در زمان سلسله‌ی هخامنشی و همزمان با پادشاهی داریوش، به موجب کمبود آب در منطقه‌ی مرودشت، وی تصمیم گرفت که بر روی رودخانه‌ی کُر با همت و مهندسی ایرانیان، سدی بسازد، سدی که بقایای آن امروز هم باقی است و نه تنها بیانگر شکوه و درایت این سلسله می‌باشد، بلکه این سد امروز هم یکی از اصلی‌ترین منابع تامین آب منطقه است.
رود کُر از اقلید سرچشمه گرفته و در نهایت، مسیرش به دریاچه‌ی بختگان ورود می‌کند. این رودخانه به این دلیل کُر نامیده می‌شود که در گذشته رشته کوه‌های زاگرس به نام کُر خوانده می‌شد و در نتیجه مهترین رودخانه این رشته کوه عظیم نام کُر را به خود گرفته است.
بعد‌ها در دوران پهلوی و در حدود سال ۱۳۵۱، در فاصله‌ی ۳ کیلومتری بقایای سد داریوش، سدی به نام درودزن که نام روستایی در آن منطقه است بنا شد که امروزه موجب تامین آب آشامیدنی شیراز و مرودشت و آب کشاورزی کامفیروز شده و توانسته صاحب عنوان یکی از قدیمی‌ترین سد‌های خاورمیانه شود، جالب است بدانید که این جاذبه‌ی تاریخی – طبیعی در سال ۱۳۸۸ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. سد درودزن همچون دریاچه‌ای زیبا، زیستگاه بسیاری از گونه‌های آبزیان است و حوالی‌اش منطقه‌ای دل انگیز و روح نواز برای تفرج است.
نظرات