به گزارش اول فارس ،آپارتمان‌نشینی یعنی زندگی در واحد‌های کنار هم، روبروی هم یا روی هم. یعنی نزدیکی خانه و خانواده‌ها به هم. این نزدیکی خانه‌ها و افراد به همدیگر امروزه مشکلات جدیدی برای ما به وجود آورده است که قبلا در خانه‌های شخصی خود کمتر با آن‌ها مواجه بودیم.
با وجود این‌که امروزه اکثرا آپارتمان نشین هستیم، اما هنوز هم فرهنگ آپارتمان نشینی در میان ما به خوبی جا نیفتاده است. یا از قوانین آپارتمان نشینی مطلع نیستیم و یا مطلع هستیم و ترجیح می‌‍دهیم آن را نادیده بگیریم. بله چاردیواری اختیاری است، اما در فرهنگ آپارتمان‌نشینی این اختیار تا جایی است که آسایش و آرامش همسایگان سلب نشود.
یکی از رایج‌ترین مشکلاتی که همه ما در آپارتمان با آن مواجه هستیم، سر و صدای همسایگان است. مهمانی‌های پر سر و صدا و تا دیر وقت، دعوا و جروبحث با صدای بلند، صدای دویدن طبقه بالا، صدای بلند بازی و دویدن‌های بچه‌ها، سر و صدای حیوانات خانگی و …، می‌تواند آسایش همسایگان را سلب کند و موجب نارضایتی در آپارتمان شود.
به طور کلی “آلودگی صوتی” در خانه، مشکلی است که این روز‌ها همه ما خصوصا در کلان‌شهر‌ها با آن روبرو هستیم، که در مقاله‌ای جداگانه به طور مفصل، به راه‌های کاهش آلودگی صوتی پرداختیم. در این مقاله سعی داریم در مورد سر و صدای مزاحم همسایه‌ها و راه‌های مسالمت‌آمیز و موثر حل این مشکل صحبت کنیم. با ما همراه باشید.
کمی صبر کنید و فکر کنید
بین سر و صدای عادی و سر و صدای بیش از حد تفاوت وجود دارد. به این نکته توجه کنید که در آپارتمان‌های امروزی که همه قوانین و معیار‌های درست معماری درشان رعایت نشده است، ردوبدل شدن صدا بین واحد‌های نزدیک به هم امری طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است. یعنی شاید همسایه ما دلش نمی‌خواهد با ایجاد سر و صدا ما را اذیت کند، اما این اتفاق می‌افتد، مثل صدای بازی بچه‌ها، گریه نوزاد، جابه‌جایی وسایل، مهمانی و دورهمی.
فراموش نکنید که شما هم گاهی سر و صدا ایجاد می‌کنید، مهمانی می‌گیرید، بلند صحبت می‌کنید و بچه کوچکتان گریه می‌کند. پس اگر سر و صدای همسایه‌تان موقتی است یا جزو زندگی روزمره است، صبر پیشه کنید و آن را به عنوان امری طبیعی در زندگی آپارتمان‌نشینی در نظر بگیرید.
با همسایه خود صحبت کنید
اگر سر و صدای همسایه شما به حدی است که آرامش شما را گرفته، ابتدا این مشکل را با خود او در میان بگذارید. شاید او متوجه این مزاحمت نشده و با یک گپ‌وگفت دوستانه بین شما، این مشکل حل شود.
از مدیر ساختمان کمک بگیرید
اگر این مشکل از طریق صحبت با همسایه حل نشد و سر و صدای مزاحم هم‌چنان ادامه داشت، این موضوع را با مدیر ساختمان خود مطرح کنید تا مدیر بر اساس قوانین آپارتمان نشینی به او تذکر دهد.
همسایه‌ها را یاری کنید
اگر مشکل سر و صدای همسایه با گفتگو و پادرمیانی مدیر ساختمان هم حل نشد، با همسایگان ناراضی دیگر صحبت کنید و راه‌حلی پیدا کنید. بهتر است موارد آزار و اذیت و صدای مزاحم را مستند کنید و یادداشتی مبنی بر نارضایتی از همسایه موردنظر آماده کنید. بعد جلسه‌ای با حضور مدیر ساختمان و همه همسایگان تشکیل داده و موارد مزاحمت را به همسایه خاطی تذکر دهید. او را متوجه اشتباهش بکنید و به او اخطار دهید که اگر مشکل حل نشد، از راه‌های قانونی اقدام می‌کنید.
از صاحب‌خانه کمک بگیرید
اگر همسایه خاطی مستاجر است، از صاحب‌خانه کمک بگیرید تا مشکل را حل کند. مسئولیت رسیدگی به شکایات سر و صدا در آپارتمان وظیفه صاحب‌خانه است. از آنجایی‌که قانون مشخصی در مورد سر و صدای همسایه در ساختمان وجود ندارد، بهتر است که این مورد در اجاره‌نامه شما با صاحب‌خانه ذکر شود تا در مواقع بروز مشکل، هم شما بتوانید از صاحب‌خانه کمک بخواهید، هم صاحب‌خانه بتواند به مستاجر مزاحم تذکر دهد.
شکایت، راه حل آخر
به طور کلی انجام هر فعلی که آرامش همسایه‌ها را مختل کند، قابل پیگیری و اعتراض است. اگر هیچ‌کدام از روش‌های دوستانه جواب نداد، شما حق شکایت از همسایه مذکور را دارید. اگر همسایه مزاحم، مالک است، خودتان برای شکایت اقدام کنید، اما اگر مستاجر است، بهتر است مالک او این کار را انجام دهد.
حالا برای شکایت دو راه دارید:
روش اول زمانی که همسایه شما در حال نقض قانون سر و صداست، با پلیس تماس بگیرید تا به مسئله ورود کند و با انجام تحقیقات، کار‌های لازم جهت حل این مشکل را انجام دهد.
روش دوم این است که می‌توانید با تنظیم یک شکایت‌نامه به دادسرا یا شورای حل اختلاف محل خود بروید. شورای حل اختلاف محله دقیقاً برای همین مشکلات کوچک ایجاد شده است و به راحتی می‌توانید طرح دعوی کنید. فرم دادخواست را با مشخصات فردی، آدرس پستی دو طرف اختلاف، درج و تشریح موضوع دعوی و ذکر دلایل آن پر کنید تا مراحل رسیدگی به پرونده صورت گیرد. سپس با روی کار آمدن شکایت، شما و همسایه مزاحم فراخوانده می‌شوید و موضوع مربوطه مورد بررسی قرار می‌گیرد.
فقط یادتان باشد تمام فعالیت‌های مربوط با همسایگان خود در مورد مزاحمت را مستند کنید. همه زنگ‌ها، نامه‌ها یا ایمیل‌هایی را که قبل از شکایت با دیگران برقرار کردید، ضبط کنید. سعی کنید موارد سر و صدای همسایه مزاحم خود را با جزئیات مستند کنید، مثلا صدای مزاحم موسیقی بلند را ثبت و ضبط کنید تا بتوانید ادعای خود را راحت‌تر اثبات کنید.
مواردی که برای کاهش سر و صدای مزاحم در آپارتمان باید رعایت کنیم:
یک مرام‌نامه برای تمام اهالی ساختمان تهیه کنید و تمام موارد و خط‌مشی‌های آسایش و آرامش ساکنین را در آن ذکر کنید. مثلا ساعات سکوت ساختمان، مصادیق صدای مزاحم مثل صدای بلند موسیقی، ساعات برگزاری مهمانی و … به طور واضح مشخص کنید. در صورت نقض این سیاست، عواقب آن را توضیح دهید. به عنوان مثال، تخلف اول و دوم یک اخطار است، سوم جریمه و تخلف بعد از آن می‌تواند منجر به مجازات‌های شدیدتر مانند شکایت یا اخراج احتمالی شود.
- کفش‌های سخت یا پاشنه‌بلند را تنها باید هنگام خروج از ساختمان پوشید. برای تردد در ساختمان باید از دمپایی یا کفش‌هایی با کف نرم استفاده شود تا سروصدا به حداقل برسد.
- از روشن کردن ماشین لباسشویی و جارو برقی در ساعات سکوت خودداری کنید.
- از تجمع در محل‌های عمومی ساختمان پرهیز کنید و هنگامی که در بالکن، راهرو، پلکان و آسانسور هستید، سروصدا را به حداقل برسانید.
- برای صدا کردن کسی یا صحبت کردن با دوستان یا همسایه‌ها از تلفن یا آیفون داخلی استفاده کنید. برای فراخواندن آن‌ها داد نزنید و از پنجره یا بالکن با آن‌ها صحبت نکنید.
- هنگام جابه‌جا کردن لوازم منزل آن‌ها را بلند کنید، روی زمین نکشید. از جابه‌جا کردن لوازم منزل در ساعات سکوت بپرهیزید.
- مهمانی‌های شبانه خود را به‌گونه‌ای تدارک ببینید که تا قبل از ساعت سکوت به پایان برسد.
- در ساعاتی که دیگران درحال استراحت هستند، مثل شب‌ها، ظهر‌ها و روز‌های تعطیل، سر و صدا تولید نکنید.
* کار‌ها و تعمیرات ساختمانی که سروصدا دارند را از ساعت ۹ تا ۱۳:۳۰، یا ۱۷ تا ۱۹ و در روز‌های غیرتعطیل انجام دهید.
- موسیقی نیز فقط باید در واحد خودتان شنیده شود. همسایگان مجبور نیستند صدای موسیقی شما را بشنوند.
- اگر مراسمی دارید که تا دیروقت طول می‌کشد، سعی کنید همه‌ی همسایه‌ها را در جریان بگذارید و در ساعات بعد از ۹ شب تلاش بیشتری برای بر هم نخوردن آرامش همسایه‌ها به کار ببندید.
در قوانین آپارتمان نشینی، نگهداری حیوانات خانگی در قسمت‌های مشترک مجاز نیست. همچنین در مورد نگهداری از حیوانات خانگی در واحد خودتان هم قوانینی وجود دارد. تنها زمانی مجاز به این کار هستید که نه تنها با قوانین آن آپارتمان تناقضی نداشته باشد بلکه بو، صدا و حضور حیوان خانگی در واحد شما مزاحمتی برای دیگران ایجاد نکند.
در فرهنگ آپارتمان نشینی هر شخصی وظایفی در قبال دیگر ساکنان آپارتمان دارد. برخی از این موارد ممکن است در قانون نیامده باشد، اما مواردی است که بشر برای داشتن زندگی منظم و بدون جنجال به آن رسیده است و همین موارد کوچک به زندگی آرام‌تر و مسالمت‌آمیزتر اقشار مختلف در یک آپارتمان کمک می‌کند. سعی کنیم در آپارتمان نشینی به جای ترجیح نفع شخصی، منافع عمومی را ارجح بدانیم.
نظرات