سرنخ‌ها و اطلاعات شگفت انگیز ، ناخوشایند و جدید از زندگی فرازمینی‌ها !

از آنجایی که بسیاری از سطوح در منظومه شمسی هوازدگی یا آتشفشان را تجربه نمی کنند، یک مصنوع باقی مانده در آن می تواند برای میلیاردها سال قابل مشاهده باشد.

آیا بیگانگان هوشمند تا به حال از منظومه شمسی بازدید کرده‌اند؟ سوال مسخره‌ای نیست به هر حال، منظومه شمسی بیش از ۴ میلیارد سال است که وجود داشته‌ا     ست و ممکن است حیات هوشمند در کهکشان ما به جز در زمین به وجود آمده‌باشد.

چندین روش برای شکار حیات در خارج از زمین وجود دارد. اولین رویکرد این است که به دنبال نشانه‌هایی از هر نوع زندگی، اعم از هوشمند و یا غیره باشید. این متداول‌ترین روش در نجوم است و معمولاً منظومه‌های ستاره‌ای دیگر را هدف قرار می‌دهد به عنوان مثال، به دنبال مواد شیمیایی تولید شده توسط حیات در جو جهان‌های دیگر است. اما جست‌وجوی حیات فرازمینی مکان‌هایی را در منظومه شمسی نیز در نظر می‌گیرد، مانند سطح مریخ و جو غنی از هیدروکربن قمر تیتان زحل.

رویکرد دیگر این است که به طور خاص به دنبال حیات هوشمند باشیم، زیرا احتمالاً بیگانگان هوشمند می‌توانند حضور خود را بسیار راحت کمرنگ می‌کنند؛ به عنوان مثال، ما می توانیم به دنبال ارتباط بیگانگانی باشیم که وجود خود را در طول موج های رادیویی یا نوری نمایان می کنند.

اما بیگانگان هوشمند ممکن است سرنخ های دیگری نیز از خود به جای بگذارند. اگر آنها قادر به ساختن به اصطلاح ابرساختارها مانند ازدحام های دایسون شوند، ما می‌توانیم آن ابرساختارها را در جستجوی سیستم های دیگر شناسایی کنیم. به عنوان مثال، ساختارهای بزرگ به اندازه کافی در اطراف یک ستاره نوری را که ما می‌بینیم تغییر می‌دهد و می تواند نشانه‌ای از فعالیت هوشمند باشد.

تا کنون، تمام جستجوها برای حیات فرازمینی بی‌نتیجه بوده است. اما راه دیگری وجود دارد که نسبتا ناشناخته است؛ جستجو برای مصنوعات فرازمینی (SETA).

ایده پشت این رویکرد این است که اگر موجودات فضایی به اندازه کافی پیشرفته شوند، ممکن است بخواهند کهکشان را یا به تنهایی یا از طریق فضاپیمای روباتیک کشف کنند. در تاریخ تقریباً ۴.۵ میلیارد ساله منظومه شمسی، این بیگانگان زمان زیادی برای چرخیدن در محله ما داشتند و شاید اثری از خود بر جای می گذاشتند.

در واقع، تمدن‌های متعددی می‌توانستند در سراسر کهکشان آمده و رفته باشند، که هر کدام از آنها چیزی را در منظومه شمسی باقی می‌گذارند؛ در مقاله جدیدی که در پایگاه داده پیش‌چاپ arXiv منتشر شد، ستاره‌شناسان راهبردی را برای استفاده از تلسکوپ‌ها، پیمایش‌ها و کاوشگرهای سیاره‌ای موجود برای شکار نشانه‌هایی از بازدیدهای قبلی بیگانگان پیشنهاد کرده‌اند. آنها بقایایی هستند که ممکن است بررسی آنها به کار آید.

مصنوعات سطحی منظم که شامل فضاپیماهای مرده و باقیمانده آنها، کاوشگرها و حتی زباله های فضایی می‌شوند از جمله این بقایا هستند. در زمان نسبتاً کوتاهی که بشر برای کاوش در منظومه شمسی داشته است، ماه و مریخ را با ده‌ها فضاپیمای منقرض شده و قطعات تصادفی آشغال پر کرده‌ایم، بنابراین گمان اینکه تمدن بیگانه‌ای که در حال بازدید است نیز همین کار را انجام دهد، غیرقابل قبول نیست. به علاوه، از آنجایی که بسیاری از سطوح در منظومه شمسی هوازدگی یا آتشفشان را تجربه نمی کنند، یک مصنوع باقی مانده در آن می تواند برای میلیاردها سال قابل مشاهده باشد.

همراه با مصنوعات سطحی، می‌توان به فضاپیماهایی که در فضای بین سیاره‌ای آویزان هستند اشاره کرد، دسته‌ای که معمولاً به عنوان “Lurkers” شناخته می‌شود. آنها ممکن است در یک نقطه گرانشی پایدار منتظر بمانند یا به دور ماه بچرخند. آنها ممکن است فعال باشند، اتفاقات جالبی را که در منظومه شمسی رخ می دهد را رصد و ثبت کنند، یا ممکن است مدت ها مرده باشند و تفاوت چندانی با یک سیارک یا دنباله دار نداشته باشند.

در نهایت، ممکن است با مصنوعات بین ستاره‌ای روبرو شویم، مصنوعاتی که هرگز قرار نیست در یک منظومه ستاره‌ای باقی بمانند، اما بی‌هدف در کهکشان سرگردان هستند و از یک منظومه به منظومه دیگر می‌روند. در حال حاضر چندین ابزار برای تشخیص این نوع مصنوعات وجود دارد، مانند تلسکوپ‌های نجومی گسترده و مأموریت‌های سیاره‌ای.

برای یافتن حیات بیگانه هوشمند، انسان ها ممکن است نیاز داشته باشند مانند یک موجود فرازمینی فکر کنند.

اطلاعات تازه و ناخوشایند از آدم فضایی‌ها
معمولا از خطر آدم فضایی های متخاصم صحبت می‌شود. هرچند که آدم فضایی های صلح طلب نیز می‌توانند برای تمدن انسان و کره زمین فاجعه‌وار باشند.

معمولا از خطر آدم فضایی های متخاصم صحبت می‌شود. هرچند که آدم فضایی های صلح طلب نیز می‌توانند برای تمدن انسان و کره زمین فاجعه‌وار باشند.

در دنیای کتاب‌ها و فیلم‌های علمی تخیلی مرتب به موضوع ارتباط با موجودات فرازمینی پرداخته می‌شود؛ اما این موارد کم‌کم به مباحثی جدی تبدیل می‌شوند. فعالان آکادمیک نیز هرچند وقت یکبار با انتشار مقاله‌ای به نگرانی‌ها و تبعات ارتباط با یک تمدن پیشرفته فضایی می‌پردازند.

اخیرا مقاله‌ای به نام پیامدهای ژئوپلیتیک یک برنامه SETI موفق منتشر شده است. در نوشتن این مقاله سه نفر نقش داشتند که با مراکزی همچون ناسا، Penn State ETI Center، دپارتمان فلسفه کالج اسپرینگ‌هیل و دانشکده حقوق هاروارد همکاری دارند. این مقاله در پاسخ به مطلبی که پیشتر در سال ۲۰۲۰ منتشر شده بود، ارائه شده است.

خطر آدم فضایی های صلح طلب برای تمدن انسان‌ها
در بسیاری از مقالات منتشر شده بیشتر تلاش‌ها متمرکز بر خطرات جستجو برای حیات فرازمینی و پیام دادن به تمدن‌های فضایی پیشرفته است؛ اما اگر آن تمدن‌ ها پیشرفته و خطرناک باشند، چه؟ استیون هاوکینگ نیز در سال ۲۰۱۰ گفته بود که چنین بیگانگان پیشرفته‌ای احتمالا همچون اقوام کوچ‌نشین خواهند بود و سعی می‌کنند هر سیاره‌ای که در دسترس آنها قرار دارد را مستعمره کنند.

هرچند که نویسندگان مقاله ۲۰۲۰ روی یک خطر دیگر از سوی آدم فضایی ها تمرکز کرده بودند. اگر تنها یک سیگنال از فعالیت‌های موجودات فضایی دریافت کنیم، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ این احتمال وجود دارد که پس از دریافت سیگنال، تا حدودی در باورهای رایج تردید ایجاد شود و حتی برخی بنیادهای مهم هم به خطر بیفتند.

هرچند که این واکنش‌های هیجانی پس از مدتی فروکش خواهند کرد و افراد به زندگی روزمره خود برمی‌گردند. این اتفاق برای دانشمندان نیز انقلابی خواهد بود؛ ولی اکثر آنها هم پس از مدتی دیگر به این موضوع اهمیت نمی‌دهند. اما واکنش ملت‌ها و رهبران سیاسی به کشف سیگنال آدم فضایی های صلح طلب چه خواهد بود؟

بر کسی پوشیده نیست که کشورهای مختلف در حال رقابت با هم در عرصه‌های مختلف هستند و طبیعتا کشوری که بتواند ارتباط با موجودات فضایی را به صورت انحصاری برای خودش در آورد، بر دیگران برتری خواهد داشت. احتمال اینکه یک تمدن فرازمینی صلح طلب از نظر فناوری از ما بسیار پیشرفته‌تر باشد، زیاد است. به همین خاطر اگر کشوری بتواند به صورت انحصاری با آنها ارتباط داشته باشد، برای دیگران خطرناک خواهد بود.

تصور کنید که روسیه، چین یا آمریکا به دنبال این برتری باشند. مقاله منتشر شده در سال ۲۰۲۰ پیشنهاد می‌کند که مراکز علمی با نیروهای پلیس در ارتباط باشند، امنیت پرسنل و محل اقامت آنها را تامین کنند و محوطه موسسه خود را نیز ایمن نگه دارند. آنها همچنین پیشنهاد کرده بودند که از تجهیزاتی همچون تلسکوپ‌های رادیویی مثل راکتورهای اتمی حفاظت شود.

هرچند که مقاله جدید این اقدامات را مفید نمی‌داند و فکر نمی‌کند که یک کشور بتواند ارتباط با موجودات فضایی را به صورت انحصاری در آورد. به باور آنها اقدامات امنیتی و حفاظتی شدید می‌تواند این پیام را به دنیای بیرون منتقل کند که یک اتفاق مهم و سری در آن مرکز در حال رخ دادن است.

در واقع خطر اصلی این است که یک کشور فکر کند می‌تواند با آدم فضایی های صلح طلب ارتباط انحصاری داشته باشد. در قوی‌ترین رصدخانه‌های جهان دانشمندانی از کشورهای مختلف فعالیت دارند و طبیعتا پنهان کردن چنین موضوع مهمی از کشورهای دیگر کار ساده‌ای نیست.

از طرفی دیگر دانش به صورت تدریجی به دست می‌آید و خطی نیست. برای اینکه یک درک جدید مفید باشد، باید زمینه علمی متناسب با آن را هم داشته باشیم. به عنوان مثال آیا دانشمندان قرون وسطی می‌توانند از یک کتاب درسی در رابطه با طراحی سلاح‌های هسته‌ای استفاده کنند؟ حتی اگر متوجه آن بشوند، آیا امکان استفاده از آن را خواهند داشت؟ خیر.

این موضوع در رابطه با دانش پیشرفته آدم فضایی های صلح طلب نیز صدق می‌کند. جدا از این، دستاوردهای فناوری پیشرفته چه فایده‌ای برای یک کشور خواهد داشت؟ در حال حاضر کشورهای بزرگ تعداد کافی سلاح اتمی برای نابود کردن کل تمدن انسان را دارند. آیا رابطه انحصاری با یک تمدن بیگانه می‌خواهد به سلاح پیشرفته‌تری منجر شود؟

در واقع خطر اصلی ارتباط با آدم فضایی های صلح طلب به خود انسان‌ها مربوط می‌شود. اگر دیگر کشورها فکر کنند که یک کشور قدرتمند می‌خواهد با موجودات فضایی ارتباط انحصاری داشته باشد و به سلاح‌های پیشرفته دست پیدا کند، قطعا نگران خواهند شد. این نگرانی می‌تواند در نهایت به حمله پیش‌دستانه و جنگ‌های گسترده جهانی منجر شود.

از طرفی حتی اگر دانشمندان تصمیم بگیرند که چیزی را پنهان نکنند و در مراکز سری نیز حضور نداشته باشند، در خطر خواهند بود. قطعا افراد زیادی وجود دارند که فکر می‌کنند ارتباط با موجودات فضایی حتی صلح طلب نیز برای بشر خطر دارد و به همین خاطر ممکن است قصد جان دانشمندان را بکنند.

اگر فکر می‌کنید که در سال‌های آینده کسی چنین رویکردی نخواهد داشت، کافی است به واکنش‌های غیر علمی و عجیبی که در مقابل بیماری و واکسن کرونا شاهد بودیم، نگاهی بیندازید.

در واقع بهترین راهکار در صورت مواجهه با آدم فضایی های صلح طلب این است که دانشمندان و موسسات علمی رویکردی شفاف داشته باشند و از پنهان کردن اطلاعات و یا ارائه ناقص آنها اجتناب کنند. همچنین در این سازمان‌ها باید تمهیداتی برای همکاری‌های بین‌المللی دیده شود تا کشورهای مختلف نگران ارتباط یک‌طرفه یک کشور با تمدن‌های بیگانه نشوند. اشتراک داده‌ها و آموزش تصمیم‌گیران در کشورهای مختلف نیز می‌تواند مفید باشد.

بدین ترتیب یک همکاری بین‌المللی منسجم می‌تواند خطر ارتباط با آدم فضایی های صلح طلب را از بین ببرد و همچنین شرایط را برای پیشرفت انسان‌ها و مستعمره کردن کرات دیگر فراهم کند. در غیر این صورت باید انتظار درگیری‌های گسترده و آنچه بیشتر مناسب داستان‌های علمی تخیلی است را داشته باشیم.

البته همه این موارد در صورتی است که با آدم فضایی های صلح طلب مواجه شویم. اگر آنها صلح طلب نباشند و بخواهند زمین را به کنترل خود در آورند، قطعا شرایط سختی رقم خواهد خورد.

به نظر شما اولین مواجهه انسان با آدم فضایی های صلح طلب خواهد بود یا موجوداتی پیشرفته و متخاصم؟

اقدام ویژه ناسا برای کشف آدم فضایی‌ها
این مطالعه ۹ ماه طول خواهد کشید و نتایج آن در اواسط سال ۲۰۲۳ به‌صورت عمومی منتشر می‌شوند.

ناسا لیست ۱۶ نفره‌ای از دانشمندان را منتشر کرده که مطالعه آژانس فضایی در مورد پدیده‌های هوایی ناشناس (UAP) یا همان یوفو ها (UFO) را هدایت خواهند کرد. مطالعه مستقل UFO ناسا در تاریخ ۲۴ اکتبر (۲ آبان) آغاز خواهد شد و ۹ ماه طول خواهد کشید و طی آن، دانشمندان رویدادهای آسمانی را بررسی می‌کنند که نمی‌توان از آن‌ها به عنوان هواپیما یا پدیده‌های طبیعی شناخته شده یاد کرد.

«توماس زوربوشن»، معاون اداره ماموریت علمی مقر ناسا می‌گوید: «کاوش درباره موارد ناشناخته فضا و جو قلب شخصیتی است که ما در ناسا تشکیل می‌دهیم. درک داده‌هایی که در مورد پدیده‌های هوایی ناشناس در اختیار داریم برای کمک به نتیجه‌گیری علمی در مورد چیزی که در آسمان ما اتفاق می‌افتد بسیار مهم است.»

تیم ناسا برای مطالعه یوفو ها

افرادی که برای این مطالعه انتخاب شده‌اند، متخصصانی در زمینه‌های هوش مصنوعی، ایمنی هوافضا، علوم و داده‌ها هستند. از اعضای این تیم به رهبری «دیوید اسپرگل»، اخترفیزیکدان آمریکایی، از افرادی مانند «اسکات کلی»، فضانورد سابق ناسا، «پائولا بونتمپی»، اقیانوس شناس و «شلی رایت»، دانشیار فیزیک دانشگاه کالیفرنیا اشاره کرد.

این تیم ۱۶ نفره داده‌های طبقه‌بندی نشده‌ای که توسط نهادهای دولتی غیرنظامی، نهادهای تجاری و سایر منابع به دست آمده را بررسی خواهند کرد. نتایج این مطالعه که بر چگونگی تجزیه‌وتحلیل این داده‌ها بر کشف پدیده‌های هوایی ناشناس متمرکز است، در اواسط سال ۲۰۲۳ به صورت عمومی منتشر خواهد شد.

اخیرا رصدخانه نجومی اصلی آکادمی ملی علوم اوکراین اعلام کرده بود که چندین شیء پرنده ناشناس یا همان یوفو در آسمان آسمان شهر کی‌یف، پایتخت این کشور مشاهده شده است. علاوه بر این، نیروی دریایی آمریکا نیز اعلام کرده بود که ویدیوهای زیادی از UFOها وجود دارد که به دلایلی از جمله حفظ امنیت ملی نمی‌تواند آن‌ها را به‌صورت عمومی منتشر کند.