غذادهی به حیوانات چه بر سر حیات وحشی ایران می آورد؟
افزایش گربه‌های اهلی و سگ‌های بلاصاحب و حضور آن‌ها در زیستگاه‌های حیات وحش به معضلی برای گونه‌های جانوری تبدیل شده است. به همین علت کارشناسان محیط زیست نسبت به خودداری از غذادهی به آنان توصیه می‌کنند.
به گزارش اول فارس ، سگ‌های گله و بلاصاحب به معضلی جدی برای گونه‌های جانوری تبدیل شده‌اند. به عنوان نمونه یکی از تهدیدات اصلی بقای گربه پالاس که در ارتفاعات زندگی می‌کند، سگ گله است این در حالیست که گربه پالاس یکی از هشت گربه‌سان ایرانی در معرض انقراض است.
از سوی دیگر سگ‌های بلاصاحب با جفت‌گیری با گرگ موجب از بین رفتن خلوص ژنتیک این گونه می‌شود. با جفت‌گیری سگ با گرگ خاکستری، گرگاس متولد می‌شود. این اختلاط موجب از دست رفتن خلوص ژنتیک حیات وحش می‌شود.
گربه اهلی هم در عمق مناطق زیست‌محیطی وجود دارد و با گربه وحشی جفت‌گیری می‌کند و در نتیجه خلوص ژنتیک گربه وحشی را از بین می‌برد. به همین علت کارشناسان و فعالان محیط زیست نسبت به خودداری از غذادهی به گربه‌ها و سگ‌ها توصیه می‌کنند و در درازمدت آسیب‌های وارد شده به حیات وحش بر اثر این اختلاط ژنتیک مشخص می‌شود.
علاوه بر سگ بلاصاحب و گربه اهلی، برخی گونه‌های مهاجم، گونه‌های بومی جانوری را تهدید می‌کند. راکون یکی از گونه‌های مهاجم است – که بومی منطقه آمریکای شمالی است – اما حتی در تهران دیده شده است و در حال تولید مثل در جنگل‌های شمال کشور است.
ماهی تیلاپیا هم یک گونه غیربومی است که با ورود آن به اکوسیستم‌های آبی کشور، گونه‌های آبزی بومی آسیب می‌بینند. تیلاپیا طیف تغذیه‌ای گسترده‌ای دارد و شروع دوره تخم‌ریزی و بلوغ آن کوتاه است. حجم تخم‌ریزی آن‌ها نیز بالاست.
میمون «رزوس» هم یک گونه مهاجم است. این گونه‌ها به‌صورت قاچاق وارد کشور می‌شوند. کسانی که آن‌ها را می‌خرند، ممکن است پس از مدتی از این گونه‌ها خسته می‌شوند و آن‌ها را یا به کلینیک حیات وحش یا ادارات کل محیط زیست استان‌ها تحویل می‌دهند یا در طبیعت رها می‌کنند. میمون «رزوس» می‌تواند هزاران انگل و بیماری را منتقل کند. منبع:ایسنا
