پژوهشی جدید نشان میدهد که ممکن است دلیل جذبشدن پشهها به افراد، بوی زیربغل آنها باشد.به گفته محققان، ظاهرا دلیل اینکه این موجودات موذی به بعضی افراد حمله میکنند، اما بعضی دیگر از گزند آن در اماناند، همین است.
به گزارش اول فارس به نقل از اسدبلیواناس، این حشرات موذی به بوی بدن معروف به بیاو جذب میشوند. پشهها میتوانند با یکبار بو کردن از فاصله حدود ۱۰۰ متری (۳۵۰ فوتی)، ما را پیدا کنند.این درحالی است که پشهها ممکن است ناقل بیماریهای کشنده هم باشند.
این یافتههای جدید بر اساس مطالعه پشههای آنوفل گامبیا، ناقل مالاریای آفریقایی، به دست آمده است که آنها را در فضای باز مخصوص آزمایش، بهاندازه یک پیست اسکیت روی یخ، در زامبیا رها کردند.
بر اساس این گزارش، نویسنده اصلی این مطالعه دکتر دیهگو گیرالدو، محقق عصبشناسی، گفت: «این بزرگترین نظام ارزیابی سلیقه بویایی پشهها در جهان و محیطی بسیار پربو برای پشهها است.»
این گروه تحقیقاتی از دانشگاه جانز هاپکینز بالتیمور، واقعدر مریلند، هر شب ۲۰۰ پشه گرسنه را رها کردند و با استفاده از دوربینهای فروسرخ حرکتسنج به مشاهده دفعات فرود آمدن آنها بر صفحههایی با فواصل یکنواخت و دمای ۳۵ درجه سانتیگراد (همدما با بدن انسان) پرداختند. این امر نشانه خوبی بود مبنیبر اینکه آنها آماده نیش زدن بودند.
به گزارش نیویورکپست، بوی بدن ظاهرا در مقایسه با دیاکسیدکربن (که از سرنخهای معروف پشههاست) طعمه بهتری بود.
اما آزمایشهای بیشتر، نشان داد این دسته ۲۰۰تایی پشهها مشکلپسند هم بودند.
به گزارش نیویورکپست، بوی بدن شش داوطلبی که در چادرهای تکنفره آن اطراف خوابیده بودند، در شش شب متوالی از طریق لوله به روی آن صفحهها منتقل شد.
به این ترتیب، محققان توانستند ترجیحهای این پشهها را ثبت و ضبط کنند و هر شب نمونه هوای چادرها را هم برای مقایسه عناصر بوی بدن موجود در هوا برداشت کردند.
همچنین طبق گزارش اساندبلیواس دکتر کانر مکمنیمان، نویسنده ارشد این مطالعه و متخصص زیستشناسی مولکولی، گفت« «این پشهها معمولا انسانها را در ساعتهای پیش و پس از نیمهشب شکار میکنند.»
او افزود: «آنها مسیرهای بویی و جریانهای همرفتی منتشرشده از بدن انسانها را دنبال میکنند و معمولا بین حدود ۱۰ شب تا ۲ صبح وارد خانهها میشوند و انسانها را نیش میزنند.»
این متخصص همچنین گفت: «میخواستیم پسند بویی پشهها را در دوره اوج فعالیتشان که فعال و سرحالاند و نیز بوی تن انسانهای در حال خواب را در همان بازه زمانی ارزیابی کنیم.»
این مطالعه نشان داد هر شب بعضی افراد از بعضی دیگر برای پشهها جذابتر بودند.
در این مقاله آمده است، یک داوطلب که بوی بسیار متفاوتی داشت، مدام پشههای بسیار کمی را جذب خود میکرد.
این مطالعه همچنین ۴۰ ماده شیمیایی را شناسایی کرد که از همه افراد، اما به مقادیر متفاوت، در هوا منتشر میشد.
دکتر استفانی رنکین-ترنر، کارشناس شیمی تجزیه و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، میگوید: «احتمالا دارند دنبال ترکیبی با نسبتی خاص میروند… در واقع هنوز بهطور دقیق نمیدانیم کدام جنبه از ترشحات پوست، متابولیتهای میکروبی، یا مواد انتشاری از تنفس بهراستی محرک است، ولی امیدواریم بتوانیم در سالهای آینده مشخص کنیم.»
به گزارش نیویورکپست، طبق این مطالعه، افرادی که برای پشهها جذابترند پیوسته اسید کربوکسلیک بیشتری ساطع میکنند، اسیدی که میکروبهای پوست آن را تولید میکنند.
از طرف دیگر، فردی که پشهها را کمتر جذب میکند، اسید کمتر، اما ترکیب گیاهی اوکالیپتول را سهبرابر بیشتر منتشر میکند.
این ترکیب در روغنها، گیاهان دارویی و ادویه پیدا میشود و بالا بودن میزان آن میتواند به خوردوخوراک ارتباط داشته باشد.
در گزارش اسدبلیواناس آمده که کارایی پشهها در یافتن محل انسانهای بالقوه مطلوب در گسترهای وسیع و برگزیدن از میان آنها، محققان را شگفتزده کرده است.
دکتر رنکین-ترنر افزود: «وقتی میبینیم چیزی را از فضای کوچک آزمایشگاه که بو را در خود نگه میدارد، بیرون میبریم و در بیرون هم باز پشه میتواند آن را پیدا کند، حتی اگر فضای روباز وسیعی درون دشتی در زامبیا باشد، در واقع متوجه میشویم که پشه چه میزبانیاب نیرومندی است.»
نظرات