یادداشت

مدارس لاکچری و بی عدالتیهای آموزشی

هزینه های ثبت نام و شهریه های گران برخی مدارس غیر دولتی بویژه در کلانشهرها تا به آن اندازه مساله ساز است که با شعارهای مدیران ارشد کشور در محرومیت زدایی و رسیدن به یک وضعیت عدالت آموزشی همخوانی ندارد.

مدارس لاکچری

سید محی الدین حسینی ارسنجانی – روزنامه نگار

در قانون اساسی ایران آموزش و درمان رایگان اعلام شده است.دو قانونی که بیشتر بر روی کاغذ است و هرگز و به طور واقعی عملیاتی نشده است.اما درد و رنج مضاعف حوزه آموزش وجود مدارسی است که با روح قوانین کشور همخوانی ندارد.

هزینه های ثبت نام و شهریه های گران برخی مدارس غیر دولتی بویژه در کلانشهرها تا به آن اندازه مساله ساز است که با شعارهای مدیران ارشد کشور در محرومیت زدایی و رسیدن به یک وضعیت عدالت آموزشی همخوانی ندارد.

مدارس غیر دولتی،از مسیر قشر متمول و حتی متوسط جامعه برای افزایش سطح آموزش فرزندانی است که تمایل به خدمات تحصیلی بیشتری دارند اما باید نظارتها بر اخذ شهریه ها و نحوه ارائه خدمات تحصیلی به دانش آموزان این مدارس نیز به درستی انجام شود. شهریه های جدید مدارس غیرانتفاعی در سال ۱۴۰۳ که از ۲۰ و ۳۰ میلیون تومان تا ۶۰ و ۷۰میلیون و حتی تا صد میلیون تومان برای یک سال تحصیلی در برخی مدارس کشور و پایتخت تعیین و به هر بهانه ای مثل اردو و کلاسهای فوق برنامه یا تغذیه،پذیرایی و وسایل کمک آموزشی و…از مردم گرفته میشود در کنار سایر مدارس با انواع و اقسام آنها که متعلق به ادارات و موسسات مختلف بوده و هست شکاف و عمیق عجیبی به جریان آموزش کشور وارد کرده و عملا راه را برای تحقق آرمانهای ایده آل حوزه آموزش کشور بسته و ناهموار کرده است.

این صحبت درباره تمام آن دسته از مدارس غیر دولتی که گاه با سرمایه های شخصی موسسان ایجاد شده و خدمات قابل توجه آموزشی و فرهنگی به کشور داشته و سهم و نقشی مهمی در کمک به اموزش و پرورش کشور ایفا نموده اند صحت ندارد.روی سخنم با مدارسی است که گاه به دلیل ناتوانی بازرسان و ناظران آموزش و پرورش از قوانین مصوب فرار کرده و تنها به گرفتن پولهای اضافه بر مصوبه های قانونی میپردازند.

این رویه خودسری و بی حساب و کتابی امور مالی و اجرایی در بخش آموزش مدارس غیر دولتی تنها به نفع موسسان و سرمایه گذارانی شده که با نفوذهای خود از پرداخت عوارض و درصدهای لازم به آموزش و پرورش و…طفره میروند و روز به روز بر ثروتهای انبوهشان افزوده میگردد.

لازم به یادآوری است برخی مدارس غیر دولتی هم خدمات خوبی ارائه کرده و بعد از دریافت وجوه مختلف ثبت نام و شهریه ثابت و متغیر و…حقیقتا رضایت اولیا را در امور آموزشی و فرهنگی فراهم کرده و از جهات آموزشی هم آموزشهای لازم و مفید را به دانش آموزان ارائه میدهند.

نبود آموزش رایگان برای همه دانش آموزان و گسترش بی برنامه مدارس خصوصی متخلف و شکاف طبقاتی در آموزش و پرورش،عدم کیفیت آموزش دربسیاری از مدارس غیر دولتی در کنار مدارس دولتی فقر فرهنگی و نابرابری آموزشی را بیشتر و بیشتر میکند.

امید آنکه مراجع ذیصلاح در مدارس غیر دولتی با بررسی و نگاه به مشکلات اقتصادی موجود خانوارها و ناتوانی مالی برخی افراد در ثبت نام مدارس غیر دولتی که نزدیک به منازلشان است بتوان تحصیل دانش اموزان بیشتری برای بهره وری برتر آموزشی و دوری از تبعیض و بی عدالتیها در حوزه آموزش را شاهد باشیم.

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. مدارس غیر دولتی و خودمونی و خصوصی و ..پرچم های برافراشته ایجاد کننده ظلم دایمی و رسمی و قانونی در کشور هستند تا عده ای مال و مقام دار و ایل و تبارشان بتوانند بصورت قانونی همیشه بر گرده مردم سوار باشند.ابن مدارس عمدا برای براورده شدن این منظور ایجاد گشته اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا