شرایط و میزان ارث عروس از پدرشوهر چقدر است؟

یکی از مواردی که در قانون به آن اشاره شده است، به ارث رسیدن اموال متوفی به اقوام و خویشاوندان نسبی و سببی است.

میزان ارث عروس از پدرشوهر یکی از مسائلی است که افراد در مورد آن سؤالات بسیاری می‌کنند. هنگامی که شخصی فوت می‌کند، دارایی به‌جامانده از وی تحت عنوان ترکه به وراث او منتقل شده و در اصطلاح حقوقی وراث ترکه را از مورث خود ارث می‌برند. در این میان یکی از فروضی که ممکن است در مبحث ارث مطرح گردد، بحث ارث عروس از پدرشوهر و میزان آن است. همراه مجله اینترنتی دلتا باشید.

آیا عروس از پدرشوهر خود ارث می‌برد؟

بله عروس در برخی از شرایط خاص مانند داشتن قرابت نسبی از پدرشوهر خود ارث می‌برد اما یکی از سوالات مهم میزان ارث عروس از پدرشوهر است.

شرایط ارث عروس از پدرشوهر چیست؟

داشتن خویشاوندی نسبی یا وصیت تملیکی به نفع عروس از جمله شرایط ارث عروس از پدرشوهر است. حالا به سراغ میزان ارث عروس از پدرشوهر می‌رویم.

میزان ارث عروس از پدرشوهر

در فرض اول برای دانستن میزان ارث عروس از پدرشوهر می‌توان به موردی اشاره کرد که رابطه قرابت میان عروس و پدرشوهر، صرفاً قرابت سببی بوده و قرابت نسبی میان آنها وجود ندارد؛ اما شوهر، بعد از پدر خود فوت می‌کند و بعد از آن، بحث تقسیم ترکه مطرح می‌شود، ازآنجاکه عروس از ترکه شوهر از پدر خود بهره‌مند می‌شود، هر میزان از ماترک پدرشوهر که به پسر خود برسد، یک‌چهارم یا یک‌هشتم آن، سهم‌الارث عروس خواهد بود.

با این توضیح که اگر شوهر فوت شده، فرزند داشته باشد میزان سهم عروس از ترکه همسر خود، یک‌هشتم بوده و چنانچه شوهر فاقد فرزند باشد، سهم عروس از اموال به‌جامانده از شوهر خود، به یک‌چهارم ماترک، افزایش خواهد یافت.

در فرض دوم از میزان ارث عروس از پدرشوهر می‌توان به موردی اشاره کرد که علاوه بر خویشاوندی سببی عروس با پدرشوهر، یک نوع قرابت نسبی نیز میان آنها وجود دارد. میزان سهم‌الارث عروس از پدرشوهر، بستگی به پدری بودن یا مادری بودن رابطه خویشاوندی دارد. با این توضیح که میزان ارث عروس، بسته به اینکه پدرشوهر، عمو یا دایی وی باشد و هم چنین، این مسئله که پدرشوهر، علاوه بر عروس، چند برادرزاده و یا خواهرزاده پدری یا مادری داشته باشد، متفاوت خواهد بود. برای روشن‌شدن مطلب، به فروض و مثال‌های زیر، توجه نمایید:

در فرضی که پدرشوهر، عمو یا دایی عروس بوده و در واقع، عروس برادرزاده یا خواهرزاده پدر همسر خود است، اگر پدرشوهر علاوه بر عروس برادرزاده و خواهرزاده‌های دیگری نداشته باشد، عروس کل ترکه پدرشوهر خود را به ارث می‌برد. حقوق مالی زنان از جمله مواردی است که برای بسیاری از خانم‌ها مهم است، برای اطلاع از این حقوق مالی به مطلب حقوق مالی زنان در زندگی مشترک مراجعه کنید.

حال اگر در فرض فوق، پدرشوهر (عمو یا دایی) علاوه بر عروس، برادرزاده و خواهرزاده‌های دیگری نیز داشته، یعنی عروس، پسرعمو و دختر عموهای متعدد یا پسردایی و دختر دایی‌های متعدد داشته باشد، هرکدام از این افراد من‌جمله عروس، سهم‌الارث پدر یا مادر خود را خواهد برد؛ یعنی، چنین فرض می‌شود که اگر پدر یا مادر این خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌ها که همگی برادر و خواهر عمو یا دایی فوت شده بوده، زنده بودند، چه مقدار ارث می‌بردند و به‌این‌ترتیب، سهم ارث آنها به فرزندانشان داده می‌شود.

با این توضیح که اگر در میان این افراد، برادرزاده و خواهرزاده ابوینی (از پدر و مادر یکی) حضور داشته باشند، برادرزاده‌ها و خواهرزاده‌های ابی (صرفاً از پدر، یکی) ارث نمی‌برند و فقط خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌های امی (از مادر یکی) ارث می‌برند. اگر برادرزاده و خواهرزاده ابوینی وجود نداشت، نوبت به برادرزاده و خواهرزاده ابی می‌رسد.

حال در این فروض، برادرزاده‌ها یا خواهرزاده‌های امی، صرفاً یک‌سوم ترکه عمو یا دایی را دریافت کرده که بین خود، به‌تساوی تقسیم می‌کنند و باقی دو سوم، سهم خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌های ابوینی یا ابی بوده که برادرزاده‌ها، دو سهم و خواهرزاده‌ها، یک سهم می‌برند. البته اگر برادرزاده یا خواهرزاده‌امی، یک نفر باشد، تنها یک ششم ترکه به وی رسیده و مابقی سهم برادرزاده‌ها و خواهرزاده ابوینی یا ابی خواهد بود. بنابراین به میزان ارث عروس از پدرشوهر می‌رسیم.

در آخرین فرض از میزان ارث عروس از پدرشوهر، رابطه خویشاوندی عروس و پدرشوهر، صرفاً یک خویشاوندی سببی بوده و نه رابطه قرابت نسبی، لیکن پدرشوهر برای وصیت تملیکی به نفع عروس خود اقدام می‌کند، میزان ارث عروس از پدرشوهر، بستگی به میزان تعیین شده برای موصیبه (مال مورد وصیت) دارد.

البته، باید به این نکته توجه داشت که این میزان، نامحدود نبوده و طبق مقررات قانون مدنی، اگرچه یک شخص می‌تواند تمام اموال خود را وصیت کند اما این وصیت تا ثلث و یک‌سوم ترکه وی، نافذ بوده و مازاد بر آن، نیازمند تنفیذ و اجازه وراث به‌جامانده از موصی (وصیت‌کننده) است.