لب آب؛ قدیمی ترین محله‌های شیراز +تصاویر

محله لب آب، نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد و دارای کوچه های قدیمی و تنگ است که در جنوب شهر قرار داشته‌است. این محله دارای باغ‌های فراوان بزرگ و کوچکی بود و حتی هر خانهٔ این محله تبدیل به باغچه‌ی کوچکی شده بود، ولی به علت کمی آب و ازدیاد جمعیت به مرور این باغ‌ها خشک شده و تبدیل به ساختمان گردیدند. ناگفته نماند که در زمان کریمخان که شهر شیراز را کوچک کردند، محله سراجان را نیز در این محله ادغام کردند.

به گزارش اول فارس، یکی از کارهای مهم کریم خان زند احداث قنوات و آوردن آب به شیراز بود. این محله از باغات متعدد به وجود آمده بود و احتیاج فراوان به آب داشت و چون محله لب آب در مجاورت محله بالا کفت قرار داشت، ناچار برای رساندن آب به باغات بالاکفت جوی‌های زیادی که پر از آب جاری قنوات بود، از این محله عبور می‌کرد تا به محله بالا کفت برسد. چون خانه‌های این محله در کنار جوی‌های آب ساخته شده بود، از این جهت به نام محلهٔ لب آب معروف گردید.

این محله از شمال به محله اسحاق بیگ، از غرب به محله سردزک، از جنوب به محله دروازه شاه داعی و از شرق به محله بالا کفت (بالا کفد) محدود می‌شده است.

از بناهای شاخص محله می‌توان به دروازه شاهداعی الله، مسجد علی، مدرسه منصوریه، بازار منصوریه و آرامگاه سیدشریف جرجانی اشاره کرد.

محله لب آب از محله های قدیمی و تاریخی شیراز در منطقه ۸ شهرداری قرار گرفته است.از بناهای شاخص این محله می‌توان به دروازه شاهداعی الله، مسجد علی، مدرسه منصوریه، امامزاده ابراهیم (ع) و آرامگاه سیدشریف جرجانی اشاره کرد.

عکس:رضا قادری