با خوردن زردآلو چه اتفاقی در بدنتان می افتد ؟

زردآلو بسیار مغذی است و بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری را در خود جای داده؛ بافت شیرین و نرم این میوه زردرنگ فیبر فراوانی دارد که اغلب از آن غافلیم و می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های قلبی، دیابت، افزایش وزن و برخی سرطان‌ها کمک کند. همین ویژگی باعث شده ملین خوبی برای مزاج افراد هم باشد. رنگ زرد زردآلو به دلیل بتاکاروتن است که پیش ساز ویتامین آ است؛ خود ویتامین آ موجود در آن هم برای محافظت از چشم مفید است. این میوه همچنین حاوی مقادیری کاتچین است که به کسب شهرت مثبت چای سبز کمک کرده. آنتی اکسیدان‌های قوی موجود در زردآلو از این هم متنوع‌ترند و به مبارزه با رادیکال‌های آزاد بدن کمک می‌کنند. خوردن زردآلو می‌تواند برای پوست هم مفید باشد؛ علل اصلی چین و چروک و آسیب‌های پوستی عواملی محیطی مانند آفتاب، آلودگی و دود سیگار هستند که بتاکاروتن زردآلو، می‌تواند در برابر آن حفاظت ایجاد کند. ویتامین C هم که نمی‌تواند در بدن ذخیره شود و بنابراین باید هر روز آن را بخوریم در زردآلو موجود است و خود زردآلو به جذب آن کمک می‌کند و از طرف مقابل ویتامین سی باعث جذب آهن موجود در زردآلو (غیر هِم) می‌شود. بله! این یک بازی برد_برد است.

یکی دیگر از ویژگی‌های شگفت‌انگیز زردآلو خاصیت آبرسانی آن است؛ از آنجایی که بیشتر مردم به اندازه کافی آب نمی‌نوشند، خوردن میوه تازه زردآلو می‌تواند کمک کننده باشد؛ فراموش نکنید که اگر بدن کم آب شود، حجم خون کاهش می‌یابد و قلب مجبور می‌شود برای پمپاژ خون بیشتر کار کند. علاوه بر این، هیدراته ماندن به خون اجازه می‌دهد تا مواد زائد را دفع و مواد مغذی را در سراسر بدن به گردش درآورد. پس خوردن زردآلو می‌تواند راهی آسان برای جبران از دست دادن آب و الکترولیت بعد از ورزش باشد، زیرا این میوه مقادیر خوبی از پتاسیم را هم دارد؛ بسیاری از انواع مواد معدنی در زردآلو وجود دارد؛ سطوح قابل توجه پتاسیم موجود در زردآلو به تعادل مایعات بدن و بهبود عملکرد صحیح قلب و مغز کمک می‌کند؛ هدف توصیه شده برای دریافت پتاسیم ۳۵۰۰ میلی‌گرم است که چهار یا پنج زردآلو می‌تواند حدود یک پنجم این نیاز را تامین کند و در کنار پتاسیم، این زردآلوها، آهن، روی، کلسیم و منگنز قابل توجهی هم وارد بدن خواهند کرد. جالب اینجاست که زردآلو زمانی به عنوان یک داروی تقویت کننده قوه به اشتباه گرفته شده بود؛ در قرن شانزدهم، شکسپیر در نمایشنامه رویای شب نیمه تابستان، هنگامی که تی‌تانیا، ملکه پریان، یارانش را خطاب قرار داد توصیه کرد مهمانشان را با زردآلو تغذیه کنند. هنوز هم عده‌ای هستند که این اعتقاد را دارند، اما به هر حال زردآلو آنقدر برای سلامتی مفید است که روی جریان زندگی تاثیر مثبتی می‌گذارد.

هسته زردآلو بخش حاشیه‌ای ماجراست: یک محصول جانبی مهم و اقتصادی که کاربرد‌های خاص خود را دارد؛ روغن زردآلو از هسته میوه استخراج می‌شود و به طور گسترده در لوازم آرایشی کاربرد دارد؛ همچنین به عنوان روغن ماساژ استفاده می‌شود و ادعا شده که به عنوان مرطوب کننده و کاهش دهنده التهابات موثر است و در رایحه درمانی نیز کاربرد دارد.
خانم دکتر الهام اختری، متخصص طب سنتی و استاد دانشگاه، توصیه کرد: «به دلیل هضم دشوار این میوه که ممکن است برخی افراد را دچار دل پیچه کند، آن را با هسته‌اش میل کنید تا به هضم آن کمک کند.»، اما این هسته پرماجرا، حاوی فیبر، ویتامین ب و سیانید است؛ همان ماده سمی که باعث تلخی بادام هم می‌شود. در سال ۱۹۹۳، وزارت کشاورزی آمریکا بازار ایالت نیویورک را بررسی کرد و محتوای سیانید دو بسته ۲۲۰ گرمی هسته زردآلو تلخ و وارداتی از پاکستان را که به عنوان میان وعده در فروشگاه‌ها عرضه می‌شد، آزمایش کرد. نتایج نشان داد که هر بسته، اگر به طور کامل مصرف شود، حداقل دو برابر حداقل دوز کشنده سیانید برای یک انسان بالغ را دربر دارد. نتیجه اینکه هسته زردآلو از فروشگاه‌ها حذف شد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) نیز خاطرنشان می‌کند که دانه‌های زردآلو ممکن است مقادیر قابل توجهی از موادی داشته باشند که به سیانید متابولیزه می‌شوند. خوردن ۵۰ تا ۶۰ هسته زردآلو می‌تواند دوز کشنده سیانید را به بدن برساند. سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) نیز هشدار داده که مصرف سه هسته زردآلوی کوچک در یک وعده می‌تواند بزرگسالان را مسموم کند و این در حالیست که یک هسته کوچک برای کودکان سمی است. سازمان ایمنی مواد غذایی ایرلند هم به دلیل خطر مسمومیت هسته زردآلو از خوردن انواع تلخ یا شیرین هسته آن جلوگیری کرده و توصیه می‌کند مصرف آن به یک تا دو هسته در روز برای بزرگسالان محدود شود. دکتر اختری نیز تاکید کرد مصرف یک تا دو عدد زردآلود با هسته، به شرطی که تلخ نباشد، مشکلی ایجاد نخواهد کرد. مغز هسته زردآلو به عنوان تنقلات در بازار عرضه می‌شود.

مربا، مارمالاد و برگه مصرف خارج از فصل این میوه را مسیر کردند و حتی خورش‌هایی با برگه زردآلود تهیه می‌شود تا آن را از روی میز پذیرایی وارد سفره غذا هم بکنند. برگه زردآلو پای ثابت تنقلات زمستانی است و خبر خوب اینکه خشبوکننده عرق است و به خاطر داشته باشید که تمام میوه‌های خشک دارای همان ویژگی‌های تغذیه‌ای میوه‌های تازه اصلی هستند و تنها رطوبت خود را از دست داده‌اند و نسبت مواد مغذی به وزن میوه خشک شده طبیعتا بیشتر است.

نام علمی این میوه، Prunus Armeniaca، آن را به ارمنستان پیوند می‌دهد، جایی که مطمئنا قرن‌ها در آن رشد کرده‌اند و امروزه پنجاه گونه از آن را تولید می‌کند. زردآلو همچنین یک محصول عمده در ایران باستان نیز بوده با این حال، ترکیه با اختلاف، بزرگترین تولید کننده جهان است. رتبه دوم متعلق به ایران و مقام سوم در اختیار ازبکستان است. این میوه در اروپا و بخش‌هایی از کالیفرنیا هم تولید می‌شود و در سراسر جهان طرفدار دارد.