یکی از الواح منتخب باروی تخت جمشید که در موزه تخت جمشید نگهداری می‌شود، توسط متخصص زبان‌های باستان و مشاور کتیبه‌شناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید خوانش شد.
به گزارش اول فارس، پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در شبکه اجتماعی خود، فیلمی از صحبت‌های سهیل دلشاد (متخصص زبان‌های باستان و مشاور کتیبه‌شناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید) در خصوص یکی از «الواح منتخب باروی تخت جمشید» که هم اکنون در نمایشگاه موزه تخت جمشید در معرض نمایش عموم قرار دارد را به اشتراک گذاشت.
الواح باروی تخت جمشید اطلاعاتی دربارۀ نحوه انتقال، ذخیره و توزیع جو و گندم، نوشیدنی، میوه، ماکیان و حیوانات اهلی از سوی سازمانی پیچیده جهت پیشتیبانی از کارگران، صنعتگران، مقامات، مسافران، پادشاه و دربار و نیز فعالیت‌های دینی به دست می‌دهند. الواح بارو با محتوای ساده و نظام پیچیده‌شان، تبدیل به مهم‌ترین منبع جدید اطلاعات دربارۀ دوره اوج قدرت شاهنشاهی هخامنشی، یعنی فرمانروایی داریوش اول شده‌اند؛ در این دوران شاه، سرزمین‌هایی از مصر تا آسیای مرکزی و از سند تا مدیترانه را تحت سیطرۀ خود داشت.
سهیل دلشاد درباره این لوح می‌گوید: کد لوح ۰۷۱۸ است و در هشت سطر نوشته شده. هفت سطر در روی لوح و یک سطر در لبه پایین قرار دارد. اثر دو سوراخ در لبه چپ لوح دیده می‌شود که نشان از آن دارد ریسمانی از این لبه به لوح متصل بوده و یک سند نیز به این متصل بود که احتمالا سند آرامی بوده است.
او ادامه می‌دهد: اثر مهر در لبه چپ و پشت لوح و لبه بالای لوح دیده می‌شود که نام داریوش روی آن نوشته شده. البته این لوح متعلق به شاه نیست و فقط نام شاه روی آن نوشته شده.
به گفته دلشاد، این لوح به موضوع تخصیص مقداری از غذا (۲۰۰ لیتر) اختصاص دارد که احتمالا از انگور تولید شده و نام کسی که این مقدار غذا را تخصیص داده «شَنَمَنَ» است. این غذا به دربار شاهی تخصیص داده شده. نام مکان نیز ذکر شده. واژه سال نیز در این لوح ذکر شده که سال ۲۴ است.
بیشتر بخوانید:
بازهم خاخامنشها گل کاشتند
همه دنیا داره پیشرفت میکنه اونوقت فارسا هنوز دارن برای خودشون تاریخ سازی میکنن خب که چی به چه دردتون میخوره؟
این لوح ها و سنگ نبشته ها و خداینامه و شاهنامه برای اینست که فراموش نکنیم که چه بودیم و به چه روزی افتادیم و اینکه میتوانیم به جایگاه سربلند خویش بازگردیم ….برای همین می خواهند که ندانیم
حسرت داره به خدا که با اینهمه تمدن بخاک افتادیم
راستی اونجا ننوشته …کی میاد
آنچنان راحت ۲۲ کشور را کنترل می کرد که نگو و نپرس و بعد این ۲۲ کشور را هخامنشیان تسخیر نکردند بلکه کشورها و اقوام میامدند و التماس می کردند و بعد چند سال نوبت تو صف تازه در مجمع تشخیص مصلحت کوروش بررسی می شد . و بعد جز حکومت هخامنشیان قرار می گیرفتند …….
یعنی قشنگ ازاالان ایران پیشرفت تروعدالت برقرارتربوده
زنده باد ایران وتاریخ گهربارش و همه مردمان این سرزمین اهورایی به هر نژاد و مذهبی
درود وسپاس از اهتمام همه هم میهنانم که در کاوش کشف ونگهداری این آثار افتخارآمیز تلاش کرده وبویژه از استاد فرزانه جناب دلشاد که جای خالی اساتید مسلط بر خوانش نوشتارهای ایران باستان را پر کرده اند وبا آرزوی روزگاری که بتوانیم اینهمه آثار مادی ومعنوی افتخار بشری را به معرض دید جهانیان درکشور خودمان باشیم
شاه کوروش یعنی خودش ۲۲ کشور رو راحت اداره میکرد ولی مسولین ما تو اداره یکیش موندن