مرگ دو کودک در حمله سگ‌های هار که در شهرستان‌های دزفول و نکا اتفاق افتاد، باعث بیم تجری از سوی سگ‌های ولگرد شده‌است. فراوانی سگ‌های ولگرد در نقاط مختلف کشور خطر بروز اتفاق‌های مشابه را هم شدت می‌بخشد؛ نگرانی که همواره وجود داشته و با بروز اتفاق‌های مشابه شدت می‌گیرد.
انتقال بیماری هاری همزمان با عوارض ناشی از گزیدگی از سوی سگ‌ها، شایع‌ترین نگرانی در این‌باره است، از جمله اینکه در شهر‌ها و روستا‌های دوردست امکان دسترسی به خدمات مناسب بهداشتی و درمانی یا وجود ندارد یا به دشواری ممکن می‌شود، از همین‌رو افرادی که این گونه آسیب می‌بینند، ممکن است با بیشتر با عوارض ناشی از آن مواجه شوند.
سگ‌های ولگرد وارد شهر‌های بزرگ که تمرکز جمعیتی بالایی داشته‌باشند، نمی‌شوند و عمدتاً برای تهیه غذا، در حاشیه شهر‌ها و روستا‌ها پرسه می‌زنند. یکی از دلایل رشد سگ‌های ولگرد را می‌توان در مهربانی شهروندانی جست‌وجو کرد که از سر دلسوزی برایشان آذوقه تهیه می‌کنند، بنابراین حیواناتی که به این شیوه تغذیه می‌شوند، در محل‌های معلوم تجمع می‌کنند و توجه‌شان به دست‌های بخشنده‌ای است که آذوقه‌ای به سمت آن‌ها پرتاب می‌کند. سگ‌ها در هر زایمان پنج یا شش توله به دنیا می‌آورند، بنابراین دور از ذهن نیست جمعیت سگ‌های ولگرد مدام رو به فراوانی برود.
روشن است از افرادی که روحیه بخشنده دارند نمی‌توان درخواست کرد به رفتارشان ادامه ندهند، اما می‌شود این آگاهی را در جامعه ایجاد کرد که توجه به این رفتار می‌تواند منجر به بروز آسیب‌هایی شود که هر لحظه امکان بروز دارد از جمله اینکه در برخی کشور‌ها برای چنین رفتاری جرایمی در نظر گرفته‌می‌شود؛ مثلاً شهروندانی که به منطقه لواسان تردد دارند شاهدند با توقف هر خودرو کنار مسیر گله‌ای از سگ‌های ولگرد به امید دریافت آذوقه به سمت خودرو حرکت می‌کنند. روشن است این تجمع حیوانی به دلیل توجه انسانی صورت می‌گیرد و آسیب‌های آن متوجه ساکنان همان محل‌ها می‌شود. توجه انسانی گاه با دادن آذوقه به این حیوانات و گاه با فراهم کردن امکان دسترسی سگ‌ها به آذوقه فراهم می‌شود، بنابراین تا زمانی که امکان دسترسی سگ‌های ولگرد به غذا فراهم باشد، جمعیت آن‌ها رو به افزایش خواهد گذاشت. کودکان، سالخوردگان، زنان و دختران از جمله گروه‌های در معرض آسیب مقابل حمله سگ‌های ولگرد هستند، هر چند حرکت گله‌ای این حیوانات می‌تواند برای هر فردی ایجاد خطر کند.
با اینکه وزارت کشور و شهرداری‌ها دستگاه‌های متولی سگ‌های ولگرد هستند، اما ظاهراً قانون مصوبی که تکلیف دستگاه‌های درگیر از جمله سازمان حفاظت محیط‌زیست، دامپزشکی و وزارت بهداشت را روشن کند، وجود ندارد با این حال نمی‌توان به صراحت اعلام کرد افزایش جمعیت سگ‌های ولگرد ناشی از عدم وجود شفافیت قانون باشد، بلکه دستگاه‌های متولی باید اراده عملی برای رفع این آسیب را با مطالعه تطبیقی و به کار‌گیری شیوه‌های علمی و روزآمدی که در کشور‌های پیشرفته به کار گرفته می‌شود، به کار بندند و اگر این مهم نیازمند تأمین هزینه است شرایط آن به قید نتیجه عملی فراهم شود. آمار‌ها از پرسه ۳ میلیون سگ ولگرد در کشور حکایت دارد، اما این فراوانی در آمار‌های غیررسمی بیشتر است.
بیشتر بخوانید:
آموزه‌های دینی بر پرهیز از آزار رساندن به حیوانات تأکید دارد، با این حال عقیم‌سازی و از بین بردن سگ‌های ولگرد همواره به عنوان راه‌های از بین بردن این حیوانات مطرح بوده‌است که باید با دایر کردن مراکز پیشرفته و در نظر گرفتن شرایط جسمی این حیوانات از افزایش جمعیت آن‌ها جلوگیری کرد. مداخلات فرهنگی با افزایش نقش مردمی هم از مؤثرترین راه‌هایی است که می‌تواند به موفقیت این امر کمک کند. آن‌گونه که اشاره شد بسیاری از جمعیت این گروه حیوانی با تغذیه شدن از سوی مردم رشد می‌کند، ضرورتاً اگر این گروه جمعیتی از پیامد‌های آسیب‌هایی که ایجاد خواهد شد، آگاه باشند، از این اقدام پرهیز می‌کنند.منبع: روزنامه جوان
ناشناس
تاریخ : ۲۴ - خرداد - ۱۴۰۳
ازسراسرکشورهمروجمع کنندبفرستن کشوردوست وبرادرمون چین !!!.بجاش برای مردم گوسفندواردکنند مردمی که درحال انقراض هستند ازنداری وبدبختی وگرونی و………..