صبح روز چهارشنبه نهم خرداد ماه تعدادی از مطالبهگران حوزه صندوق ذخیره فرهنگیان که متشکل از منتخبین استانی و فعالان تشکلهای معلمی و کنشگران رسانهای و شبکههای اجتماعی بودند با هماهنگی قبلی برای برگزاری یک نشست هماندیشی در سالن اجتماعات موسسه صندوق ذخیره واقع در ساختمان مرکزی این موسسه در تهران حاضر شدند که با درهای بسته مواجه شدند.
به گزارش «اعتماد»، از همان ساعتهای نخستین، نیروهای حفاظت و حراست صندوق مانع ورود معلمان عضو صندوق به ساختمان شدند و از ورود خودروهای آنها به پارکینگ این مجموعه نیز خودداری کردند که با افزایش تعداد حاضران در لابی ساختمان تجمعی شکل گرفت و تلاش مطالبهگران برای ورود به سالن اجتماعات و جلوگیری نیروهای صندوق منجر به فضای تنشآلود شد. مشاهدات میدانی خبرنگار «اعتماد» حکایت از این دارد که مسوولان صندوق مخالفت مدیرعامل را دلیل در اختیار نگذاشتن سالن اجتماعات میدانستند. فردی به نام سپهوند که خود را مشاور یکی از شرکتها معرفی کرد نخستین مسوولی بود که برای گفتوگو با معلمان در جمع آنها حاضر شد و مدعی بود چون منتخبان معلمان در هیات امنا مسوولیت برگزاری نشست را نپذیرفته بودند، مدیرعامل هم اجازه نداده است.
برگزاری نشست در لابی ساختمان صندوق ذخیره
این گزارش حاکی است از ساعت ۱۰ صبح یعنی با یک ساعت تاخیر از زمان اعلام شده مطالبهگران برنامههای خود را در لابی ساختمان که نه صندلی و نه فرشی برای نشستن وجود داشت، شروع کردند و افرادی که از استانهای مختلف حتی از نقاط دوری مانند کرمان و اصفهان و مازندران و دیگر استانها آمده بودند سخنان خود را شروع کردند زنان و مردان معلمی که بیشترشان مشخص بود بازنشسته شدهاند و موهای سپید و چروکهای صورت آنها روایتگر سالهای سخت معلمی بود. هر کس زبان به سخن میگشود پر از درد و رنج و گله و شکایت و اعتراض بود و آنها که بر زمین سرد و سخت نشسته بودند توهین به خود را دور از انتظار دانسته و هر کدام با واژهها و عبارتهای مختلفی بر سر مدیران و مسوولان صندوق فریاد میزدند.
اینجا خانه ماست این رسم امانتداری نیست
خانم معلمی که از مازندران آمده بود و میگفت به تازگی بازنشسته شده است با صدای لرزان و بغضی پرمعنا گفت: این رسم امانتداری نیست اینجا خانه ماست خشت خشت و بند بند اینجا با پول ما معلمان ساخته شده است یک عمر هر ماه از حق فرزندان و خانواده به حساب صندوق واریز کردیم تا پس از ۳۰ سال گرهگشای زندگی ما باشد اما حالا که آمدهایم تا حق خود را فریاد کنیم صاحب خانه را به خانه راه نمیدهند. معلم دیگری که از کرمان آمده بود،میگفت از ۷ صبح پشت درهای صندوق بوده است و خود را نماینده یکی از تشکلهای معلمی معرفی کرد نیز گفت: مگر میشود آقای مدیرعامل که حقوقش را از پول ما میگیرد، این گونه توهینآمیز با مالکان واقعی برخورد کند؟! چرا امروز ما باید نشستمان را در چنین فضایی برگزار کنیم؟! چرا در خانه را به روی صاحب خانه بستهاند؟! مگر ما چه میخواهیم؟ مگر حرف ما غیر از این است که حق مالکانه ما را پرداخت کنید؟!
اینجا صندوق ذخیره و اینها معلمان مطالبهگر هستند!!
مزبان حبیبی، یکی از فعالان رسانهای معلمی که خبر جلوگیری از ورود به سالن اجتماعات را شنیده بود با انتشار عکسی که معلمان روی زمین نشسته بودند، نوشته است: اینجا صندوق ذخیره فرهنگیان است که علیالقاعده تمام خشتها و بندبند ساختمانش متعلق به معلمان است. اینها هم مطالبهگران حوزه صندوق ذخیره فرهنگیان هستند و از یک ماه قبل برای تشکیل جلسه با غاصبان صندلیهای صندوق ذخیره برنامهریزی کرده بودند، امروز هم از سراسر کشور برای این جلسه به تهران رفتند. میدانید چه شد؟! آنها را به داخل ساختمانی که متعلق به خودشان است، راه ندادند و این گونه جلسه برگزار کردند!!! اگر نباید در این موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان را گِل گرفت، پس چه باید کرد؟!
نهم خرداد روز سیاه مدیران صندوق ذخیره
محمد داوری، یکی از مطالبهگران حاضر در این جمع نیز با اعتراض به شرایط توهینآمیز نوشته است: رییس هیات امنا و رییس هیاتمدیره از فرهنگیان عذرخواهی کنند. امروز نهم خرداد پس از چند هفته پیگیری و انجام هماهنگیهای لازم و با حضور فرهنگیان و مطالبهگران از استانهای مختلف برای برگزاری یک نشست در سالن اجتماعات، در صندوق حاضر شدیم، اما متاسفانه سالن در اختیار ما گذاشته نشد و مجبور شدیم در ورودی ساختمان نشست را برگزار کنیم. این توهین آشکار به مطالبهگران و اعضای صندوق قابل بخشش نیست و انتظار میرود رییس هیات امنا و هیاتمدیره ضمن دلجویی و عذرخواهی از فرهنگیان با عوامل مربوطه به شدت برخورد کنند.
دریغ از حضور یک مسوول
یکی از معلمان کرمانی حاضر در جمع مطالبهگران صندوق ذخیره نیز شرایط را این گونه توصیف میکند: مسیر هزار کیلومتری را با یک قطار داغون طی کردم تا در جلسه مطالبهگران روز نهم خرداد در صندوق ذخیره فرهنگیان که از قبل هماهنگی شده بوده، شرکت کنم. بر این باور بودم که صندوق ذخیره فرهنگیان از آن ماست تمام سرمایه اولیه آن با پول ما تهیه شده. به در ساختمان صندوق نزدیک شدم سرم را بلند کردم به ساختمان نگاهی کردم احساس شعف و غرور به من دست داد. پایم را روی پله ورودی در ساختمان گذاشتم آقایی جلویم را گرفت و مانع ورودم به ساختمان شد. شک کردم گفتم شاید ایشان در جریان نیست. زمان گذشت دیگران هم آمدند جلسه را در لابی ورودی تشکیل دادیم. دریغ از حضور یک مسوول.
صندوق ذخیره فرهنگیان هیولا میزاید؟
نرگس ملکزاده، یکی از اعضای کانون صنفی معلمان و فعال رسانهای که در این جمع حضور داشت نیز نوشته است؛ باز میگویند چرا زبان و قلمتان را به نقد و ندیدن دستاورد عادت دادهاید؟ کدام دستاورد؟! کدام عملکرد؟! باز میگویند فضاسازی عجیبی علیه دولت نیمه تمام در سه سال گذشته ایجاد شده است، نمیگویند که مدیران میانی و پایین دستی دولت سیزدهم با عملکرد سراسر اشتباه و ضریب بالای خطای مدیریتی حلقه نقد و کنشگری نقادانه را فربه کردهاند. مهران مدیری به درستی به تصویر کشید که صندوق ذخیره فرهنگیان نیز هیولا میزاید. سیدمحمود باقری، نماینده کانون صنفی معلمان در جمع مطالبهگران گفت: حالا دیگر برای هیچ کس شک و شبههای باقی نمانده که مهران مدیری سریال هیولا را فقط برای نشان دادن و بیان واقعیتهایی که حاکم است، ساخته بود. لذا ضمن ادامه کنشگری و مذاکره جدی باید حتما به این فکر کنیم و تدابیری به کار ببریم که همه بیش از یک میلیون و ۶۰۰ هزار فرهنگی عضو احساس مسوولیت کنند.
رییس هیات امنا و منتخبین معلمان عذرخواهی و دلجویی کنند
اسماعیل جعفری، یکی دیگر از کنشگران و مطالبهگران نوشته است: در موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان فاجعه به بار آوردند و در مقابل معلمان بدیهیات اخلاق انسانی، مرام یک ایرانی و مسلک اسلامی را نه تنها به جا نیاوردند، بلکه خلاف آن از ایشان سر زد که با هیچ منطق، عرف، قانون و شرعی قابل توجیه نیست. انتظار جامعه شریف معلمان کشور بعد از این توهین بزرگ و خدشهدار شدن شأن و منزلت آنان از آقای صحرایی این است که سریعا به این موضوع ورود کرده و با مسببین این فاجعه شدیدا برخورد کنند و از جامعه فرهیخته فرهنگیان کشور و حاضران روز چهارشنبه در صندوق دلجویی صورت بگیرد. تاسف بار اینکه منتخبان ما معلمان در هیات امنای صندوق هم هیچ حمایتی از همکاران خود نکرده و پشت معلمان را خالی کردند آنها باید در مورد این توهین بزرگ موضع خود را مشخص کنند و توضیح بدهند.
اعتراضها و مطالبات مطالبهگران
کامران رحیمی، یکی از مطالبهگران حوزه صندوق ذخیره در این حضور گفت: وزارت آموزش و پرورش دست از سر صندوق ذخیره بردارد. تصدیگری دولتی دلیل ناکارآمدی است، لذا کوچکسازی رویکرد مناسب برای کارآمدی است. فاطمه منصورزاده، عضو مطالبهگران صندوق ذخیره و منتخب فرهنگیان استان اصفهان در شورای عالی آموزش و پرورش نیز با ابراز تاسف از شرایط ایجاد شده از عدم حضور مدیرعامل در جمع مطالبهگران به شدت انتقاد کرد و آن را نشانه ترس از شنیدن انتقادها و نظرات مختلف دانست. ایزدپناه، منتخب استانی صندوق ذخیره فرهنگیان از شهر کرد نیز در این تجمع گفت: با این اوضاع فکر کنم دیگر چیزی از صندوق نمیماند که به عنوان حق مالکانه به ما بدهند. سعید شهسوارزاده، دیگر عضو گروه مطالبهگران هم در سخنانی در معرفی گروه مطالبهگران گفت: گروه مطالبهگران با اندیشههای سیاسی و اجتماعی و با رویکردهای متفاوت به مسائل صندوق در کنار هم به مطالبهگری و کنشگری منسجم ادامه میدهند. من به نوبه خودم از ناهماهنگیهای انجام شده عذرخواهی میکنم. مطالبات ما پنج محور اساسی دارد؛ یکی اجرای اساسنامه ۱۴۰۰ و دیگری برگزاری انتخابات هیات امنا و تاکید بر خصوصی بودن و تحقق حق مالکانه و بورسی شدن است. امیر خراسانی، عضو گروه مطالبهگران و منتخب شهرستانهای استان تهران نیز خطاب به مدیرعامل گفت: آقای احمدی، مدیرعامل محترم! این رسم مهماننوازی نیست؛ من به جای شما بودم نه از آسانسور، بلکه از پلهها و نفس زنان به استقبال فرهنگیان میآمدم. او در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد از ترکیب هیات امنا افزود: حسین مظفر و مرتضی حاجی و سیدحسین شبیری و امثال اینها چرا باید عضو هیات امنا باشند؟ کجا تجربه بنگاهداری اقتصادی داشتهاند؟ در ادامه برنامه مطالبهگران عبدالحسین هاشمی، مسوول کارگروه صندوق ذخیره سازمان معلمان ایران بر اصلاح اساسنامه و ضرورت پاسخگویی مسوولان و مدیران صندوق تاکید کرد و عباس کاظمی، عضو کارگروه صندوق ذخیره فرهنگیان سازمان معلمان ایران نیز گفت: با پیگیری مطالبهگران اساسنامه ۱۴۰۰ تدوین و تصویب و به ثبت رسید و هم ارزش مالکانه و هم انتخاب ۶ منتخب مورد تاکید قرار گرفت، اما متاسفانه اجرایی نشد. پس از ۵ سال مطالبهگری از مسوولان ناامید شدم اداره صندوق باید به دست معلمان متخصص اداره شود. معلمان مالک همه داراییهای صندوق هستند تا زمانی که دولت دخالت میکند مشکلات صندوق حل نمیشود. مهدی سورگی، عضو گروه مطالبهگران صندوق ذخیره و یکی از فعالان این حوزه که از سال ۹۸ پیگیر مسائل صندوق است نیز در این گردهمایی گفت: باید بدنه آگاه شوند، باید آب را از سرچشمه بست و واریزیها را کاهش داد، نباید اجازه داد از ابهام خصوصی و دولتی بودن صندوق سوءاستفاده شود، پیشنهاد معقول من کوچکسازی صندوق است برای رفع ناکارآمدی مدیران باید از فیلتر قانونی رد شوند و بورسی شدن مانع ورود مدیران غیرتخصصی میشود. وی افزود: این چاه برای ما آب ندارد ولی برای خیلیها نان دارد ما پیگیر شکایت هستیم و تلاش میکنیم به نتیجه برسیم، صندلی صندوق ذخیره باید صندلی داغ باشد و بدنه واریزی خود را کاهش دهد.
صندوق ذخیره فرهنگیان در یک نگاه
سال ۱۳۷۴ به پیشنهاد محمدعلی نجفی، وزیر وقت آموزش و پرورش صندوق ذخیره فرهنگیان بر اساس تبصره ۶۳ برنامه دوم توسعه تاسیس شد که به موجب آن دولت مکلف شد برای تشویق معلمان جهت عضویت در این صندوق به میزان واریزی هر عضو حداکثر تا سقف ۵ درصد واریزی داشته باشد. واریزیهای دولت از بند ۱۷ بودجه سالانه یعنی از محل هزینههای قطعی و به عنوان هبه به معلمان عضو صندوق باید پرداخت میشد که گفته میشود در طول این ۲۹ سال فقط ۲۰ درصد سهم دولت واریز شده و ۸۰ درصد دولت به صندوق ذخیره فرهنگیان بدهکار است. در طول این سه دهه از محل واریزیهای ماهانه فرهنگیان عضو، موسسه صندوق ذخیره در حوزههای مختلف به ویژه نفت و پتروشیمی و بانک و بیمه و خدمات فعالیت داشته و با سرمایهگذاری و خرید سهام و فعالیتهای مختلف در قالب دهها شرکت تبدیل به یک قطب اقتصادی در کشور شده است. این صندوق در دورهای به دلیل اختلاس مدیران خبرساز شد و پس از آن در دورهای به دلیل ورود مطالبهگران این حوزه مورد توجه فرهنگیان قرار گرفت و با گشوده شدن درهای صندوق به روی اعضا، جعبه سیاه مسائل صندوق نیز گشوده شد، لذا فرهنگیان عضو متوجه شدند چه کلاه گشادی بر سرشان رفته است. هر فرهنگی که بازنشسته میشد واریزی او بهعلاوه واریزی دولت و سود عرفی محاسبه و با او تسویه میشد، اما سهم او از ارزش مالکانه یا حق مالکانه پرداخت نمیشد، لذا این مهم توجه فرهنگیان را جلب کرده و محور مطالبات آنها شد. در ۵ سال اخیر مشخص شد مشکلات و ابهامات ماهیتی و مدیریتی و مشارکتی باعث حیف و میل اموال و ناکارآمدی مدیران مجموعه در سطوح مختلف شده است. لذا اصلاح اساسنامه و تاکید بر خصوصی بودن و افزایش نمایندگان معلمان عضو در هیات امنا و تخصیص حق مالکانه و بورسی شدن در دستور کار مطالبهگران قرار گرفت که عدم پایبندی مدیران و مسوولان به تحقق این مطالبات موجب اعتراضها و انتقادهای گستردهای شده است و همچنان معلمان عضو این موسسه پیگیر مطالبات خود هستند.
باهر
تاریخ : ۱۳ - خرداد - ۱۴۰۳
برخورد مدیران این صندوق کاملا توهین امیز بوده است و بایستی برکنار شوند.
حتی اگر این افراد بدون اطلاع و هماهنگی قبلی هم که در آنجا جمع شده بودند باید با کمال احترام با انها برخورد می شد و به سالن دعوت و پذیرایی می شدند و توضیحات لازم هم در حد امکان به انها داده می شد.
این نوع برخوردها هیچکس حتی با مهمان خود هم که سرزده امده نمی کند تا چه رسد که مراجعه کننده ها بقول معروف ولی نعمت و صاحب و کارفرما باشند و از راه های دور امده باشند.
این نشان میدهد که در مدیران نالایق روحیه ستمگری و استبداد و استکباری وجود دارد و آنچنان از پشتوانه خود اطمینان دارند که با مردم صاحب حق اینگونه برخورد می نمایند.
جای شکرش باقی هست که…!!!!