روباه روزگاری بهترین دوست انسان ها بود

بررسی مبتنی بر دی‌ان‌ای هم نشان می‌دهد که روباه همراه با انسان شکارچی‌ــ‌گردآوردنده غذا می‌خورده و در اجتماع انسانی جایگاه خاصی داشته است. به گزارش اول فارس به نقل از لایوساینس، دانشمندان می‌گویند شواهد جدیدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد اجداد ما احتمالا قبل از اهلی کردن سگ‌ها، روباه‌‌ها را به‌عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کردند. شواهد باستان‌شناسی حاکی […]

بررسی مبتنی بر دی‌ان‌ای هم نشان می‌دهد که روباه همراه با انسان شکارچی‌ــ‌گردآوردنده غذا می‌خورده و در اجتماع انسانی جایگاه خاصی داشته است.

روباه

به گزارش اول فارس به نقل از لایوساینس، دانشمندان می‌گویند شواهد جدیدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد اجداد ما احتمالا قبل از اهلی کردن سگ‌ها، روباه‌‌ها را به‌عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کردند.

شواهد باستان‌شناسی حاکی از آن‌اند که جوامع بشری ساکن آمریکای جنوبی برای روباه به‌قدری حرمت قائل بودند که او را کنار خود دفن می‌کردند.

این گزارش می‌افزاید دانشمندان در بررسی‌هایشان با روباهی روبرو شدند که یک هزار و ۵۰۰ سال پیش در پاتاگونیای آرژانتین، کنار انسان دفن شده بود.

به باور دانشمندان، محتمل‌ترین توضیح برای این یافته این است که این روباه همدم و به‌عبارتی حیوان خانگی بسیار ارزشمندی برای انسان به شمار می‌رفته است.

بررسی مبتنی بر دی‌ان‌ای هم نشان می‌دهد که این حیوان همراه با انسان شکارچی‌ــ‌گردآوردنده غذا می‌خورده و در اجتماع انسانی جایگاه خاصی داشته است.

به گفته دانشمندان، تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های کربن و نیتروژن در استخوان‌های روباه نشان داد که رژیم غذایی این حیوان غنی از گیاه، یعنی مشابه رژیم غذایی انسانی که در گور خفته، بوده است. آن‌ها می‌گویند روباه‌های وحشی معمولا گوشت بسیار بیشتری می خورند اما روباه پیداشده در قبر از همان چیزی که انسان می‌خورده، تغذیه می‌کرده است.

پژوهشگران بر این باورند که سگ‌ها حدود چهار هزار سال پیش با انسان وارد قاره آمریکای جنوبی شده‌اند، اما به نظر می‌رسد تا سه هزار سال پیش، گسترش آن‌ها در شمال پاتاگونیا متوقف شده باشد. در نتیجه، نخستین شواهد مبنی بر وجود سگ‌ها در این منطقه مربوط به قرن شانزدهم یعنی زمانی است که برخی جوامع بومی پرورش سگ‌های اروپایی‌تبار را آغاز کردند.

پیش از این نیز روباهی از همین گونه در یک گور بسیار قدیمی‌تری در ناحیه دیگری از آرژانتین پیدا شد که دانشمندان می‌گویند آن روباه نیز ممکن است حیوان خانگی بوده باشد؛ اما در آن زمان، رژیم غذایی آن روباه تجزیه و تحلیل نشد.

بقایای روباه اخیر در گورستانی در کانیادا سکا در آرژانتین پیدا شد و بررسی استخوان‌هایش نشان داد که این روباه از گونه‌ «دوسیسیون آووس» بوده که حدود ۵۰۰ سال پیش منقرض شده‌ و وزن آن‌ها ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم بوده است. پژوهشگران موسسه تکامل آرژانتین (IDEVEA) در شهر مندوزا می‌گویند این گونه روباه احتمالا صد‌ها سال پس از ورود سگ‌های اهلی به پاتاگونیا منقرض شده‌ است. ” پایان نقل قول”

خصوصیات اخلاقی و رفتاری روباه

به گزارش اول فارس ، روباه حیوان بسیار اجتماعی است که به صورت گروهی و با اعضای خانواده اش زندگی می کند. گروه روباه ها معمولا شامل خواهر و برادرها، همسر، مادر و فرزندان می باشد.

این پستاندار شب ها به شکار می رود و روز خود را به استراحت می پردازد، اگرچه این رفتار با توجه محل زندگی اش ممکن است تغییر کند، مثلا روباه هایی که در مناطق امن تر مانند محیط های حفاظت شده زندگی می کنند ممکن است در طول روز نیز شکار کنند.

روباه قدرت بینایی بسیار بالا مانند گربه دارد و مردمک چشمش نیز مانند گربه عمودی است. شنوایی این حیوان نیز بسیار قوی است به طوری که صداهای با فرکانس پایین و صدای جوندگانی که در حال کندن زمین هستند را به خوبی می شنود.

روباه بسیار سریع حرکت می کند و سرعت دویدنش به ۷۲ کیلومتر در ساعت می رسد.

روباه نر معمولا تک همسر است و تا پایان عمر خود تنها با یک روباه ماده جفت گیری می کند اگرچه دیده شده برخی از آن ها چند همسر دارند. جالب است بدانید همه همسرانش با هم و در یک لانه زندگی می کنند.
روباه ها ممکن است از پرستار کودک برای نگهداری بچه های خود استفاده می کنند، روباه های پرستار روباه هایی هستند که جفت گیری نمی کنند.

نظر بدهید

مطالب مرتبط
برچسب‌ها:

این مطلب بدون برچسب می باشد.

نظرات