گیاه پریوش در هندوستان به گیاه صد بهار نیز معروف است. پریوش یک گل زینتی است که دارای خواص درمانی نیز می باشد. برگ، دانه، گل و ریشه های این گیاه برای درمان دیابت، آلزایمر، سرطان، کاهش قند خون، کاهش فشار خون، قطع خونریزی و غیره استفاده می شود.
گل پریوش از خانواده خرزهره می باشد و علاوه بر زیبایی گل هایش، خواص درمانی بسیار زیادی دارد. برگ های این گیاه بیضی شکل، سبز، براق و بدور از کرک می باشد. برگ های پریوش دارای دمبرگ های کوتاهی می باشند که آن ها را به مرکز گل وصل کرده است. این گل دارای رنگ های بسیار زیبایی، لطافت چشم گیر و مقاومت بالایی می باشد.
گل پریوش با نام های دیگر پروانش، گل تلگرافی و وینکا از گیاهان دائمی و همیشه سبز با ارتفاع حدود ۳۰ تا ۳۵ سانتی متر می باشد. امروزه این گل را در بیشتر فضای سبز بیشتر شهرهای ایران کاشته می شود. این گل بومی اروپا، نواحی استوایی، ماداگاسکار و اندونزی می باشد و مکان هایی که دارای خاک های گچی و زهکشی مناسب می باشند و همچنین در جنگل ها پرورش می یابند.
گیاه شناسی گل پریوش
پریوش گیاهی پایا، علفی، خزنده، چند ساله و همیشه سبز است و در صورت شرایط مناسب نگهداری، می‌توان چندین سال آن را نگهداری نمود. کاشت این گل هم در گلدان و هم در فضای باز امکان‌پذیر است و برخی انواع آن در مدت یکسال ممکن است دوبار دارای گل شود. گل‌های گیاه معمولا در اواسط زمستان تا اواسط بهار باز می‌شوند.
این گیاه بومی اروپا است و جنگل‌ها، خاک‌های گچی و رسی که دارای زهکش خوب هستند برای پروش این گل مساعد است. گل‌های گیاه غالبا به رنگ سفید مایل به صورتی تیره با مرکز قرمز هستند و برگ‌های گیاه بیضی شکل، سبز براق و بدون کرک می‌باشند.
شرایط نگهداری و کاشت گل پریوش:
کاشت و نگهداری از گل های پریوش خیلی راحت و به دور از دردسر می باشد. یکی از ویژگی های نگهداری از این گل، پرورش در دمای بالا می باشد. گل پریوش خزنده و همیشه سبز و دارای عمر چند ساله می باشد. بعضی از انواع این گل ها دو بار در سال گل می دهند.
با شروع شدن فصل پاییز و سرد شدن هوا این گل ها از بین می روند، بنابراین بهتر است که با شروع این فصل گل ها را در گلخانه و در شرایط آب و هوایی مناسب نگه داری کنید. این کار باعث می شود که در سال آینده گیاه بزرگ تر با گل های بیشتری داشته باشید.
دما:
این گل های زیبا را می توانید در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری پرورش دهید. بهترین دما برای گل پریوش بین ۲۱ تا ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد، ولی تا دمای ۳۵ درجه را هم به راحتی تحمل می کند. پایین تر از دمای ۱۰ درجه سانتی گراد برای گل ها مناسب نمی باشد.
آبیاری:
با توجه به تحمل بالای این گل در دمای بالا، نیاز آبی آن هم بسیار پایین می باشد و با آبیاری بیش از حد گل ها از بین می روند. نیاز آبی این گیاه هر زمان که خاک آن خشک شود احساس می گردد. اگر آبیاری بیش از اندازه باشد گلدهی بسیار کاهش می یابد و ریشه گیاه پوسیده می شود. بهترین زمان برای آبیاری گل های پریوش اول صبح می باشد.
نور:
گیاه پریوش مانند دیگر گیاهان، نیازمند به حدود ۶ ساعت نور خوشید دارند و توجه داشته باشید که این گل های زیبا را در زیر سایه درختان کاشت نکنید زیرا سایه بریا این گیاه باعث عدم رشد آن می شود. به طور کلی این گیاه برای رشد و نمو بهتر به نور خورشید نیازمند است.
خاک:
خاک هایی که دارای زهکشی مناسب می باشند برای کاشت این گیاه بسیار مناسب می باشند. خاک را با خاک برگ پوسیده، کود دامی پوسیده، مقداری شن شسته شده و خاک مرغوب مخلوط کنید. این خاک مخلوط شده برای کاشت این گل ها مناسب می باشد. دیگر اینکه خاک لومی و حاصلخیز برای کاشت این گیاه زیبا مناسب می باشد.
کود:
هر زمان که این گیاه شروع به گلدهی و رشد و نمو بکند، باید کوددهی را شروع کنید. برای کوددهی باید کود شیمیایی کامل مغذی را همراه با کود مایع تغذیه کنید.
نحوه کاشت و تکثیر گل پریوش
تکثیر گیاه پریوش از طریق کاشت بذر، نشاء‌کاری و قلمه زدن صورت می‌گیرد. بهترین روش ازدیاد این گیاه کاشت بذر است. البته چنانچه شما قصد دارید کاشت گل پریوش را در آپارتمان انجام دهید، پیشنهاد می‌کنیم نشاء‌های آماده را از گلخانه‌ها و فروشگاه‌های گل و گیاه تهیه کنید تا گیاه شما زودتر به گل رفته و کمتر دچار تنش شود. مراحل کاشت پریوش به شرح زیر می‌باشد:
۱. بذر گیاه را از مکان‌های مطمئن تهیه کنید تا از قوه نامیه مناسب برخوردار باشد.
۲. ابتدا بذر گیاه را در سینی یا گلدان کوچکی حاوی کوکوپیت و پیت ماس و در لایه سطحی خاک در عمق ۶ میلیمتری بکارید.
۳. در طول زمان جوانه‌زنی گیاه به آب فراوان نیاز دارد. پس دقت کنید سطح خاک همواره مرطوب باشد. همچنین گلدان را در محل گرم با دمای ۲۴ تا ۲۵ درجه سانتیگراد و در برابر نور غیر مستقیم خورشید قرار دهید.
۴. برای افزایش سرعت جوانه‌زنی پیشنهاد می‌کنیم روی سینی نشاء یا گلدان را با پلاستیک شفاف بپوشانید و چند سوراخ برای تهویه هوا ایجاد کنید تا شرایط گلخانه‌ای برای گیاه فراهم شود.
۵. در شرایط مناسب ۳ تا ۵ روز طول می‌کشد تا جوانه‌های گیاه ظاهر شود.
۶. بعداز اینکه جوانه‌های گیاه مورد نظر به حدود ۵ تا ۸ سانتیمتر رسیدند، آنها را از خزانه درآورده و به گلدان اصلی یا فضای باز انتقال دهید.
۷. در شرایط ایده‌آل و نور کافی ۱۲-۱۴ هفته زمان برای گلدهی لازم است.
خواص گیاه پریوش و اثرات درمانی آن
این گیاه باید تنها تحت نظارت یک پزشک متخصص تجویز شود. گیاه پریوش را نباید به طور مستقیم استفاده کرد زیرا، جز گیاهان سمی است و ممکن است باعث آسیب های کبدی، کلیوی و سیستم عصبی شود.
- برگ های تازه آن جهت التیام جای زخم و نیش حشرات بسیار سودمند است.
- کاهش فشار خون از خواص گیاه پریوش می باشد. همچنین، این گیاه خون را رقیق کرده و از بیماری های قلبی جلوگیری می کند.
- ویژگی های ضد باکتریایی و ضد عفونی کنندگی، از دیگر خواص گیاه پریوش می باشد. این گیاه می تواند سریعتر زخم را بهبود ببخشد و عفونت های قارچی را از بین ببرد.
- جهت توقف خونریزی به ویژه خونریزی بینی و دهان کاربرد دارد.
- برای درمان خونریزی شدید قاعدگی استفاده می شود.
- گیاه پریوش خاصیت ضد دیابتی دارد. این گیاه قند خون را کاهش می دهد و در کنترل و درمان بیماری دیابت بسیار موثر است.
- برگ های گیاه پریوش حاوی وینکامین و پیش ماده شیمیایی پکتین است که به عنوان دارو برای افزایش و تقویت حافظه استفاده می شود. همچنین، با جلوگیری از آسیب رساندن به رگ های خونی مغز که ناشی از رادیکال های آزاد است، از پیری و زوال عقل جلوگیری می کند.
- ازخواص گیاه پریوش، افزایش جریان خون به مغز است که سبب بهبود عملکرد مغز می شود. این گیاه برای درمان بسیاری از بیماری های مغزی، به ویژه سکته مغزی، بسیار مفید است.
- گیاه پریوش به عنوان یک درمان برای از دست دادن حافظه و اختلالات روانی استفاده می شود. یکی از مهمترین خواص گیاه پریوش، کاهش خطر ابتلا به آلزایمر است.
- گیاه پریوش خاصیت ضد سرطانی دارد. وجود عناصری مانند وین بلاستین و وین کریستین در این گیاه، موجب مرگ سلول های سرطانی می شود. علاوه بر این، وین کریستین و وین بلاستین برای درمان سرطان خون، بیماری هوچکین (نوعی سرطان خون)، ویلمز تومور، نوروبلاستوم، لنفوم بدخیم، ویروس سارکوم و کاپوزی و بسیاری دیگر از بیماری های عفونی استفاده می شود.
نظرات