در این یادداشت به قلم سارا سپهوند آمده است: با شروع فصل سرما یکی از ویژگی های شهری که پیش از آن کمتر مورد توجه قرار می گرفت، معتادان بی خانمانی هستند که خود را میان چند تکه موکت و پتو می پیچند تا بتوانند شبی دیگر زنده بمانند و نور و روشنایی فردا را ببینند.
چند سالی است که معتادان متجاهر به نوعی قسمتی از شهر شده اند تا جایی که حتما در طول روز شهروندان چندین بار چنین افرادی را در نقاط مختلف شهر می بینند و کم کم به حضور آنها عادت کرده اند.
با اینکه سالها از حضور چنین افرادی در شهر می گذرد، هنوز هم کاری ریشه ای که روند را تغییر دهد صورت نگرفته است و هر سال سهمی از بودجه
سازمانها و نهادها برای این مساله خرج می شود.
در حالی که وضعیت زندگی معتادان بی خانمان هم هر سال نسبت به سالهای گذشته سخت تر می شود. در چند سال اخیر گرمخانه ها و خانه های امنی برای محافظت از این انسانها در نظر گرفته شده است.
چندین نهاد و سازمان برای مدیریت معتادان متجاهر تلاش می کنند و دلیل این مساله، کمبود بودجه برای حل این موضوع اعلام شده به اینگونه که هرکدام از سازمانها و نهادها بخشی از بودجه خود را به این مهم اختصاص دهند تا معتادان متجاهر در جامعه مدیریت شوند.
وقتی بودجه مواد مخدر به جایی تخصیص پیدا می کند که خود آنها اگر بتوانند ناظر بر تخصیص بودجه به سازمانهای دیگر باشند. این اتفاق در جامعه ما روی نمی دهد، اعتیاد باید بودجه خود را داشته باشد.
به گفته پژوهشگران اعتیاد، اگر برنامه ریزی درستی در کار باشد و تخصیص بودجه با نظارت همراه باشد و دقیقاً بر اساس نیاز اتفاق افتد مشکلی پیش نمی آید. باید مجموعه ای از انسان های مختلف که در حوزه های مختلف مشغول به کار هستند وجود داشته باشند که فکری پشت برنامه ریزی ها بکنند. هرچند وقتی در زمینه ای، گروهی متمرکز می شود، تمایل به اقتدارگرایی خواهد داشت. هر گروه می خواهد نظر خود را تحمیل کند. در صورتی که اگر بتوانیم رویکرد دموکراتیک داشته باشم و از آرای مختلف زیر یک چتر استفاده کنیم، در این صورت افراد فکر نمی کنند که کاری که انجام می دهند کار ابتدایی و انتهایی است.
باید رویکردهای برنامه ریزی را تغییر دهیم و اگر بخواهیم به همین صورت جلو برویم به دیوار خواهیم خورد، از طرفی می گوییم که باید سیاست زدایی شود و از طرفی اعلام می کنیم که باید برای مساله ای برنامه ریزی صورت گیرد.
اگر به سیاست گذاری مواد مخدر توجه کنیم، این سیاست گذاری دارای نقاط ضعفی است که باید به آنها رسیدگی کنیم.
منبع: روزنامه سبحان
معتادان بی خانمانی که به دیوار می خورند
در این یادداشت به قلم سارا سپهوند آمده است: با شروع فصل سرما یکی از ویژگی های شهری که پیش از آن کمتر مورد توجه قرار می گرفت، معتادان بی خانمانی هستند که خود را میان چند تکه موکت و پتو می پیچند تا بتوانند شبی دیگر زنده بمانند و نور و روشنایی فردا را […]
نظرات