لزوم احداث آبراه بین المللی از شمال تا جنوب ایران
سید محی الدین حسینی ارسنجانی– روزنامه نگار
شاید سخن گفتن از ایجاد یک آبراه بزرگ در مقیاس ملی و بین المللی از سمت شمال ایران و از جانب دریای خزر تا جنوب کشور و رسیدن این آبراه بزرگ به خلیج همیشه فارس ایران ودریای عمان در نگاه اول سخن و اقدامی غیر قابل اجرا و تصور و غیر قابل باور و یقین باشد اما اگر اراده و باور دیرین”ما میتوانیم” در جسم و جان و در روح و روان مدیران خلاق ملی مان باشد این امید و آرزو و این ایده و اقدام پرسود طی حداکثر یک دهه یا حتی کمتر از آن به نتیجه خواهد رسید.
در اینکه احداث آبراه بزرگ شمال به جنوب ایران چه سود و منافعی برای مردم و کشورمان دارد را باید از جهات و ملاحضات اقتصادی، گردشگری و زیست محیطی به آن پاسخ داد.اتصال آب دریای خزر به خلیج فارس و دریای عمان که از آن بعنوان ایرانرود و یا طرح آبراه شمال و جنوب میتوان یاد کرد مزایای فراوانی برای کشور مان دارد.باید به نحوی کارشناسی به این مساله مهم پرداخت و درباره ابعاد گوناگون ساخت و احداث این پروژه عمرانی و اقتصادی بسیار بزرگ که هم هزینه بر و هم وقت گیر است کارشناسان موضوع نظرهای متعدد دهند و به جوانب مختلف آن بپردازند.
در این راستا مباحثی هم سابقا در سازمان محیط زیست کشور مطرح شده و مخالفانی هم دارد اما اگر عزم و اراده ای ملی و میهنی پشت این مساله باشد دیر یا زود به نتیجه رسیده و چنین ایده ای محقق خواهد شد.سختی و صعوبت مسیر و داشتن پیچ و خمها و موانع عبور آب و هزینه های سرشار برای خرید و تملک زمین های مردمی که در طول مسیر آبراه شمال با جنوب پیش بینی شده، مسائل فنی حوزه زمین و زمین شناسی مسیرهای احتمالی احداث چنین آبراه و پروژه بزرگ آبی، خاکی درون کشور و….از جمله دلایل عدم اجرا یا عدم امکان اجرای چنین کار بزرگ و بی نظیری است که طرح آن فعلا نه به مصوبه ای با قابلیت اجرایی شدن رسیده و نه در مباحث جدی سران دولت و خانه ملت و نهادهای انقلابی آمده و فعلا درحد یک پیشنهاد است.
هنوز هیچ اعتبار یا هیچ توافقی هم مبنی بر اجرای چنین اَبَر پروژه ای در نظر گرفته نشده است اما باید گفت که در ذهن و ضمیر ایرانیان قدرتمند هیچ کاری نشد ندارد. همچنانکه در قاموس قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شاهد انجام کارها و پروژه های بزرگ عمرانی بودیم که بسیاری از خودیها در داخل و غیر خودیها در خارج از کشور منتظر عدم انجام یا به سرانجام نرسیدن چنین پروژه های ماندگار و مهمی که از سالها پیش تاکنون انجام شده است، بودند.
در صورت تصویب نهایی و عملیاتی شدن چنین پروژه بزرگ و در مقیاس بین المللی باید به همه جوانب آن دقت داشت.از جمله مسائل زیست محیطی و حفاظتی این آبراه بزرگ و منافع اقتصادی حاصل از اجرای چنین کار ماندگار نیز باید مورد نقد و بررسی قرار گیرد.اگر چنین اقدامی از ذهن و از روی کاغذ و حرف و شعار به اجرا و عمل برسد باید چنین کار بزرگی را میراث ماندگار ایرانیان معاصر برای نسلهای بعد دانست و عظمت ایران و ایرانیان را در تمام جهان به رخ کشید. با احداث آبراه از شمال به جنوب و بالعکس شاهد عبور و مرور و رفت و آمد کشتیهای حامل مسافر و بار از این مسیر قطعا زیبا و منحصر به فرد به سمت کشورهای حاشیه خلیج فارس یا همسایگان شمالی ایران خواهیم بود.
البته اقدامات و فعالیتهای عمده گردشگری و توریستی در دو عرصه ملی و بین المللی را در بخشهای مختلفی از طول مسیر این آبراه نیز شاهد خواهیم بود.اجرای چنین پروژه ای را ایران خود سرانه انجام نداده و نخواهد داد بلکه موافقت کشورهای بهره مند از آبهای خلیج فارس و دریای عمان را اخذ و توافق کشورهای بهره مند و همسایه با دریای خزر را گرفته و با حمایت و همکاری آنان چنین اقدامی صورت خواهد گرفت.
به عبارت دیگر اگر این آبراه اجرا شود رفت و آمد کشتیهای کشورهای مختلف نیز از این آبراه تسهیل و ممکن خواهد شد و انان نیز به منافعی در این زمینه خواهند رسید.امید آنکه روز و روزگاری شاهد احداث و بهره برداری از آبراه بین المللی شمال – جنوب ایران باشیم.
