکند تا با غم از دست دادن عزیزشان کنار بیایند و برای روان او طلب آمرزش کنند.
مراحل مراسم یادبود در آیین زرتشتی
مراسم تدفین و یادبود در دین زرتشت از چندین مرحله تشکیل شده که هر یک از اهمیت بالایی برخوردارند:
۱. مراسم خاکسپاری (شمارش روز اول)
مراسم خاکسپاری اولین گام در این مسیر است. پس از فوت فرد، مراسم دینی با حضور موبدان و خانواده متوفی برگزار میشود. در این مراسم، پس از انجام آیینهای مذهبی، جسد در محل مشخصی به خاک سپرده میشود. در گذشته از دخمهها برای تدفین استفاده میشد، اما امروزه با توجه به تغییرات اجتماعی و قانونی، خاکسپاری در آرامگاههای مخصوص زرتشتیان انجام میشود.
۲. پرسه یا روز سوم
مراسم پرسه در روز سوم پس از درگذشت برگزار میشود. در این روز، بستگان و دوستان متوفی برای تسلیت به خانواده او میروند و دعاهایی برای شادی روان درگذشته میخوانند. این مراسم با هدف آرامش بخشیدن به خانواده و همراهی با آنها در این دوران سخت است. در این روز اعتقاد بر این است که روان از جهان مادی جدا شده و به سوی جهان مینو میرود.
۳. صبح چهارم
صبح روز چهارم از دیگر مراسمهای مهم است. در این روز، خانواده و موبدان مجدداً گرد هم میآیند تا با خواندن اوستا و نیایشها، روان درگذشته را در سفرش به جهان دیگر یاری دهند. این مراسم به “چهارم” معروف است و اهمیت ویژهای در باورهای زرتشتی دارد.
۴. دهه (روز دهم)
مراسم دهه در روز دهم پس از درگذشت برگزار میشود. این مراسم نیز با هدف گرامیداشت یاد و خاطره فرد متوفی و طلب آمرزش برای او صورت میگیرد. در این روز نیز مراسم دعا و نیایش برگزار میشود و از مهمانان پذیرایی سادهای به عمل میآید.
۵. سیروزه (روز سیاُم)
یکی از مهمترین مراسمهای یادبود، سیروزه است که در سیاُمین روز پس از فوت برگزار میشود. این مراسم به منزله پایان دوره سوگواری اولیه است و در آن، خانواده و دوستان با حضور در آرامگاه یا محل برگزاری مراسم، یاد و خاطره درگذشته را گرامی میدارند. سیروزه فرصتی برای مرور زندگی متوفی و سپاسگزاری از اوست.
۶. روزه (ماهگرد)
مراسم “روزه” که به معنای ماهگرد است، در پایان هر ماه از درگذشت فرد، به مدت یک سال برگزار میشود. این مراسمها به صورت خصوصیتر و با حضور اعضای نزدیک خانواده انجام میشود و هدف آن حفظ یاد و خاطره متوفی در طول سال اول است.
۷. سالگرد (تا سی سال)
نقطه اوج مراسمهای یادبود، سالگرد است که تا سی سال پس از درگذشت فرد، به صورت سالانه برگزار میشود. این مراسم با شکوهتر از سایر مراسمها است و تمامی خانواده و دوستان در آن شرکت میکنند. در مراسم سالگرد، معمولاً غذاهای سنتی تهیه و میان نیازمندان تقسیم میشود تا روان درگذشته شاد شود. برگزاری سالگرد تا سی سال، نشان از اهمیت ویژه این آیین در فرهنگ زرتشتی و اعتقاد به جاودانگی روان دارد.
این مراسمها نه تنها فرصتی برای ابراز غم و اندوه هستند، بلکه به خانواده کمک میکنند تا با تکیه بر ایمان و باورهای خود، به آرامش برسند و مسیر زندگی را با خاطرهای خوش از عزیز از دست رفته ادامه دهند.




در برخی مناطق هنوز هم از کلمه پرسه استفاده میشه که قطعا ریشه در تاریخ کهن ایران دارد.کلمه ای که ۱۴۰۰ سال بعد از آغاز و گسترش دین اسلام و محدود شدن آیین زردشت هنوز استفاده می شود