پُراشتهایی عصبی اختلالی است که فرد مبتلا، رفتارهای مکرر مصرف افراطی غذا و بعد رفتارهای جبرانی نامناسب برای جلوگیری از افزایش وزن را نشان می دهد. این رفتارهای جبرانی غلط شامل استفراغ عمدی، اعتیاد به مسهل ها و دیورتیک ها، ورزش اجباری و گرسنگی است.
این افراد اغلب وزن طبیعی دارند، اگر چه بعضی افراد ممکن است کمبود یا اضافه وزن جزئی داشته باشند. علت دقیق پرخوری عصبی مشخص نیست اما طبق تحقیقات انجام شده به نظر می رسد عواملی همچون ژنتیک، سلامت عاطفی و انتظارات جامعه در بروز آن موثر باشد.
پراشتهایی عصبی نسبت به بی اشتهایی عصبی اختلال شایعتری است. بر اساس گزارش ها، شیوع آن در بین بانوان جوان بین دو تا چهار درصد است و همچون بی اشتهایی عصبی، در زنان بسیار شایعتر از مردان است، ولی سن شروع آن در دوره نوجوانی دیرتر از سن شروع بی اشتهایی عصبی است.
از جمله معیارهای تشخیصی می توان به مواردی مانند رفتارهای خوردن افراطی غذا و رفتار جبرانی به طور متوسط دست کم دو بار در هفته به مدت سه ماه، خوردن غذا هر دو ساعت یک بار به میزان زیادتر از حد معمول مصرفی، احساس عدم کنترل بر میزان و نوع غذای مصرفی و رفتارهای جبرانی نامناسب مثل استفراغ عمدی اشاره کرد.
برای درمان این اختلال از خوردن لازم است درمان روانشناختی و درمان تغذیه ای در کنار هم اجرا شود.
۱- درمان روانشناسی: ارزیابی ذهن و روانی تکامل، سابقه خانوادگی و سایکوپاتولوژی برای توسعه برنامه درمانی ضروری است. به گونه ای که تحقیقات نشان داده اند که در این افراد دارو درمانی (مثل تجویز داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج) کمتر از روان درمانی می تواند موثر باشد.
۲- درمان تغذیه ای: فرد باید برنامه رژیم غذایی برای حفظ وزن خود را از مشاور تغذیه دریافت کند و به طور منظم، وزن فرد پایش شود. رژیم های کم کالری احتمال دارد رفتارهای خوردن افراطی و پاک سازی را تشدید کند، بنابراین باید از این نوع رژیم ها پرهیز کرد. در رژیم غذایی باید تنوع غذایی رعایت شود. همچنین مصرف مولتی ویتامین- مینرال نیز توصیه می شود، البته افراد در صورت داشتن یبوست باید از مصرف مکمل آهن پرهیز کنند.
«نسرین نسیمی» کارشناس ارشد تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز
عضو گروه واتساپ اول فارس شوید
نظرات