عکس زیر خاکی یک کاروان تجاری در استان فارس ۱۱۰سال پیش

از ژست و طرز ایستادن این عزیزان معلومه که خیلی سرحال و خوش و قوی هستن.
فقط اون احمقهایی که میگن اگر افغانیهانبودن کسی کارسخت نمیکرد، باید چهل سال قبل به بعد رو به همراه این عکسها بهشون یادآوری کرد. ماازنسل این دلاورها هستیم

اون شافتکی که میگه خدا رو شکر ما توی او فلاکت وبدبختی اون دوران زندگی نکردیم یکی نیست یه چک بزنه من گوش تو یابو از خوشی الان داریم میمیریم

خدا لعنت کنند دوست نادان که آدم نابود می‌کند
ایران سرزمین تاریخی

کاروانسرا ایزدخاسته

درود
وتشکر از تهیه کننده که گذشته وتاریخ نشان میدهید
در عکس کاروانسرا را دارند بازسازی ومرمت میکنند به اخور اسبها نگاه کنید نوساز وخشتی اند
در انسو مشغول خاکبرداری هستند با گاری
در اخر هم ساخت وساز نو انطرف با یک دیوار اجری مشخص است
برعکس کشور من هیچ وقت فقیر نبوده
نگاه به لباسها کنید چه زیبا هستند رنگها مشخص نیست
به لباس کارگران یا کشاورزان ودامدارانزمان نگاه نکنید ما همیشه در زمین مشغول کاریم
بسیارزیبا

این کاروان سرا نزدیک پل شاه ابو الحمزه است که بازار وکیل تا کنار پل امتداد داشته

کاروانسرای زکی خانی زرقان

اون موقعه انقدر امکانات نبوده ولی دلا خوش الان این همه امکانات همه فقیر

به نظر من کاروانسرای دوکوهک شمال شیراز میباشد

قلعه یزدخاس

سلام مثل کاروانسرای صفاشهر هستش

مردمانی مبارز وخستگی ناپذیر.خدابا شکرت با این همه نعمت که الان هست و ما داریم همش کفر میگیم

ای خیلی به کاروانسرای صفاشهر شبیه

دروازه اصفهان پل علی ابن حمزه هنوزاثارپل قدیمی هستش

فقر و نبود امکانات و زیرساخت داد میزنه در تصویر

پدر بزرگ من به توصیه دوستی در سال ۱۳۲۰ از شیراز به جهرم می رود تا آب نارنج در ظرفهای ۲۰ لیتری و درب لحیم شده را از جهرم به تهران ببرد نرسیده به شیراز در حلبها گاز تشکیل شده همه می ترکند و ورشکست شده و بعد از مدتی به خاطر از دست دادن سرمایه اش خودکشی می کند

بسیار شبیه به کاروانسرای صرفیان در شهرستان آباده می‌باشد که چند سالی هست که تخریب شده

یحتمل کرومسرای براشلو هست. تو این عکس فقر و بدبختی و بیچارگی مردمان سرزمینم در اواخر دوره قاجار موج میزنه. خدایا شکرت که اون دوران رو ندیدیم.