ماریا کورینا ماچادو؛ برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۵ شد+بیوگرافی
ماریا کورینا ماچادو (María Corina Machado) یکی از چهرههای سرشناس و مؤثر اپوزیسیون ونزوئلا و رهبر سیاسی این کشور است. او متولد ۷ اکتبر ۱۹۶۷ در کاراکاس و فارغالتحصیل مهندسی صنایع از دانشگاه کاتولیک آندرس بلو است. ماچادو به عنوان یک فعال و سیاستمدار، نقش برجستهای در جنبشهای دموکراتیک و مخالف دولتهای چاوز و مادورو داشته است.
ماچادو دختر انریکه ماچادو، کارآفرین صنعت نفت، و کورینا پریسکا، روانشناس است. او مدرک مهندسی صنایع خود را از دانشگاه کاتولیک آندرس بلو (UCAB) و تخصص مالی را از موسسه مطالعات عالی مدیریت (IESA) دریافت کرد. مدتی نیز به عنوان استاد مدیریت منابع انسانی در UCAB فعالیت داشته است.
کمیته نروژی نوبل خانم ماچادو را «چهرهای کلیدی و همبستگیبخش» در مواجهه با حکومت «بیرحم» ونزوئلا توصیف کرده و او را برای «تلاش خستگیناپذیر در ترویج حقوق دموکراتیک برای مردم ونزوئلا و برای مبارزه در راه یک گذار عادلانه و مسالمتآمیز از دیکتاتوری به دموکراسی» ستوده است.
در تماس تلفنی که خبر برنده شدن نوبل به ماریا کورینا ماچادو داده شد، او گفت: «این مایه افتخار من است. از طرف مردم ونزوئلا سپاسگزارم. هنوز به هدفمان نرسیدهایم، برایش تلاش سختی میکنیم و مطمئنم که پیروز خواهیم شد.»
این سیاستمدار ونزوئلایی در حالی برنده نوبل صلح شد که مقامهایی از کشورهای مختلف جهان در هفتههای اخیر از اهدای جایزه نوبل به دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا حمایت کرده بودند.
در سال ۲۰۰۲، ماچادو با تأسیس گروه رأیگیری سوماته (Súmate)، وارد دنیای سیاست شد. این گروه در برگزاری همهپرسی برای برکناری هوگو چاوز نقش ایفا کرد. بعد از ترک سوماته، او در سال ۲۰۱۰ به عنوان نماینده منطقه میراندای کاراکاس به مجلس ملی ونزوئلا راه یافت و بیشترین رأی را میان تمامی نامزدها به خود اختصاص داد.
ماچادو یکی از رهبران سرسخت اپوزیسیون در ونزوئلا است که بارها در اعتراضات مردمی، انتقاد از سرکوب و دفاع از حقوق بشر نقش داشته است. در سال ۲۰۱۴، پس از سخنرانی در سازمان کشورهای آمریکایی در انتقاد از رژیم مادورو، کرسی نمایندگی او به صورت غیرقانونی لغو شد.
در انتخابات داخلی اپوزیسیون در سال ۲۰۲۳، او با کسب بیش از ۹۲٪ آرا، پیروز شد اما با ممنوعیت ۱۵ ساله از حضور در مناصب دولتی توسط دولت مادورو روبرو گردید. با وجود این محدودیتها، ماچادو به مبارزه برای دموکراسی ادامه داد و الهامبخش جنبش اعتراضی علیه استبداد شد. او همچنین در سال ۲۰۲۴ برنده جایزه حقوق بشری Václav Havel و جایزه ساخاروف برای آزادی اندیشه شد.
ماچادو به عنوان یکی از زنان تاثیرگذار جهان از سوی BBC (۲۰۱۸) و مجله تایم (۲۰۲۵) معرفی شده است. او نه تنها نماد مقاومت در برابر استبداد، بلکه صدایی مهم در دفاع از ارزشهای دموکراتیک و آزادی بوده است.