حاج عباس عربی، معروف به «پرچمدار صلح و سازش»  گفت: دعواها و پرونده های اختلاف بین مردم که به صلح و آشتی ختم می شوند، دیگر دنباله‌ای ندارند و به دنبال آن امنیت، آرامش و محبت بین طرفیت جاری می شود.

او افزود: اما اگر پرونده‌ای در دادگاه و با اجبار قانون بسته شود، از آنجایی که یک طرف محکوم می شود، در بسیاری از موارد کینه و کدورت‌ها را از بین نمی برد، چه بین طرفین و چه بین طرف محکوم و دستگاه قضا بویژه اینکه یک طرف پرونده به مجازات(زندان، پرداخت جریمه یا دیه و…) محکوم می شود.

عربی گفت: در مقابل اگر با کمک ریش سفیدان و بزرگان خیرخواه بین طرفین اختلاف صلح و سازش برقرار شود، حتی اگر دیه و جریمه‌ای هم رد و بدل شود، چون با رضایت بوده است، منجر به ایجاد کینه و اختلاف بعدی نمی شود.

حل ۹۰ درصد پرونده‌ها با صلح و سازش

این شخصیت خیرخواه و معتمد کرمانشاهی گفت: اگر تنها ۲۰ درصد مردم بویژه بزرگان و معتمدان طوایف برای حل اختلاف اطرافیان و بستگان خود پا پیش بگذارند، من شک ندارم که دادسراها و دادگاه‌ها خلوت خواهد شد.

به اعتقاد او «اگر مسوولان قضایی و مدیران اجرایی هم از فرهنگ صلح و سازش و خیرخواهی معتمدان و چهره های متنفذ استان حمایت کنند، بیش از ۹۰ درصد اختلاف های بین مردم و پرونده های قضایی آنان(خانوادگی، ملکی، مالی و…) به سازش و آشتی ختم می شود».

به گفته عربی، صلح و سازش نه تنها بسیاری از پرونده های قضایی را به نتیجه مطلوب می رساند که مهمتر از آن، با رفع بسیاری از اختلاف های کوچک و بزرگ، اجازه تبدیل شدن آنها به پرونده های قضایی جدید را نمی دهد.

ایجاد سازش هنر می‌خواهد

سردار صلح و سازش در عین حال با بیان اینکه ایجاد صلح و سازش هم هنر خاص خود را می‌خواهد و از هرکسی برنمی آید، گفت: افراد به صرف اینکه دارای پست و مقام، شهرت یا ثروت باشد، نمی توانند در ایجاد صلح و سازش موفق باشند.

سازش در پرونده‌ای با ۶ قتل و ۶ نزاع

حاج عباس عربی به یکی از پرونده های سنگینی که ده ها خانواده را درگیر کرده بود، اشاره کرد و گفت: به توفیق الهی در فروردین امسال با کمک دوستان شورای حل اختلاف موفق شدیم، یک پرونده قضایی با ۶ قتل عمد و ۶ نزاع قبیله‌ای دسته جمعی را به صلح و سازش ختم کنیم.

به گفته او یکی از این نزاع‌های دسته جمعی ۳۵ پرونده قضایی به دنبال داشته که چندین سال است به دیوان عالی کشور ارجاع شده و همچنان به نتیجه نرسیده بود؛ در جریان یک نزاع دیگر ۲۵ خانوار آسیب جدی دیده بودند.

عربی تاکید کرد: اگر این پرونده به صلح و سازش نمی رسید و به اعدام برخی از طرفین ختم می شد، پیامدهای بسیار خطرناکی داشت و احتمال فوران کینه و کدورت و از سرگیری نزاع‌ها بالا بود.

راهکار اختلافات قومی، اعدام نیست

به اعتقاد سردار صلح و سازش، در غرب کشور بویژه استان های کرمانشاه، لرستان و ایلام هر پرونده‌ای که به صلح و سازش برسد برای همیشه بسته می شود؛ حتی ما موارد متعددی داشته ایم که چندین سال پس از آشتی، طرفین مانند یک خانواده با همدیگر در مراسم‌های شادی و سوگواری حاضر شده‌اند.

او افزود: در مقابل، نمونه هایی وجود دارد که چندین سال پس از اعدام یکی از طرفین، آتش خشم و کینه دوباره بین آنها زبانه کشیده و منجر به قتل های جدیدی شده است.

این معتمد کرمانشاهی تاکید کرد: من به گواهی تجربه و مشاهدات مکرر خودم در غرب کشور می گویم آن دسته از پرونده های اختلافات مردمی که با اعدام بسته شده، نه تنها مشکل و اختلاف را حل نکرده بلکه ناامنی را بیشتر کرده است.

فرهنگ صلح و سازش جانی دوباره گرفته است

عربی در ادامه گفت: مسیر صلح و سازش مدتی کمرنگ شده بود اما با حضور آیت الله رییسی در راس قوه قضاییه این دیدگاه تقویت شده که می توان بسیاری از پرونده ها را از راه ایجاد آشتی و صفا ختم کرد.

حاج عباس عربی در پایان گفت: من به عنوان نوکر مردم ایران و استان کرمانشاه از خداوند خواسته ام، توان خدمتگزاری و ایجاد صلح و صفا بین مردم را از من نگیرد و اگر روزی قرار شد از نعمت خدمت به مردم محروم شوم، ابتدا جانم را بگیرد.

نجات ۲۵۰ نفر

حاج عباس عربی، از اهالی ایل بزرگ کاکاوند شهرستان هرسین در جنوب شرق استان کرمانشاه و از پاسداران بازنشسته است.

او از سال ۱۳۸۳ همکاری خود را با دادگستری کرمانشاه آغاز کرده و بدون دریافت حتی یک ریال، تاکنون بیش از ۲۵۰ نفر (” تا اردیبهشت۹۹ “)را از پای چوبه دار نجات داده و بیش از ۶ هزار پرونده نزاع قومی، قبیله‌ای، مالی و اختلافات خانوادگی را به صلح و سازش ختم کرده است.

این چهره نیکوکار البته یک چارچوب خاص هم دارد و به گفته خودش به هر پرونده‌ای ورود نمی‌کند: در پرونده‌های تعرض به نوامیس، دزدی، راهزنی و شرارت ورود نمی‌کنم و تا زمانی که از پشیمانی و توبه مقصر یا قاتل مطمئن نشوم، پیگیر سازش نمی شوم. هدف من ایجاد صلح در نزاع‌ها و اتفاقاتی است که در پی یک عصبانبت و خشم لحظه‌ای و به صورت غیرعمدی رخ داده است تا جلوی ادامه و گسترش آن را بگیرم.

«گذشت» در «خون صلح»