همسریابی آنلاین: در باره سایت های همسریابی و ازدواج آنلاین بیشتر بدانید

تعدادشان محدود نیست، کافیست تنها یکبار در اینترنت عنوان شغلی آن‌ها را جست‌وجو کنید تا با موارد متعدد و رنگارنگی آشنا شوید، مواردی که کارشان آشنا کردن دختر و پسر‌های جوان با هم و در مواقعی هم مردان و زنان سن بالاتر است البته برای هر فردی هم تجویز خاص خودشان را دارند یعنی اصلا خصوصیات ظاهری و اخلاقی شما برای آن‌ها اولویت ندارد و معتقدند که برای هر فردی گزینه مناسبی در لیست انتظار وجود دارد.

صحبت از سایت‌های همسریابی است، سایت‌هایی که این روز‌ها تبدیل به دکان‌های کوچک و بزرگی در فضای مجازی شده‌اند و تنها با فشردن یک دکمه دختران و پسران این جامعه را بدون هیج رویکرد علمی و روانشناسانه‌ای با یکدیگر آشنا می‌کنند البته از این راه هم انصافا پول‌های هنگفتی به جیب می‌زنند.

در ادامه باید گفت که این سایت‌ها هرچه سابقه کاری بیشتری داشته باشند، نزد دیگران معتبرتر هستند و برخی از افراد حاضرند هزینه‌های زیادی را صرف بازشدن بخت خود کنند، اما با چه رویکرد و چه قیمتی؟

دختر جوان پشت سیستم خود می‌نشیند و وارد سایت می‌شود، «من لاله ۲۲ ساله هستم، تیپ ظاهری ام، رفتارهایم، معیار‌های آینده‌ام، درخواست‌هایم از همسر و… چنین و چنان است» لیستی از این ویژگی‌ها را که چند صفحه‌ای هم هست داخل آن سایت بارگذاری می‌کند و نفس عمیقی می‌کشد و در انتظار می‌ماند…

طولی نمی‌کشد تا پسری هم سن و سال آن دختر به لیست او واکنش نشان می‌دهد و از لاله می‌خواهد که بیشتر با همدیگر آشنا شوند، اما آیا تمام ویژگی‌ها، خصوصیات اخلاقی و… یک نفر می‌تواند دلیل بر این باشد که آن فرد واقعا دارای چنین ویژگی‌هایی است؟ این سایت‌های اینترنتی با چه اعتباری می‌توانند ضامن آشنایی و ازدواج ۲ فرد با یکدیگر باشد؟ آیا هرکس لیست ویژگی‌هایش خوش رنگ و لعاب‌تر باشد، خوشبخت‌تر می‌شود؟ این‌ها سوالاتی است که شاید در نگاه اول کسی به آن توجهی نکند و ظاهر این سایت‌های همسریابی گولشان بزند و از مسیر درست غافل شوند؛ اما آمار‌ها نشان می‌دهد که این پیوند‌ها دوام زیادی ندارند و از پایه و اساس خاصی هم برخوردار نیستند و از هر ۱۰ ازدواج اینترنتی، بین ۸ تا ۸.۵ مورد به طلاق انجامیده است.

در این راستا، ۱۳ مهر امسال بود که محمدمهدی تندگویان معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان از ارسال نامه به دادستان کل کشور و پلیس فتا برای مسدود کردن سایت‌های همسریابی خبر داد و بیان کرد که تمامی این سایت‌ها متخلف بوده، به صورت غیرقانونی فعالیت می‌کنند و هیچ‌گونه مجوز رسمی ندارند.

تندگویان بر این باور است که سایت‌های همسریابی بنگاه‌های اقتصادی بوده که تنها به فکر سودجویی هستند و مردم باید در جریان باشند که هیچ‌کدام از آن‌ها مجوز فعالیت ندارند و همه به صورت غیرقانونی فعالیت می‌کنند.

سرهنگ رامین پاشایی معاون اجتماعی پلیس فتا هم می‌گوید که نظارت‌های کافی بر عملکرد سایت‌های همسریابی وجود ندارد و متاسفانه، در این سایت‌ها شاهد انواع کلاهبرداری‌های مالی بوده ایم و نظارت‌های صورت گرفته پاسخگوی جامعه نبوده است.

وی تاکید کرد که پرونده‌های قضایی که به پلیس فتا ارسال می‌شود زیاد است و تجزیه و تحلیل آن‌ها نشان می‌دهد تمام کسانی که وارد این حوزه می‌شوند آسیب دیده هستند و مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند و پس از آن برای شکایت به مراجع قضایی مراجعه کرده‌اند.

فعالیت سایت‌های همسریابی طبیعتا آسیب‌های اجتماعی زیادی با خود به همراه دارد و ممکن است به همراه خود عواقب جبران ناپذیری داشته باشد، حسین ابراهیمی مقدم، روانشناس و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت که برخی از این سایت‌ها به هیچ عنوان معتبر نیستند تا جایی که حتی افراد شیادی عضو آن‌ها می‌شوند و به بهانه ازدواج دنبال طعمه می‌گردند، من خودم مراجعانی از این دست داشته‌ام که از همین طریق مورد سوء رفتار و حتی تجاوز قرار گرفته بودند.

این روانشناس معتقد است که ، در این خصوص، پژوهشی انجام و مشخص شده که افرادی که از این طریق باهم آشنا شده‌اند شاید به ظاهر زندگی خوبی داشته باشند، اما در عمل شادکامی ندارند و علت آن هم شاید این است که دنیای مجازی نمی‌تواند کیفیت‌ها را بررسی کند.

شاید ایجاد یک پیوند جدید در گام اول برای آن دختر یا پسر جوان ظاهری خوشایند و همیشگی داشته باشد اما لازم است که کمی برای ورود به دنیای جدیدی از زندگی و رقم زدن آینده خود واقع بینانه‌تر باشیم و با نگاهی باز و منطقی برای خود تصمیم بگیریم.

اما با توجه به چنین مسئله مهمی بهتر است که مسئولان ذیربط تلاش بیش از پیشی داشته باشند و برای این آسیب و مشکل اجتماعی یک قانونی معین وضع کنند تا زندگی و آینده یک فرد از طریق تعدادی سودجو و به نوعی بیکار، خدشه دار نشود.

رشد قارچ گونه سایت های متخلف 

نگاه سلبی مسئولان به سایت های همسریابی

در صحبت مسئولانی که درباره سایت‌های همسریابی اظهار نظر کرده‌اند، نگاه‌های سلبی صرف وجود دارد؛ اینکه برخورد می‌شود، باید مسدود شود، این سایت‌ها آسیب‌زا هستند و… بیایید فرض کنیم همه سایت‌های همسریابی که به گفته وزارت ورزش و جوانان غیر قانونی هستند، بدون ارائه راهکار‌های جایگزین، مسدود شوند. آیا همه چیز حل می‌شود یا اینکه به کارکرد‌های فیلترشکن‌ها اضافه می‌شود؟

سوالمان را با حجت‌الاسلام مسلم داوودی‌نژاد درمیان می‌گذاریم. او دکترای روان‌شناسی دارد و ضمن ورود به فضای مشاوره از سال ۸۵، کتاب‌های مختلفی با موضوع ازدواج تألیف کرده است.

حجت‌الاسلام مسلم داوودی‌نژاد روانشناس خانواده در این باره گفت: داستان سایت‌های همسریابی مثل چاقو است. با چاقو می‌شود فردی را کشت یا از آن به‌عنوان تیغ جراحی استفاده کرد و جان کسی را نجات داد.

او افزود: اینکه کسی به تمام سایت‌های همسریابی به یک چشم نگاه کند، یعنی کارشناس نیست و آگاهی ندارد. تا جایی که بنده اطلاع دارم، تمام سایت‌های همسریابی، عملکرد یکسانی ندارند. در برخی از آن‌ها بدنه کارشناسی قوی‌ای متشکل از استادان معتبر و پرآوازه کشور فعالیت می‌کنند؛ بعد از گذراندن فرآیندی با نظارت مشاور، خانواده‌ها به هم معرفی می‌شوند و صد‌ها مورد نیز به ازدواج منجر شده است.

این روان شناس خانواده ادامه داد: عادت کرده‌ایم که درباره پدیده‌های نو، فقط بگوییم نکن، گناه دارد و استغفرا…، بدون اینکه مدل درستش را معرفی کنیم. استفاده از بستر فضای مجازی برای همسریابی یک ضرورت است و به نظر بنده، امکان مدیریت آن نیز وجود دارد.

حجت الاسلام داوودی‌نژاد بیان کرد: جامعه‌ای داریم که در آن زمینه معرفی جوان‌ها در فضای حقیقی، کم‌رنگ است. پسر‌ها و دختر‌های زیادی هستند که خانواده‌ها و محیط اطرافشان نمی‌توانند فردی هم‌فکر و هم‌فرهنگ را برایشان پیدا کنند. این افراد برای معرفی خودشان و توانایی‌هایشان دقیقا باید چکار کنند؟ در این شرایط، جوان‌های جویای ازدواج به‌ویژه دختر خانم‌ها، برای انتخاب همسر، باید منتظر حادثه‌ها و شانس باشند.

او با اشاره به تجربه فیلترکردن تلگرام تصریح کرد: مخالف فضا‌های مجازی آسیب‌زا هستم، اما راهکار اصلی نباید به فیلترکردن خلاصه شود. اگر بنا به مسدود کردن فلان سایت مشخص باشد، ایرادی ندارد، اما اصل واسطه‌گری در ازدواج با استفاده از فضای مجازی را نباید زیر سوال برد. باید سامانه‌های موفق همسان‌گزینی را تکثیر و روی خودفرمانی عقلی و رشد فکری افراد کار کرد.

«من چنین هستم» دخترجوان به مانیتور کامپیوترش زل زده و به مغزش فشار می‌آورد که در برابر این جمله کامل‌ترین توصیف را از خودش بنویسد. بارها این جمله را زیرلب تکرارمی‌کند؛ من چنین هستم، من چنین هستم… باید بهترین جملات را برای توصیف خودش بنویسد.

---

وقتی پروفایل‌ها عاشق هم می‌شوند/ در سایت‌های همسریابی چه می‌گذرد؟

نمی‌داند از اخلاقش بنویسد، از تیپش یا از شغل و علایقش… سایت به او تذکر می‌دهد از به‌کار بردن کاراکترهای زائد در این بخش خودداری کند و آدرس یا شماره تماسی هم به‌جا نگذارد. راستی کدام یک از این‌ها مهمتر است؟ کمی پایین‌تر این جمله به چشم می‌خورد: «همسرم چنین باشد» حالا باید تمام ذهنش را متمرکز کند و برای این بخش کامل ترین توصیف را بنویسد. راستی برایش چه چیزی مهمتر است؛ اخلاق، پول یا قیافه؟

حتماً متوجه شده‌اید، دختر جوان درحال ثبت‌نام در یک سایت همسریابی است. سایت‌هایی که این روزها تعدادشان حسابی زیاد شده. برخی می‌گویند، چراکه نه؟ بالاخره این هم راهی است برای کسانی که در این زمینه مشکل دارند و نمی‌توانند همسر مناسبی پیدا کنند. آنهایی که ارتباطات کمتری دارند، حال و حوصله زیادی ندارند، خجالتی هستند و… برخی هم می‌گویند این دیگر چه راهی است؛ مگر می‌شود آدم همسرش را هم مجازی انتخاب کند؟

اصلاً گیرم که سایت توانست آدم‌های مناسب را به یکدیگر معرفی کند اما این چه ربطی به عواطف دو طرف دارد؟ سایت همسریابی که دیگر قادر نیست آدم‌ها را به یکدیگرعلاقه‌مند کند. برخی هم اعتقاد دارند اصلاً نباید ماجرا را آنقدر بزرگ یا کوچک دید. به‌هرحال این هم یک راه معمولی است برای انتخاب همسر. نمی‌دانم شما جزو کدام دسته هستید؟ جزو خوشبین‌ها، بدبین‌ها یا آنهایی که دیدگاهی معمولی در این باره دارند. هرچه هست فکر می‌کنم همه در این باره اتفاق نظر دارید که ازدواج کردن یا انتخاب همسر به این شکل قدم زدن در محیطی پر ابهام است؛ فضایی پر از سوءتفاهم و غیر واقعی. مریم ۳۳ ساله و مدت‌هاست در دو سایت معروف همسریابی فعالیت می‌کند. آدرس دو سایت را به من می‌دهد و می‌گوید در گوگل هم راحت می‌توانی پیدایشان کنی: «یعنی تا حالا محض کنجکاوی هم سراغ این سایت‌ها نرفته‌ای؟ خیلی خیلی باحالند…» اما ثبت‌نام در هر دو این سایت‌ها چندان هم ساده نیست، منظورم این است که باید کلی اطلاعات از خودت بدهی و کلی فرم درباره سلامت و ظاهر و شخصیت خودت و خانواده ات پر کنی و عکست را هم بدهی تا شرایط ثبت‌نام کامل شود.

مریم می‌گوید می‌تواند ساعت‌ها از تجربیاتش دراین باره برایم حرف بزند. درباره آدم‌هایی که از طریق این سایت‌ها پیدا کرده و قرار ملاقات گذاشته و محک‌شان زده: «می‌دانی عده زیادی فقط برای آشنا شدن با آدم‌های جدید و دوست شدن می‌آیند. یک عده هم فقط دنبال پیدا کردن زن صیغه‌ای هستند. البته تک و توک هم آدم‌هایی دیده‌ام که زن دارند و با صراحت هم این را اعلام می‌کنند. راستش را بخواهی من این مدت کم آدم درست و حسابی دیده‌ام که واقعاً و جدی دنبال ازدواج باشد. یعنی خیلی‌ها می‌آیند که فقط وقت بگذرانند و تفریح کنند اما من واقعاً هدفم ازدواج است و خیلی زود این آدم‌ها را کنار می‌گذارم. همه جور سنی هم هست از ۳۰ تا ۴۸ ساله. عده زیادی هم هستند که طلاق گرفته‌اند یا همسرشان فوت شده.» مریم کمی فکر می‌کند: «یک نکته جالب هم برایت بگویم؛ برخلاف کلیشه‌های رایج که فکر می‌کنند فقط برای زن‌ها سن و سال مهم است در این سایت‌ها مردان زیادی هستند که غالباً سن‌شان را کمتر می‌نویسند که بعد لو می‌رود.»

 مرتضی ۳۵ ساله هم مدتی است در سایت‌های همسریابی دنبال مورد مناسبی می گردد. مرتضی می‌گوید: «ببین من خودم آدمی هستم که مشکل ارتباطی ندارم، اما دوست دارم برای انتخاب همسر مناسبم همه کاری بکنم تا بعد نگویم کاش این راه را هم امتحان می‌کردم. راستش را بگویم در این مورد خاص نمی‌خواهم حسرت به دل بمانم. در همان صحبت‌های مقدماتی می‌فهمم که طرف اصلاً مهارت ارتباطی ندارد، خیلی‌ها این طور هستند یا اینکه توقع شان اصلاً تناسبی با موقعیت خودشان ندارد. این افراد را خیلی زود کنار می‌گذارم و سراغ بعدی می‌روم. سایت، معیارهای کلی شخصیت یا زیبایی و موقعیت را به آدم می‌دهد اما در مورد میزان درآمد و قد و وزن محدود است. من خودم چون بیشتر محدوده سنی پایین را بررسی می‌کنم، بیشتر اطلاعاتم در همان محدوده مانده.»

سارا ۲۸ ساله است. او هم مدتی است در یک سایت همسریابی فعال شده: «خیلی دنبال این بودم که با یک آدم مناسب آشنا شوم. همه روش‌ها را هم امتحان کردم حتی اگر کسی به من موردی برای ازدواج معرفی می‌کرد، می‌رفتم و طرف را می‌دیدم تا اینکه به این نتیجه رسیدم که شاید استفاده از این سایت‌ها بهتر باشد. من فکر می‌کنم برای هر کاری باید تلاش کرد و ازدواج هم مسأله‌ای نیست که بخواهی دست روی دست بگذاری. با این همه این مدت در سایت‌های همسریابی متوجه نکات عجیبی هم شده‌ام مثلاً درصد بالایی از مردهای معرفی شده دوست ندارند همسرشان شاغل باشد. این را الکی نمی‌گویم چون همه پروفایل های‌شان را بررسی کرده‌ام. واقعاً ازهر ۱۰ نفرهشت یا ۹ نفر دوست ندارند همسرشان کار کند. اما من می‌خواهم بعد از ازدواج شاغل باشم. بعضی‌ها هم حرف‌های عجیب و غریبی می‌زنند مثلاً می‌گویند من می‌خواهم کاملاً فرمانبردار زنم باشم؛ زنم بر من سلطه داشته باشد و دستور بدهد. من از این آدم ها می‌ترسم. فعلاً جست‌و‌جو می‌کنم تا ببینم چه پیش می‌آید.»

اما بنشینیم پای حرف‌های یک متخصص تا ببینیم او چقدر استفاده از سایت های همسریابی را تأیید می‌کند و اساساً چه تحلیلی در این باره دارد. دکتر حسین ابراهیمی مقدم، روانشناس و استاد دانشگاه می‌گوید: «ما هم می‌توانیم خوش بینانه به مسأله این سایت‌ها نگاه کنیم هم کاملاً بدبینانه یا یک نگاه معمولی داشته باشیم. خوش بینانه اینکه این سایت‌ها در بهترین حالت اطلاعات هر کسی را بر اساس آنچه خود فرد در اختیارشان قرار داده بازتاب می‌دهند. اما عاطفه و احساس و مسائلی از این دست بین افراد وجود نخواهد داشت و در خوش بینانه‌ترین حالت ممکن می‌بینیم که نتایج خیلی خوب نیست. در برخی کشورهای دنیا مثل فنلاند پژوهشی دراین باره انجام شده و مشخص شده کسانی که از این طریق باهم آشنا شده‌اند شاید به ظاهر زندگی خوبی داشته باشند اما در عمل شادکامی ندارند. شاید به این دلیل که دنیای مجازی کیفیت‌ها را نمی‌تواند بررسی کند. بدبینانه‌اش هم آنکه برخی از این سایت‌ها اصلاً معتبر نیست و حتی افراد شیادی عضو می‌شوند و به بهانه ازدواج دنبال طعمه می‌گردند. من خودم مراجعانی از این دست داشته‌ام که از همین طریق مورد سوء رفتار و حتی تجاوز قرار گرفته بودند.»

 به عقیده این روانشناس و استاد دانشگاه افرادی که در این سایت‌ها ثبت نام می‌کنند از درجه اعتماد به نفس کمتری برخوردارند یا ویژگی‌ها و شرایط مناسبی برای ارتباط با دیگران ندارند. بعضی هم هنر ابراز وجود ندارند، یعنی نمی‌توانند خود را مطرح کنند و آدم‌های دوری گزین و گاه دچار اختلال شخصیت اجتنابی هستند. او تأکید می‌کند: «طبق بررسی‌ها دست کم من ندیده‌ام یک نهاد رسمی و ثبت شده یک سایت شناخته شده و معتبر را در زمینه همسریابی معرفی کرده باشد. به‌عبارت دیگر بیشتر این سایت‌ها بدون مجوز فعالیت می‌کنند. همان‌طور که شما سراغ دکتر می‌روید و مطمئن می‌شوید که او مجوز طبابت دارد یا ندارد، در این باره هم حتماً باید دقت کافی داشته باشید و ببینید سایت مجوز دارد یا نه؟ توصیه من این است که کاملاً با دیده تردید به این سایت‌ها نگاه کنید چون قبل از ازدواج اتفاقاً تمام این وسواس‌ها عادی است و بعد از ازدواج است که می‌توانید کمی از میزان حساسیت‌ها ی خودکم کنید و چشمتان را روی برخی ضعف‌های همسرتان ببندید.»

او معتقد است: «هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید من نمی‌توانم مورد مناسب خودم را برای ازدواج پیدا کنم. ما اگر این ذهنیت غلط را از خودمان دور کنیم که برای ما یک عشق در دنیا وجود دارد یا نیمه گمشده‌ای داریم مسلماً می‌توانیم انتخاب شایسته‌تری داشته باشیم. اگر افراد معیارهای درست انتخاب همسر داشته باشند و بدانند با چه کسانی رفت و آمد کنند قطعاً موفقترند.»
دختر سایت را بالا و پایین می‌کند؛ هنوز به این فکر می‌کند که درباره خودش چه بنویسد. واژه‌ها توی سرش رژه می‌رود، راستی کدام کلمات می‌توانند بهتر معرفی‌اش کنند، کدام کلمات می‌توانند همسر آینده‌اش را توصیف کنند. بهترین انتخابی که می‌تواند در گذر از واژه‌ها داشته باشد کدام است؟ آیا واقعاً یک سایت همسریابی می‌تواند آینده خوبی برای او رقم بزند؟

صحبت از آینده میلیون‌ها دختر و پسر جوان است، لطفا آن را جدی بگیریم…! شما هم نظرتان را بخش دیدگاه ها همین صفحه برای ما بنویسید.