پژو با واگذاری پلت فرم پژو ۲۰۶ به ایران خودرو به عنوان بخشی از غرامت ترک یک طرفه خود وارد یک همکاری مشترک به اصطلاح جوینت ونچر با ایران خودرو شد. پیش از این اتفاق ۲۰۶ پلاس که یک فیس لیفت اقتصادی بر روی ۲۰۶ معمولی بود با نام ۲۰۷ مختص بازار آمریکای جنوبی توسط پژو معرفی شد که بعدتر پای آن به کشور ما نیز باز شد اما با ترک پژو از ایران پرونده تولید این خودرو به کلی بسته شد.
با بازگشت مجدد پژو، ایران خودرو با در اختیار داشتن پلت فرم ۲۰۶ فرصت را همانند همیشه مهیا دید تا با تغییرات شگرف مختص به خود این پلت فرم متعلق به قرن گذشته میلادی را با شعف مضاعف مجددا به روی خط تولید ببرد.
در نتیجه پژو 207i در هر دو مدل هاچبک و سدان (SD) با صرف هزینه ۵۰ میلیارد تومانی در لیست فروش ایران خودرو قرار گرفت. گرچه مجددا پژو این یار بی وفا، ایران خودرو را تنها گذاشت و سرنوشت ۲۰۷ مخصوصا در نمونه اتوماتیک و SD مجددا وارد آینده نامعلومی شد که در ادامه قصد داریم تا نگاهی به مدل SD آن داشته باشیم. با ما همراه باشید.
۵۰ میلیارد تومان هزینه برای هیچ
ایران خودرو با توجه به حضور رقبای بسیار سر سخت چینی مانورهای به نسبت زیادی در زمان معرفی مجدد ۲۰۷ و مدل SD آن داده بود اما عرضه پژو ۲۰۷ صندوق دار به خیلی قبل تر از رونمایی آن در کشور ما باز می گردد. پیش از این ۲۰۷ صندوق دار برای عرضه در بازار آمریکای جنوبی و سپس با همکاری شریک تجاری خود در چین (دانگ فنگ) و احتملا کشور ما توسط پژو آماده شده بود.
۲۰۷ صندوق دار توفیق مدل هاچبک را کسب نکرد و عرضه آن در بازار های مذکور متوقف شد. حال این سوال پیش می آید که ایران خودرو دقیقا ۵۰ میلیارد تومان صرف چه کاری کرده است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت و نتیجه گیری چنین هزینه ای را به مخاطبان واگذار خواهیم کرد.
بزک کردن به سبک ایران خودرو
در نمای جلو شاهد تغییر آرایش داخلی چراغ ها هستیم که این بار تنها یک چراغ دایروی شکل اصلی و نوار چراغ روشنایی روز در آن کار شده است. برای مشاهده دیگر تفاوت باید به بخش کناری و رنگ یکسان ستون مرکزی با رنگ بدنه مراجعه کرد.
اما بیشترین تغییرات در بخش انتهایی و سپر عقب مشاهده می شود. جایی که در بخش زیرین سپر حجم پردازی و خط متفاوت در کنار چراغ مه شکن جدید مشاهده می شود. چراغ عقب نیز با تغییر آرایش داخلی دارای طرحی متفاوت است.
بر روی درب صندوق نیز یک اسپویلر کوچک قرار داده شده که دقیقا در مسیر چراغ ترمز قرار دارد. تحت چنین شرایطی قاعدتا باید چراغ ترمز را به روی اسپویلر و یا بخش بالایی شیشه عقب انتقال داد. این تمام تغییراتی است که شما در ظاهر این خودرو به نسبت ۲۰۷ صندوق دار چینی مشاهده می کنید.
در داخل اتاق نیز مهم ترین تغییر استفاده از یک صفحه نمایش بزرگ مولتی مدیا و فرمان با طراحی متفاوت است. دیگر بخش ها همچون فرم کلی بخش بالایی داشبورد و پشت آمپری نیز از نسل بعدی ۲۰۶ یعنی ۲۰۷ واقعی به این خودرو سرایت کرده است و دیگر بخش ها هیچ تغییری به نسبت ۲۰۶ نداشته است. از نظر کیفیت نیز حجم انبوهی از پلاستیک خشک و کم کیفیت با رنگ مرده طرز تفکر سازنده آن را به خوبی فریاد می زند.
تجهیزات و امکانات
در بخش امکانات و تجهیزات نیز کروز کنترل، فرمان برقی EPS، آینه های جانبی برقی، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، سیستم مالتی مدیا مجهز به رهیاب ماهواره ای، دوربین و سنسور عقب، صندلی تاشو عقب، تنظیم ارتفاع چراغ جلو، ترمز عقب و جلو دیسکی مجهز به EBA،EBD و ABS، دو کیسه هوا و رینگ آلومینیومی ۱۴ اینچی از مهم ترین امکانات ۲۰۷ صندوق دار است که در ادامه قرار بود ایران خودرو سقف شیشه ای را نیز به این خودرو اضافه کند و حتی پیش فروشی برای مدل های مجهز به سقف شیشه ای نیز در نظر گرفته بود.
در این خودرو نبود سیستم کنترل کشش الکترونیکی EPS، استارت دکمه ای، صندلی چرمی و…به نسبت رقبای چینی به خوبی به چشم می آید. ایران خودرو حقیقتا در ایجاد حس تغییر ۲۰۷ صندوق دار و تمیز دادن آن به نسبت ۲۰۶ صندوق دار شکست خورده است. اکثر امکانات و تجهیزات یاد شده را می توان به صورت شخصی با کیفیت بسیار بهتر بر روی خودرو نصب کرد.
قوای محرکه
شاید تنها تفاوت اساسی در همین بخش فنی رقم خورده است. پس از توقف تولید ۲۰۶ صندوق دار V9 مجهز به گیربکس اتوماتیک، ۲۰۷ صندوق دار این نقش را برای این شرکت بازی خواهد کرد. موتور TU5 ایرانیزه شده با همان مشخصات همیشگی یعنی ۱.۶ لیتر حجم و ۱۰۵ اسب بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتن متر گشتاور با گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک AL4 مجهز به تیپ ترونیک و حالت برفی و اسپرت استفاده شده است.
دیگر تفاوت معنا دار در این بخش استفاده از فرمان برقی به جای هیدرولیک است که فشار کمتری بر روی قدرت موتور و سیستم ترمزی بهینه شده ۲۰۷ می آورد. ایران خودرو شتاب صفر تا صد این خودرو را ۱۲.۶ ثانیه اعلام کرده است و وزن آن برابر با ۱۱۵۲ کیلوگرم اعلام شده است.
تجربه رانندگی آشنا با چاشنی فرمان برقی
با توجه به ارتفاع بیشتر سیستم فنر بندی محور عقب برای جذب ضربات و ستون های C که در اصل متعلق به خودروی هاچبک هستند، استفاده از سنسور و دوربین عقب در این بخش الزامی به نظر می رسد. با قرار گیری در پشت فرمان خودرو مهم ترین تفاوت ۲۰۷ به نسبت تمامی مدل های تولید شده این پلت فرم در ایران، استفاده از فرمان برقی EPS است.
همانطور که می دانید فرمان های برقی وزن سبک تری به نسبت فرمان های هیدرولیکی دارند و این مورد به خوبی در ۲۰۷ مشاهده می شود. این مسئله در ترافیک های خسته کننده شهری مزیت مناسبی به حساب می آید. البته فرمان با افزایش سرعت رفته رفته سنگین تر و سفت تر شده تا نرمی بیش از حد فرمان در سرعت های بالا منجر به بروز حادثه نشود.
در مجموع سیستم محرکه ۲۰۷ با این که سالیان سال در کشور ما تولید شده است اما هم چنان مشکلات ذاتی خود اعم از تقه و گرمای بیش از حد را با خود به همراه دارد. بهترین حالت رانندگی با این قوای محرکه همان حالت تیپ ترونیک است. در زمینه شتاب گیری نمی توان انتظار خاصی از این خودرو داشت و شتابی در حدود ۱۳.۵ الی ۱۴.۵ ثانیه برای رسیدن به سرعت یکصد کیلومتر در ساعت قابل دست یابی است، اما در خودرو مورد آزمایش که مجهز به ترمزهای چهار چرخ دیسکی است، قدرت ترمزگیری ۲۰۷ وضعیت مطلوبی دارد و می تواند به خوبی رقبای چینی خود را به چالش بکشد.
در زمینه مصرف سوخت نیز بسته به فصل و همینطور نحوه رانندگی عدد نهایی می تواند متفاوت باشد. مصرف در شرایط رانندگی عادی شهری در حدود ۸ تا ۹ لیتر و در جاده در حدود ۷ لیتر خواهد بود. دیگر مزیت ۲۰۷ را نیز می توان هزینه پایین تر نگه داری گیربکس قدیمی آن قلمداد کرد که با توجه به سابقه و گستردگی عرضه آن مالک را با چالش کمتری مواجه خواهد کرد.
فرصت سوزی مجدد ایران خودرو
در پایان باید اعلام کرد که هدر رفت زمان و سرمایه در پلت فرم ۲۰۶ دست کمی از پلت فرم پژو ۴۰۵ ندارد و تولید خودرویی که ذاتا متعلق به کلاس دیگری است و خریدار ایرانی چاره ای جز انتخاب این دست از خودروها با توجه به نیاز خود ندارد می تواند تنها توجیح عرضه مجدد ۲۰۷ صندوق دار توسط ایران خودرو باشد.
این در حالی است که خودرویی همچون پژو ۳۰۱ که ذاتا برای کلاس سدان های کامپکت طراحی شده است در حال حاضر جایی در سبد محصولات ایران خودرو ندارد و ایران خودرو با فرصت سوزی مجدد بر سر این پروژه فاقد یک سدان کامپکت به روز است.
از رقبای ۲۰۷ می توان به جک j4، بسترن فاو B30، دانگ فنگ S30، جیلی GC6، برلیانس H230 اشاره کرد. در صورت محقق شدن روند پیش از تحریم مجدد صنعت خودروسازی، این رقبا دست بالا را در رقابت با خودرویی همچون ۲۰۷ صندوق دار دارند. با این وجود حتی پس از توقف تولید رقبای چینی، ایران خودرو هنوز نتوانسته پیش فروش های ۲۰۷ صندوق دار را به طور کامل پاسخ دهد و حتی خبر از حذف برخی از امکانات آن داده شده است. در حال حاضر و در زمان نگارش این نوشته (شهریور ۹۸) نمونه های صفر کیلومتر در بازار با قیمتی در حدود ۱۵۰ میلیون تومان عرضه می شود.
نظرات