پسته درخت کوچکی است که سرچشمهٔ آن خاورمیانه و آسیای میانه است و درکشورهایی مانند ایران، سوریه، ترکمنستان و غرب افغانستان رشد می‌کند. این درخت میوه‌ای تولید می‌کند که خوراکی و بسیار لذیذ است. پسته واژه‌ای فارسی است که از طریق زبان لاتین وارد زبان‌های اروپایی شده‌است.

به گزارش اول فارس ، ۱۱ رقم متعلق به جنس Pistacia وجود دارد که از درختان کوچک تا درختچه‌های کم ارتفاع را شامل می‌شود. گونه پسته‌ای که برای مغزهای خوراکی آن کاشته می‌شود Pistacia vera است و بومی مناطق مرتفع کویری ایران، افغانستان و آسیای مرکزی است.

زیستگاه گونه‌های دیگر به ژاپن، مالزی، مکزیک و جنوب ایالات متحده گسترش می‌یابد. همه گونه‌ها با زمستان‌های سرد و فصل‌های رشد طولانی گرم و خشک سازگار هستند. علاوه بر گونه‌هایی که برای آجیل کشت می‌شود، گونه‌های دیگری نیز به دلیل شاخ و برگ‌های رنگارنگ پاییزی در باغ‌ها کشت می‌شوند و برخی از گونه‌ها به عنوان پایه در تکثیر پسته استفاده می‌شوند.

استان کرمان را قطب پسته ایران می‌نامند، منطقه‌ای که در اکثر شهرستان‌های آن از رفسنجان و زرند و شهربابک گرفته تا سیرجان ‌و زنگی‌آباد و بخش‌های کوچک‌تر، این محصول کشت و برداشت و به شهرها و کشورهای دیگر از جمله آلمان و انگلیس صادر می‌شود.

امسال بعد از چند سال خشکسالی و نبود آب به میزان کافی، باغ‌های پستۀ استان به بار نشسته‌اند.

البته این پُرباری در حالی رخ داده که کمبود یا نبود آب به عنوان بزرگترین مشکل کشاورزان، هر ساله ده‌ها هکتار از باغات پسته را خشک می‌کند.

پسته به همراه بادام هندی و انبه از خانواده Anacardiaceae است. گونه پسته‌ای که به صورت تجاری برای آجیل‌های خوشمزه آن کشت می‌شود، Pistacia vera است. گونه‌های دیگر پسته عبارتند از P. atlantica و P. terebinthus و این گونه‌ها برای اصلاح پایه نهالستان و برنامه‌های پرورش گرده‌افشان کشت شده‌اند.

Pistacia vera درختی است خزان‌کننده با برگ‌های گرد چرمی شکل. با اینکه درخت پسته می‌تواند بیش از ۱۰ متر ارتفاع داشته باشد، ارتفاع آنها در باغ به ندرت از پنج متر بیشتر می‌شود. درخت پسته برای زنده ماندن در دوره‌های طولانی خشکسالی با برگ‌های چرمی و سیستم ریشه‌ای گسترده سازگاری خوبی دارد. درختان پسته دوره جوانی طولانی دارند و قبل از شش سالگی تعداد کمی آجیل تولید می‌کنند. درخت پسته به‌طور کلی عمودی است هر چند این امر با توجه به رقم متفاوت است. پسته به صورت جانبی بر روی شاخه‌های یک ساله بار می‌دهد و وقتی درختان بالغ می‌شوند، الگوی باردهی متناوب ایجاد می‌کنند که در آن جوانه‌های میوه در شاخه‌های رشد کرده در فصل جاری کاهش می‌یابد. دلیل باردهی سنگین در یک سال و باردهی سبک درسال بعد به عوامل بسیاری برمی‌گردد. این عوامل شامل آب‌وهوا در زمان گلدهی و تأثیر آن بر تشکیل میوه، تجمع کربوهیدرات، قرار گرفتن در معرض نور، تکنیک‌های هرس مورد استفاده، تکنیک‌های نازک کردن و سایر شرایط محیطی است.

گل‌های نر پسته

درختان پسته دوپایه‌ای هستند و گل‌های نر و ماده آن روی درختان جداگانه قرار دارند. گل‌های نر و ماده هر دو کوچک و بدون گلبرگ هستند و در بهار قبل از برگ‌ها به صورت خوشه ظاهر می‌شوند. پسته توسط باد گرده‌افشانی می‌کند. پس از گرده‌افشانی، پوسته داخلی و بیرونی آجیل‌های بارور شده به اندازه کامل بزرگ می‌شود و سپس هسته رشد می‌کند تا پوسته را پر کرده و شکافته شود. در اوایل پاییز آجیل‌ها کاملاً بالغ می‌شوند و می‌توان آنها را از درخت چید.

ببینید | ۱۶ پرنده زیبا که یکی از دیگری قشنگ ترند و حالتونو خوب می کنه

طرز تهیه مرغ توسکانی غذا محبوب بین المللی که باید تست کنید

روش کاشت و پرورش گل اختر  که حال و هوای پاییز را به خانه می آورد