قاچاقچیان و سودجویان اموال تاریخی و فرهنگی به حریم سنگ نگاره های ساسانی«برم دلک»دستبرد زدند.
به گزارش اول فارس ، سیاوش آریا فعال حوزه میراث باستانی و تاریخی ، عکاس ، فعال رسانه و راهنمای گردشگری استان فارس نوشت:
قاچاقچیان و سودجویان اموال تاریخی و فرهنگی به بهانه های پوچ و خیال انگیز گنجی که وجود خارجی ندارد و توهمی بیش نیست به حریم درجه یک سنگ نگاره های ساسانی«برم دلک» شیراز در دو بخش دستبرد و با کندوکاوهای غیرمجاز گودال های بزرگی را در محوطه باستانی آن، پدید آورده اند.
سنگ نگاره های ساسانی نامدار به«برم دلک» را بی گمان باید شناسنامه و نشانه های هویتی مردم شهر شیراز به شمار آورد. یادمانی که با گذشت بیش از ۱۷۵۰ سال همچنان به زیست خود ادامه می دهد.با این همه،این نگارکندهای ساسانی با نامهربانی و بی مهری های فراوانی در چندین سال گذشته رو به رو شده و آسیب های بی شماری به یادگار ساسانیان و محوطه باستانی آن وارد شده است.از رخنه گل سنگ ها در درون سنگ نگاره ها تا نوشتن یادگاری و خراش بر روی نگارکندها تنها بخش کوتاهی از دشواری های یادگار ساسانیان در شیراز است.
ریختن انبوه زباله و نخاله ساختمانی و پسماند مردم منطقه در ورودی محوطه «برم دلک» چهره زشت و زننده ای را برجای گذاشته و بوی بد زباله ها بسیار آزار دهنده است و باید شهرداری منطقه هرچه زودتر دست به پاک سازی آن بزند.همچنین میراث فرهنگی نیز نباید پس از سال ها بی تفاوتی در این زمینه،منفعل عمل کند و دست کم با نامه نگاری به شهرداری می تواند به پاک سازی محوطه کمک کند.
اما امروز ۲۴ فروردین ماه و در بازدید میدانی نگارنده، بیننده دو کندوکاو غیرمجاز بزرگ،یکی در ابتدای ورودی محوطه و دیگری پشت کوهی که سنگ نگاره ها بر روی آن تراشیده شده است،بودم.این در حالی است که،اواخر اسپندماه سال گذشته، هیچ مورد تازه ای از کندوکاو غیرمجاز وجود نداشت و هر دو آن ها مربوط به همین یک ماه گذشته است.
این کندوکاوهای غیرمجاز قاچاقچیان فرومایه و نابخرد در بیرون فنس و عرصه است،ولی زنگ خطری برای یادگار ساسانیان به شمار می آید.
با این همه،نگارنده بر پایه مسولیت اجتماعی خویش،مدیر کل میراث فرهنگی استان و مسول یگان حفاظت میراث فرهنگی را آگاه کرده و خواستار پیگیری موضوع شده است.
محوطۀ تاریخی، فرهنگی و طبیعی «بَرم دِلک» درجنوب خاوری(شرقی)شیراز جای گرفته و در برگیرندۀ سه سنگ نگاره از پادشاهان ساسانی (شاهپور یکم، بهرام دوم و صحنه ازدواج بهرام دوم ) است و با شمارۀ ۷۱ در تاریخ ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ خورشیدی به ثبت ملی رسیده است.
نظر بدهید
نظرات