به گزارش گروه تاریخ اول‌فارس ، سیاوش آریا فعال گردشگری و آثار تاریخی ایران باستان در گزارشی جدید نوشت: قاچاقچیان و سودجویان اموال تاریخی و فرهنگی در سال های گذشته بخش زیادی از یک«گوردخمه»در شهرستان مرودشت را شکسته و دوباره نیز به آن یورش برده و بخش دیگری از آن را ویران کردند.
سودجویان و قاچاقچیان بیمار اموال تاریخی و فرهنگی به بهانه های پوچ یافتن گنجی که هیچ وجود خارجی ندارد درسال های گذشته به یک«گوردخمه» ۲۰۰۰ هزارساله در یکی از کوه های مرودشت پارس آسیب جدی رسانده و بخشی های زیادی از درون اتاقک آن را شکسته اند.همچنین در یکی دو ماه گذشته نیز باز چپاولگران فرومایه به بخش هایی از درون«گوردخمه» دست اندازی و آنرا شکسته و سنگ های آن را خورد و درون اتاقک رها کرده اند.از سویی،به تازگی قاچاقچیان نابخرد پشت«گوردخمه»را با کندو کاوهای غیرمجاز گودال بزرگی پدید آورده و آسیب های برگشت ناپذیری را بر یادگار ملی برجای گذاشته اند.
آسیب های وارده به این یادگار ارزشمند باستانی به حدی زیاد است که ساختار و ریخت آن را دگرگون کرده و آنرا در سراشیبی نابودی قرار داده است.
این«گوردخمه» با نگرش به ریخت و فرم آن و ابزار به کار رفته در تراش سنگ ها و برپایه شواهد باستان شناختی و هم سنجی با دیگر نمونه های آن در شهرستان مرودشت که به فراوانی یافت می شود از آن دوره پساهخامنشی یا فراهخامنشی(پس از هخامنشیان) است که در پیوند با دودمان پارسی«پرترکه»ها یا فراته داران است که خود را میراث دار هخامنشیان می دانسته و از آن ها پیروی می کرده اند.
چنین گوردخمه هایی بیشتر از آن فرمانروایان،بزرگ زادگان و صاحب منصبان بومی است که در منطقه زندگی می کرده اند.
گوردخمه های باستانی از آن روی دارای اهمیت هستند که ما را با آداب، آیین و تاریخ اجتماعی دوره مربوطه آشنا کرده و از دیدگاه پژوهش و مطالعه های باستان شناختی،تاریخی و معماری دارای ارزش فراوانی بوده و از جایگاه ویژه ای نزد کارشناسان برخوردار هستند.
اما«گوردخمه»۲۰۰۰ ساله شهرستان مرودشت پارس در آستانه نابودی کامل قرار گرفته و در خطر است و جا دارد مسولان یگان حفاظت میراث فرهنگی شهرستان و استان و مدیران میراث فرهنگی استانی گوشه چشمی به آن نیز داشته باشند.
نظرات