سلامت و درمان

شیوع ویروس «اچ‌ام‌پی‌وی» در چین و چند کشور دیگر آسیایی

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های چین در کنفرانسی مطبوعاتی تأیید کرد که موارد عفونت به این ویروس در بین افراد زیر ۱۴ سال به ویژه در استان‌های شمالی افزایش یافته است.

شیوع ویروس «اچ‌ام‌پی‌وی» در چین و چند کشور دیگر آسیایی

به گزارش اول فارس ، افزایش ناگهانی موارد ابتلا به یک ویروس به نام متاپنوموویروس انسانی (اچ‌ام‌پی‌وی) در چین به نگرانی‌ها از احتمال بروز یک همه‌گیری دیگر شبیه کووید-۱۹ دامن زده است ولی کارشناسان می‌گویند از آنجا که این ویروس جدید نیست، این احتمال اندک است.

مقامات بهداشتی چین هنوز تأیید نکرده‌اند که «اچ‌ام‌پی‌وی» عامل افزایش بستری‌ها در این کشور است، و گزارش‌های اخیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های چین نشان می‌دهد که این افزایش ممکن است به دلیل آنفولانزای نوع اِی باشد.

با این حال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های چین در کنفرانسی مطبوعاتی تأیید کرد که موارد عفونت به این ویروس در بین افراد زیر ۱۴ سال به ویژه در استان‌های شمالی افزایش یافته است.

«اچ‌ام‌پی‌وی» ویروسی است که می‌تواند باعث بیماری تنفسی فوقانی (خارج از قفس سینه ) و تحتانی ( داخل قفس سینه) در افراد در هر سنی شود. کودکان خردسال، افراد مسن و افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشترین خطر ابتلا به بیماری‌های جدی ناشی از این ویروس را دارند.

«اچ‌ام‌پی‌وی» ویروس جدیدی نیست و نخستین‌بار در سال ۲۰۰۱ میلادی کشف شد. این ویروس علائمی شبیه سرماخوردگی، آنفولانزا یا کووید-۱۹ دارد و همزمان با فصل آنفلوانزای زمستانی در گردش است.

علائم ویروس شامل سرفه، تب، گرفتگی یا آب ریزش بینی و تنگی نفس است و ممکن است تبدیل به برونشیت یا ذات‌الریه شود.

کارشناسان می‌گویند شیوع اچ‌ام‌پی‌وی در چین نگرانی عمده‌ای نیست چرا که این بیماری نه بیماری مرموز جدیدی است و نه در شیوع بیشتر موارد کووید-۱۹ یا سایر عفونت‌ها در این فصل نقش دارد.

برای این که شیوع یک بیماری در سطح یک کشور «گسترده» در نظر گرفته شود، باید بیش از ۱۰ درصد از نتایج مثبت به مدت دو هفته را به خود اختصاص دهد.

«اچ‌ام‌پی‌وی» بر اساس داده‌های مرکز‌ کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا کمتر از ۳ درصد از تست‌های مثبت هفتگی ویروس‌های تنفسی را تشکیل می‌دهد. در مقایسه، آنفولانزا تقریباً ۱۹ درصد و کووید-۱۹ کمی بیش از ۷ درصد از موارد ابتلا در هفته را به خود اختصاص دادند.

کارشناسان معتقدند شیوع این ویروس در آسیا به اندازه‌ای است که می‌توان آن را یک اپیدمی نامید.

تعداد موارد ابتلای نسبتاً بالای آن در چین، این کشور و کشورهای اطراف را بر آن داشته است تا نظارت خود را افزایش دهند.

موارد ابتلا به این ویروس در مالزی، هند و قزاقستان نیز شناسایی شده است.

در مالزی، شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که در سال ۲۰۲۴ میلادی شاهد ۳۲۷ مورد ابتلا به این ویروس بودند ۴۵ درصد بیشتر از سال قبل بوده است.

سخنگوی سازمان جهانی بهداشت می‌گوید داده‌های چین نشان داده است که «افزایش عفونت‌های حاد تنفسی به تازگی در این کشور وجود داشته» اما «مقیاس کلی و شدت بیماری‌های عفونی تنفسی در چین در سال جاری کمتر از سال گذشته بوده است».

در ایران، کاربران شبکه‌های اجتماعی از افزایش ابتلا به بیماری‌های تنفسی در دو ماه اخیر خبر دا‌ه‌اند. شماری از متخصصان نیز نسبت به گسترش موج آنفلوآنزا و‌ کووید-۱۹ و پرشدن بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها هشدار داده‌اند.».

رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت درباره ویروس موسوم به ویروس جدید چینی توضیح داد.

 دکتر حسین کرمانپور در مطلبی در شبکه اجتماعی X درباره ویروس جدید چینی نوشت: «چند پرسش و پاسخ در خصوص ویروس موسوم به ویروس جدید چینی!

۱- اسمش چیست؟

HMPV یا ویروس متاپنومو انسانی

۲- آیا ویروس جدیدی است؟

خیر ولی مثل کرونا ممکن است جهش کند و نسخ‌های متفاوتی خلق کند.

۳ – آیا در ایران  هم هست؟

ممکن است باشد اما تابحال در تست‌هایی که انجام شده، دیده نشده! یادمان باشد ابتدای کرونا اصلا کیت آزمایشگاهی وجود نداشت که کرونا شناسایی شود، اما در مورد HMPV کیت داریم و روزانه رصد می‌شود.

۴- آیا امکان اپیدمی شدنش در جهان هست؟

با توجه به آمادگی‌های لازم امکانش کم است، اما منطقی این است که آماده باشیم تا غافلگیر نشویم. (تمام شبکه‌های بهداشت در آمادگی کامل‌اند)

۵- پیشگیری دارد؟

بله. شست‌وشوی مرتب دست، ماسک زدن در مراکز شلوغ، تهویه اماکن پر ازدحام و استراحت در اثر بروز علایم.

۶ – درمان دارد؟

مثل اکثر بیماری‌های ویروسی، هیچ درمان قطعی وجود ندارد. یادمان نرود سرماخوردگی با قرن‌ها حضور در جهان هنوز درمان ندارد.

۷ – آیا اطلاعات دقیقی از وضعیت این بیماری در چین هست؟

تا این لحظه اگر اطلاعات ذی‌قیمتی وجود داشت، سازمان جهانی بهداشت اعلام می‌کرد.

۸ – علائم چیست؟

اولین بار در سال ۲۰۰۱ در هلند شناسایی شد. علائم این ویروس شامل تب، سرفه، خرخر، تنگی نفس و در موارد شدیدتر، پنومونی است.»

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا