۳۰ میلیون متر مکعب آب که در روزهای گذشته از سد درود زن به عنوان بخشی از حقابه ۱۰۰ میلیون متر مکعبی تالاب بختگان رها سازی شده بود شنبه ( ۸ بهمن ۱۴۰۱) به این دریاچه رسید. بختگان در سال‌های پر آب زیستگاه زمستانه مهاجران سیبری پرندگانی مانند فلامینگو، درنا، کبوتر دریایی، آب چلیک، مرغابی و غاز بوده است.
دریاچه بَختِگان، دومین دریاچه بزرگ ایران بعد از دریاچه ارومیه و بزرگترین دریاچه مرکزی ایران می‌باشد و به طول ۱۲۰ کیلومتر در شهرستان های نی ریز، استهبان، بختگان و خرامه در استان فارس است.
این دریاچه زیستگاه زمستانه پرندگانی است که از روسیه و دشت های سیبری به ایران مهاجرت می‌کنند.
منشأ آب دریاچه
منشأ اصلی آب این دریاچه رودخانه کر و رودخانه سیوند می‌باشند رودخانه سیوند در نزدیکی شهر مرودشت و در محلی بنام پل خان به رودخانه کر می‌پیوندد و پس از عبور از دشت کربال به دریاچه می‌رسد علاوه بر این وجود چشمه های متعدد در اطراف دریاچه و همچنین سیلاب فصلی تأمین کننده آب دریاچه هستند اما متأسفانه در سال های اخیر به دلیل تغییرات طبیعی و انسانی رودخانه کر خشک گردیده که به دنبال آن نیز خشک شدن دریاچه را موجب شده است.
خشک شدن دریاچه
تصویری از دریاچه خشک شده بختگان در اثر احداث بی‌رویه سد و حفر بی‌رویه چاه آب
ساختن سد درودزن در سال ۱۳۵۱ هجری شمسی سبب کاهش ورودی آب رودخانه کر به دریاچه بختگان شده بود.
سپس با احداث سد سیوند بر روی رودخانه سیوند و در منطقه‌ای بنام تنگه بلاغی، سیلاب‌های رودخانه سیوند هم به رودخانه کُر نرسید همچنین ساخت سدی دیگر بنام ملاصدرا و در منطقه‌ای بنام تنگ براق و در بالادست سد درودزن سبب شد آبی به دریاچه نرسد. به نظر کارشناسان، وجود سه سد درودزن، سیوند و ملاصدرا در بالادست دریاچه بختگان بر روی رودخانه‌های کُر و سیوند که منبع اصلی تأمین آب این دریاچه است، موجب خشک شدن این حوضه آبی شده‌است.
نظرات