احتمالا اکثر تمدن‌های بیگانه‌ی کهکشان ما تا به حال توسط خود نابود شده‌اند. این یافته از نتایج مطالعه جدیدی است که در ۲۴ آذر بر روی پایگاه داده آرکایو منتشر شده و از نجوم مدرن و مدل سازی آماری به منظور بررسی ظهور و نابودی حیات هوشمند در طول زمان و مکان در کهکشان راه شیری استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر حاصل یکی از به روز رسانی‌های دقیق از معادله معروف فرانک در سال ۱۳۹۹ است که ۶۰ سال پیش در مورد جستجوی حیات فرازمینی نوشته شد. معادله دریک که توسط کارل ساگان، در مینی سریال مستند کیهان به شهرت رسید، به متغیر‌های رمزآلود متعددی مثل تعداد سیاره‌های جهان وابسته است.
بر اساس این گزارش، مقاله جدیدی که توسط سه فیزیکدان موسسه کلتک و یک دانش آموز دبیرستانی نوشته شده بسیار کاربردی‌تر است. این مقاله بیان می‌کند که کجا و چه زمانی احتمال وقوع حیات در راه شیری بیشتر است و تمایل موجودات هوشمند به از بین بردن خود را عامل مهم تاثیرگذار بر رواج حیات معرفی می‌کند.
جاناتان اچ جیان، یکی از نویسندگان این مقاله و اخترفیزیکدان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کلنک میگوید: ” از زمان کارل ساگان تا کنون مطالعات متعددی صورت گرفته است؛ به خصوص از زمان تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی کپلر، دانش زیادی در مورد تراکم گاز‌ها و ستاره‌های موجود در راه شیری و نرخ شکل گیری ستاره و سیارات فراخورشیدی و نرخ وقوع انفجار‌های ابرنواختری کسب کرده ایم. درواقع اکنون ارقامی را شناختیم که در زمان کارل ساگان راز و معما بودند. ”
همچنین نویسندگان طیف وسیعی از عوامل تاثیرگذار بر توسعه حیات هوشمند بیگانگان را بررسی کردند. از جمله ستاره‌های مشابه خورشید میزبان سیاره‌های زمین مانند، میزان تکرار ابرنواختر‌های ویرانگر، احتمال و زمان لازم برای تکامل حیات هوشمند در صورت مناسب بودن شرایط و تمایل احتمالی تمدن‌های پیشرفته به نابودسازی خود.
آن‌ها با مدل سازی سیر تکامل کهشکان راه شیری در طول زمان با استفاده از معیار‌های شناخته شده، دریافتند که احتمال ظهور حیات بر اساس معیار‌های مذکور تقریبا در فاصله ۱۳۰۰۰ سال نوری از مرکز کهکشان و ۸ میلیارد سال پس از تشکیل راه شیری به اوج خود رسیده است. برای مقایسه، زمین حدد ۲۵۰۰۰ سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد و تمدن بشری حدود ۵.۱۳ میلیارد سال پس از تشکیل کهکشان راه شیری در سطح سیاره ما شکل گرفته است؛ اگرچه حیات ساده بلافاصله بعد از شکل گیری زمین به وجود آمد.
به عبارت دیگر، به نظر می‌رسد ما یک تمدن مرزی در جغرافیای کهکشان و گونه‌ای نسبتا جدید در محدوده‌ای از راه شیری باشیم که امکان پیدایش حیات هوشمند وجود دارد. اما اگر اینطور در نظر بگیریم که حیات به طور معقولی تکامل می‌یابد و در نهایت به حبات هوشمند تبدیل می‌شود، احتمالا تمدن‌های دیگری در پهنای ۱۳ هزار سال نوری از مرکز کهکشان وجود دارند.
احتمالا امروزه بیشتر تمدن‌های دیگر در راه شیری جوان هستند؛ زیرا حیات هوشمند در بازه‌های زمانی طولانی می‌تواند خود را نابود کند. محققان دریافتند حتی اگر حدود ۵ میلیارد سال پیش کهکشان به اوج تمدن خود رسیده باشد، بیشتر تمدن‌هایی که در آر زمان بوده اند احتمالا خود را نابود کرده اند.
این قسمت مبهم‌ترین متغیر مقاله است، هر چند وقت تمدن‌ها خود را از بین می‌برند؟ محققان دریافتند فهم این امر در تعیین میزان گسترش تمدن نیز مهم‌ترین عامل است. حتی اگر احتمال خیلی کمی برای نابودسازی تمدن‌ها به دست خود در یک قرن وجود داشته باشد (مانند یک هلوکاست یا تغییرات اقلیمی)، به معنای از بین رفتن بخش زیادی از تمدن‌های کهکشان راه شیری تا به امروز است..
عوامل شکل‌گیری زندگی فرازمینی
عوامل زیادی در شکل‌گیری زندگی فرازمینی نقش دارند که مربوط به «معادله دریک» می‌شود. این فرمول توسط یک اخترشناس و اخترفیزیکدان آمریکایی به نام «فرانک دریک» پیشنهاد شده که میزان جوامع در کهکشان راه شیری را تخمین می‌زند. دانشمندان با استفاده از این معادله می‌توانند درباره وجود تعداد جوامع بیگانگان و همچنین تشخیص آن‌ها، ایده‌پردازی کنند.
به دلیل محدودیت‌های علمی در گذشته، سیگن و دریک از متغیر‌هایی استفاده کردند که امکان شناسایی دقیقتر آن‌ها وجود نداشت. اما حالا جیانگ و تیمی از محققان توانسته‌اند برخی از اعداد را تشخیص دهند. در مقاله جدید به زمان و محل احتمالی شکوفا شدن زندگی در کهکشان راه‌شیری اشاره شده و همچنین مهم‌ترین عامل تاثیرگذار روی رواج آن را شناسایی کرده که تمایل موجودات هوشمند به نابودی خود است.
درک این عوامل به محققان کمک کرده که به وجود تمدن‌های بیگانه پیشرفته در کهکشان راه شیری پی ببرند، البته اکثر آن‌ها در مسیر پیشرفت از بین رفته‌اند و باعث نابودی خود شده‌اند. طبق پژوهش‌های گذشته، احتمالا ۳۶ تمدن بیگانه در میان ستارگان وجود دارد.
در سال ۲۰۱۸ دانشمندان مدعی شدند که کهکشان راه شیری محل زندگی بیگانگان بوده، اما به علت تغییرات اقلیمی، هرگونه زندگی درون آن از بین رفته. در پژوهش جدید نوشته شده که شبیه‌سازی توزیع سن نشان می‌دهد که اکثر زندگی‌های هوشمند در کهکشان راه شیری جوان هستند، بنابراین شناسایی یا تشخیص آن‌ها دشوار است.
پژوهشگران به این موضوع پی برده‌اند که حتی اگر بیش از ۵ میلیارد سال پیش کهکشان میزبان بیشترین تمدن‌ها بوده، اکثر آن‌ها در همان زمان باعث نابودی خود شده‌اند. در نهایت باید به این موضوع اشاره کنیم که این مقاله جدید هنوز در مرحله بررسی قرار دارد.
نظرات