بهترین جا برای نگهداری مرغ بومی در کنار انسان است. تا به خوبی او را درک و به طرز صحیحی از او مراقبت کند. نگهداری مرغ بومی در حومه شهر احتمالا اولین گام در جهت استقلال انسان در سطح خانواده است. ولی احتیاج به یک مقدار کار دارد.

 چرا باید مرغ بومی پرورش دهیم

قفسه فروشگاه ها پر از تخم مرغ و یخچال ها مملو از گوشت مرغ است. اگر تمایل داشته باشید میتوانید تخم و گوشت مرغ مرتعی را از بهترین مرغ هایی که در شرایط عالی پرورش یافته اند تهیه کنید. مرغ هایی که در هتل پنج ستاره زندگی کرده اند. می توان انواع دیگر این محصولات را به قیمت های ارزان تر تهیه کرد. ولی چرا باید خودمان به پرورش مرغ بومی بپردازیم در حالی که به سادگی می توانیم این فراورده ها را از فروشگاه ها تهیه کنیم؟ یقینا می توانید بسته به سلیقه و میل خود این محصولات را خریداری کنید و در ضمن بدون این که خود پرندگان را نگهداری کنید از مزایای اقتصادی و صرفه جویی آن بهره مند گردید.

تاثیر حضور مرغ بومی بر انسان

موضوع مهم این است که مرغ ها موجودات دوست داشتنی و زیبایی هستند و صرف حضور آن ها در محیط باغچه شما، قلب پرورش دهنده مرغ بومی را شاد و روحش را سبک می کند. مرغ ها را می توان موجودات متناقض عجیبی میان آسیب پذیری و سخت سری دانست. آن ها را می توان در شرایط فوق العاده شدید نگهداری کرد. با وجود این ممکن است برخی افراد تمایل طاقت فرسایی برای مواظبت از آن ها نشان دهند. البته افرادی که علاقه ی بیشتری به مرغ بومی دارند کار جوجه کشی مرغ را هم برای لذت و گاهی برای سود اقتصادی نیز انجام می دهند.

نژادهای مرغ ایرانی در دسته مرغ آسیایی قرار می‌گیرند. همچنین این نژادها از انواع مرغ گوشتی، مرغ تخمی، مرغ دومنظوره یا تخمی‌-گوشتی و مرغ زینتی هستند. تعیین نژاد مرغ عموما براساس دقت در عواملی چون: رنگ، شکل عمومی بدن، سر، تاج، ریش و ساق پا صورت می‌گیرد. در این مطلب با انواع نژاد مرغ ایرانی آشنا می‌شویم.

انواع نژاد مرغ ایرانی | آشنایی با ویژگی‌های نژادهای مرغ بومی در ایران

مرغ مرندی؛ برترین نژاد مرغ تخم‌گذار ایرانی

اصالت این مرغ به شهر مرند از توابع استان آذربایجان شرقی برمی‌گردد. مرغ مرندی نژادی دومنظوره از انواع نژاد مرغ در ایران، برای تولید گوشت باکیفیت و تخم است. این نژاد در زبان ترکی به (مرند قَرَسی) به‌معنای (مرغ سیاه مرندی) معروف است. از ویژگی‌های ظاهری این نژاد می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• منقار خاکستری یا سیاه
• پرهای کُرک‌دار سیاه با انعکاسی به رنگ سبز
• طول متوسط بدن نسبت به نژادهای دیگر
• پنجه‌های بدون پر
• ریش قرمز رنگ با اندازه متوسط
• لاله گوش سفید رنگ و کوچک
• ساق پا پوشیده از پر

مرغ مرندی در حدود ۶ تا ۷ ماهگی به بلوغ می‌رسد. در شیوه پرورش سنتی و در شرایط روستایی عموما سالیانه بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ تخم می‌گذارد. اگر اصول پرورش مدرن در مورد آن رعایت شود این میزان تا بیش از ۲۰۰ تخم در سال قابل افزایش است. وزن تخم مرغ مرندی در حدود ۵۰ گرم و رنگ پوست آن، قهوه‌ای روشن است. وزن خروس در این نژاد بین ۲.۵ تا ۳ کیلوگرم و وزن مرغ آن در حدود ۲۲۰۰ گرم است.

مرغ لاری؛ یک نژاد منحصربه‌فرد و جنگجو

مرغ لاری یکی از انواع مرغ ایرانی و از دسته مرغ‌های سنگین است. این نژاد را می‌توان در گروه مرغ‌های زینتی و جنگی نیز قرار داد. نزدیک‌ترین نژادها به مرغ لاری، نژاد مالای (Malay) و نژاد کورنیش (Cornish) هستند. این نژاد ابتدا از آمیختگی نژادهای مالای و کورنیش با نژادهای بومی در سواحل جنوبی ایران ایجاد شده و از آن‌جا به شهر لار و سپس به نواحی دیگر ایران و کشورهای همسایه انتقال یافته است. برخی از ویژگی‌های ظاهری این مرغ را با هم مرور می‌کنیم:

• پنجه پهن و دارای ۴ انگشت
• قلم پای بلند و کلفت به رنگ‌های زرد مایل به قهوه‌ای و قهوه‌ای تیره
• سر کشیده که نسبت به بدن، کوچک به‌نظر می‌رسد
• لاله گوش به رنگ قرمز
• گردن بلند و کشیده استوانه‌ای
• چشم‌های درخشان با فرم عقابی و رنگ نارنجی
• تاج و ریش کم و کوتاه به رنگ قرمز یا قرمز تیره
• منقار کوتاه و زرد رنگ

میزان تخم‌گذاری سالیانه در مرغ لاری کم و در حدود ۸۰ تا ۱۰۰ تخم است؛ این نژاد در ۷ ماهگی به بلوغ می‌رسد. ضریب تبدیل غذایی در این مرغ، نامطلوب است و در قبال ۲۰ کیلوگرم دان، یک کیلوگرم تخم مرغ به‌دست می‌آید.

گوشت و تخم این پرنده از کیفیت بالایی برخوردار است و طعم خوبی دارد. وزن خروس لاری عموما بین ۴ تا ۵ کیلوگرم است که در برخی از انواع آن به ۶.۵ کیلوگرم نیز می‌رسد؛ وزن مرغ لاری نیز در حدود ۳ تا ۴ کیلوگرم است.

مرغ خزک؛ بومی منطقه سیستان

اصالت مرغ خَزَک به منطقه سیستان، شهر زابل و اطراف رودخانه هیرمند و دریاچه هامون می‌رسد. کوتاه بودن پاهای این پرنده باعث شده است، خزک نامیده می‌شود. مزیت این نژاد در مقاومت بالای آن نسبت به عوامل محیطی و اقلیمی و حتی کمبودهای غذایی است. برخی از ویژگی‌های ظاهری این مرغ ایرانی را با هم مرور می‌کنیم:

• پرهایی به رنگ‌های: حنایی، قهوه‌ای تیره، قرمز، سفید و مخلوطی از این رنگ‌ها
• تاج به شکل شانه‌ای یا کنگره‌ای
• لاله گوش به رنگ قرمز پر رنگ
• پرهای دم به سمت بالا و عمود بر بدن قرار می‌گیرد
• پاهای کوتاه

مرغ خزک سالیانه بین ۷۰ تا ۸۰ تخم می‌گذارد و زمان تخم‌گذاری آن بین اواخر اسفند تا ماه خرداد است. رنگ پوسته تخم مرغ خزک، سفید است و به رنگ دیگری مشاهده نمی‌شود. وزن تخم‌های این پرنده در حدود ۳۵ تا ۵۰ گرم است. مرغ خزک در دسته مرغ گوشتی قرار می‌گیرد و وزن مرغ و خروس آن در حدود ۵۱۰۰ تا ۵۲۰۰ گرم است.

نژادهای دیگر مرغ ایرانی

غیر از نژادهای مشهوری که معرفی کردیم، انواع مرغ و خروس ایرانی از نژادهای دیگر نیز در مناطق گوناگون ایران در شرایط روستایی و به شیوه سنتی پرورش داده می‌شوند. برخی از آن‌ها اصیل و برخی حاصل آمیختگی نژادهای دیگر هستند. با ویژگی‌های برخی از این مرغ‌ها آشنا می‌شویم.

مرغ گردن‌لُخت مازندرانی

این نژاد بیشتر در استان‌های مازندران و گیلان پرورش داده می‌شود. رنگ پرهای سفید، کرم، قهوه‌ای و سیاه است. گردن این پرنده، لخت و به رنگ قرمز یا صورتی است. میزان تخم‌گذاری مرغ گردن‌لخت از نژاد مرندی بیشتر است و در ۱۹ هفتگی به بلوغ می‌رسد.

مرغ اصفهانی

پرهای این پرنده عموما به رنگ سیاه است. این پرنده در ۲۲ تا ۲۴ هفتگی به بلوغ می‌رسد و سالیانه بین ۱۳۰ تا ۱۵۰ تخم می‌گذارد. نژاد اصفهانی دوبار در سال کُرچ می‌شود. رنگ پوسته تخم در این نژاد سفید تا قهوه‌ای است.

مرغ دشتیاری

این نژاد بیشتر در منطقه جنوب استان سیستان و بلوچستان و شهرهای دشتیار، سرباز، چابهار و کنارک دیده می‌شود. مرغ دشتیاری به مرغ لاری شباهت زیادی دارد. کرک و پر کوتاه، تاج کوچک به رنگ نخودی، پاهایی به رنگ سفید یا زرد، نوک زرد، سفید یا قهوه‌ای روشن از ویژگی‌های ظاهری مرغ دشتیاری است. این مرغ سالیانه تا ۹۰ تخم می‌گذارد و مقاومت بالایی نسبت به عوامل محیطی و بیماری‌ها دارد.

مرغ گلپایگانی

مرغ گلپایگانی حاصل آمیختگی نژادی با گونه‌های خارجی است. از دیگر گونه‌های دورگه ایرانی می‌توان به مرغ کرمانشاهی و مرغ ورامین اشاره کرد. مرغ گلپایگانی بیش از ۲۰۰ تخم در سال می‌گذارد و از بهترین نژادهای مرغ تخم‌گذار ایرانی است.

جوجه مرغ بومی و کودکان

نگهداری جوجه مرغ ها بهترین روش برای برانگیختن حس مواظبت و مسئولیت در بچه ها است. زیرا وظایف محوله به آن ها برای نگهداری جوجه ها نه مشکل و نه غیر قابل فهم برای آن ها است. به راحتی می توان نیازهای ان ها را براورده کرد و وقتی بچه ها نیازهای دیگر موجودات را مشابه سازی می کنند و برای براوردن این نیازها کاری انجام می دهند، می توان گفت که تمدن در دست افرار مناسبی قرار گرفته است. البته در کنار آن سودهای مادی نیز وجود دارد.

تخم مرغ تازه با پرورش مرغ بومی (محلی)

یکی از آن ها خوردن تخم مرغ تازه است. ممکن است هرگز خاگینه تخم مرغی را که چند دقیقه پیش گذاشته شده است نخورده باشید. این یک تجربه بسیار عالی است. زرده تخم مرغ تازه، برافراشته و جدای از سفیده است و علیرغم این که قسمت عمده تخم مرغ از آب است، بعد از شکسته شدن در ماهیتابه ولو نمی شود. تخم مرغ تازه یک عطیه است. یک هدیه عالی، بدون توجه به این که از کجا آمده باشد. تخم مرغ های نژاد روآیلند رد، بسیار بزرگ، دارای شکلی گرد و غنی از مواد مغذی است ولی در مقایسه با تخم مرغ های کوچک نژاد بانتام مواد مغذی بیشتری ندارد.

البته شما می توانید با پرورش بلدرچین در کنار مرغ بومی تخم بلدرچین تازه نیز داشته باشید.

تولید کود مورد نیاز باغچه از طریق پرورش مرغ بومی

خاصیت دوم نگهداری مرغ در کنار باغچه خانه، به دست آوردن منابع پایان ناپذیری از کود مرغی است. مرغ ها در هر روز مقدار قابل ملاحظه ای کود تولید می کنند که در پایان سال مقدار آن بسیار قابل توجه است. کود مرغی منبع عالی برای کمپوست کردن است. کمپوست حاصله برای کشتزارهای کلم و دیگر انواع شلغم ها مفید و محیط مناسبی برای رشد و پرورش قارچ است. در صورتی که مقداری کاه بکار ببرید، می توانید قارچ مورد نیاز صبحانه تان را در کنار تخم مرغ تازه به دست آورید.

۲- آموزش پرورش مرغ بومی

پرورش مرغ بومی در مکان های زیادی انجام میشود. در این مطلب به سه نوع از پرکاربردترین آن ها که مورد توجه افراد بوده است میپردازیم و هر سه مورد به طور کامل توضیح داده شده است.

الف- پرورش مرغ بومی در مرتع آزاد

ب- پرورش مرغ بومی در خانه

ج- پرورش مرغ بومی در باغچه

پرورش مرغ بومی در مرتع آزاد یا غیر آن؟

در ابتدا لازم است تعریفی از پرورش مرغ بومی در مرتع داشته باشیم. پرورش در مرتع به معنی نگهداری مرغ ها در شرایطی است که بتوانند هر جایی که خواستند بروند و به آزادی پرسه بزنند. این کلی ترین تصویر در زمینه پرورش مرغ بومی در مرتع است. مرغ هایی که در شرایط مرتع آزاد ولی به صورت تجاری پرورش می یابند، ممکن است احتیاج به فضایی بیشتر از یک برگه کاغذ نداشته باشند. ولی لازم است بتوانند در حول و اطراف به گردش بپردازند. از طرفی لازم است مرغ های مرتعی ارگانیک، میدانی برای گردش کردن، غذا خوردن و به صورت آزاد رفتار کردن در اختیار داشته باشند. به هر حال میتوان در باغچه خانه، محیط مناسبی برای نگهداری و زندگی آن ها فراهم ساخت.

لانه های مدرن برای پرورش مرغ بومی

لانه ها یا کجه های مرغی مدرن که از چوب یا پلاستیک ساخته شده اند، دارای دریچه هایی در دو طرف و یا زیر خود هستند که مرغ می تواند از آن ها خارج شده و از هوای تمیز استفاده کند. در ضمن در منطقه ای فارغ از شکارچیان به حیات خود ادامه دهد. البته یک چنین پرورش مرغی دقیقا به معنی تولید مرغ مرتعی آزاد نیست. تنها جای مناسبی برای یک جفت پرنده است. تمام آنچه آن ها بدان احتیاج دارند شامل غذا، آب، مقداری فضای باز و کسی است که به آن ها برسد. همین!

پرورش مرغ بومی در خانه

آیا به فکر پرورش مرغ بومی در خانه خود هستید؟

اگر جواب شما بله است این قسمت را با دقت مطالعه کنید.

محل زندگی خود را چک کنید: آیا می توانید مرغ بومی نگه دارید؟

قبل از این که واقعا به نگهداری مرغ بومی بپردازید لازم است یک سری واقعیت ها را در مورد منزل و محل زندگی تان چک کنید. در بسیاری از مناطق شهری، نگهداری مرغ و خروس اشکالی در برندارد، به ویژه اگر خانه تان ویلایی باشد. ولی در برخی محله ها بر اساس عرف محل، نگهداری آن ها با ممانعت روبرو می شود. تنها مشکل مربوطه به نگهداری طیور به خودتان برمیگردد. اگر محدودیتی از این نظر ندارید، اقدام کنید. اگر در خانه های دسته جمعی و آپارتمانی زندگی می کنید در اغلب موارد ساکنین آن می توانند از باغچه های اطراف برای نگهداری مرغ و خروس استفاده کنند. گاها پرورش بلدرچین نیز در این باغچه ها دیده شده است. در ادامه درمورد پرورش مرغ بومی در باغچه توضیحات کامل تری داده ایم.

در مورد منازل خصوصی مسئله کاملا متفاوت است. مالک خانه است که در این زمینه دست به انتخاب میزند و تصمیم میگیرد. حتی اگر قباله اولیه زمین در این زمینه متضمن اعتراضات و محدودیت های خاصی باشد یا نباشد.

پرورش مرغ بومی در مناطق شهری مستلزم کار سخت تر

در تمامی موارد، خواه منزل شخصی یا اجاره ای داشته باشید، لازم است همواره هشیار و گوش به زنگ باشید. در صورتی که همسایه یا مالک منزل شما در این زمینه دست به اعتراض زد راه هایی برای مقابله با آن وجود دارد. آن ها ممکن است نزد بازرسان بهداشتی، ادارات محیط زیست، اداره اجاره داری شهری و امثال آن شکایت ببرند و از آزار و اذیتی شکایت کنند که به آن ها وارد می شود. در تمامی موارد لازم است نشان دهید که حداکثر مراقبت را در زمینه آسایش حیوان، تمیزی باغ، روش های برداشت و کمپوست کردن کود آن ها انجام دهید و در راس تمامی آن ها هدیه دادن یک شانه تخم مرغ اغلب آن ها را خوشحال و رضایت آن ها را جلب میکند. اگر مایلید مرغ هایی را در باغچه خانه تان نگهداری کنید لازم است اطرافیان را خوشحال و شنگول نگه دارید.

پرورش مرغ بومی در باغ و باغچه

تصمیم به پرورش مرغ بومی در باغچه خانه یک تصمیم هیجان انگیز است. ولی قبل از آن باید برخی کارها را انجام داد و برخی چیزها را در نظر گرفت. در ادامه مطلب متوجه خواهید شد که چگونه خود را آماده کنید تا برای اولین بار مرغ ها را در خانه نگه دارید، آن ها را در چه محلی نگه دارید و با لانه آن ها چه کنید.

امنیت مرغ بومی در باغچه

امنیت مرغ ها در باغچه از مسائل عمده و اولویت اول است که باید در نظر گرفته شود. لازم است مجموعه مناسبی از حصار کشی مورد استفاده قرار گیرد تا دیگر افراد نتوانند درون آن راه یابند. همچنین در صورت امکان از همین رویه برای محصور کردن سایر حیوانات موجود در حول و اطراف خانه استفاده کنید. کف محل نگهداری را از مواد سنگی بنا کنید. این کار باعث می شود که اگر کسی وارد محل نگهداری شد بتوانید به خوبی صدای پای آن ها را بشنوید. در صورت داشتن جای کافی استفاده از نرده و توری سیمی محکم راه خوبی برای ممانعت از دسترسی دیگران به مرغ ها خواهد بود.

یک پرورش دهنده مرغ بومی میگفت باغ من دارای عرض و طول ده متر است ولی در انتهای حیات خانه یک نرده کشی با عرض ۵/۲ متر ایجاد کرده ام که حتی فیل هم نمیتوانند داخل آن شود.

مهم ترین مساله این است که لانه مرغ ها در معرض دید نباشد. هر چه توجه کمتری را جلب کنند بهتر است. این کار باعث می شود که حساسیت همسایه نیز برانگیخته نشود و توجه بر و بچه ها نیز به آن ها جلب نگردد. بسیاری از بچه ها با دیدن مرغ ها متعجب و کنجکاو می شوند و علاقه دارند آن ها را تحسین کنند. مرغی که تولید تخم میکند از نظر بچه های کوچک بسیار جذاب است و اگر این گونه مرغ ها را به آن ها نشان دهید متوجه خواهید شد که نه تنها بچه ها وفادارانه به حفاظت از آن ها اقدام می کنند بلکه به آن ها این ایده را می آموزید که مرغ ها احتیاج به صلح دارند. البته گاه اوقات حس ویرانگری بچه ها گل می کند به همین دلیل لازم است که مرغ ها در وضعیت محافظت شده ای نگهداری شوند.

با پرورش مرغ بومی در باغچه بر سر علف ها چه می آید؟

مرغ ها همواره دوست دارند خاک را با چنگال خود چنگ بزنند! هیچ چیزی هیجان آمیز تر از این نیست که مرغی را در حال چنگ زدن به زمین و یافتن و خوردن حشرات و کرم ها ببینیم. آن ها علف موجود در باغچه را نیز چنگ می زنند و اگر تعداد زیادی مرغ بومی در محوطه نگهداری کنیم، علف ها یقینا تبدیل به محل گل آلودی می شوند که باید برای آن کاری کرد.

می توان از قفس های مناسبی استفاده کرد که برای چند مرغ مناسب باشد و منطقه رفت و آمد آن ها تا حدودی گود باشد. بالای چنین قفسی می توان چیزهای دیگری از قبیل کمپوست کود و خاک اره مخلوط شده با خاک و علف های باغی را قرار داد و پس از چند هفته آن ها را برداشته و کمپوست کرد.

لانه سازی در پرورش مرغ بومی چطور صورت می گیرد؟

ممکن است مرغ هایی را دیده باشید که در فضای محصوری زندگی می کنند ولی این به معنی آن نیست که در باغچه محل نگهداری مرغ ها همین رویه را تکرار کنیم. لانه نگهداری مرغ ها باید به گونه ای طراحی شوند که تمامی پرندگان بتوانند بال های خود را در آن باز کنند. حجم مناسبی از هوای تمیز نیز در اختیار آن ها قرار گیرد. در بازار ممکن است انواع لانه های کوچک انفرادی وجود داشته باشد که دارای شکل منشوری است. این لانه ها را در مرکز محل نگهداری مرغ ها و در حداکثر ارتفاع ممکنه نصب میکنند. اگر قصد خرید چنین قفس هایی را دارید بهتر است بزرگترین آن ها را خریداری کنید. همچنین در هر یک از این قفس ها تنها یک یا دو پرنده جا دهید. محوطه گردشگاه مرتبط با این نوع لانه ها نسبتا کوچک است.

لانه های پلاستیکی مناسب مرغ بومی

به موجب دلایلی چند، پرورش دهندگان سنتی پرندگان خانگی تمایل چندانی به قفس های پلاستیکی ندارند و به دیده تحقیر به آن مینگرند. ولی با وجود این در عرض چند سال بیش از ۲۰ هزار نفر مدل خاصی از این قفس ها را خریداری کرده اند. در مجموع دو طرح کلی برای قفس های پلاستیکی نگهداری مرغ بومی وجود دارد.

اول قفس های کوچکی که تنها برای یکی دو تا مرغ به کار می رود.

دوم قفس های دسته جمعی که بیش از ۱۰ مرغ را می توان در آن جا داد.

البته اعتراضات زیادی توسط خریداران و مردم بر علیه این دسته از قفس ها انجام می شود. ولی اغلب قضاوت صحیحی در مورد آن انجام نمی دهند.

مهم ترین مزیتی که درمورد قفس های پلاستیکی می توان بیان کرد این است که به ندرت پارازیت های خارجی قادر به توسعه و تکثیر خود در آن ها هستند.

توجه به جعبه تخمگذاری در پرورش مرغ بومی

لازم است در قسمتی از لانه مرغ ها، یک محل یا جعبه برای تخمگذاری تدارک شود. آشیانه تخمگذاری در حقیقت یک فضای در حد و اندازه خود مرغ است. برای جوجه کشی طبیعی از مرغ بومی لازم است که در میان آن گودی از کاه ایجاد کنید تا مرغ ها به راحتی روی آن بخوابند. اگر قصد جوجه کشی مصنوعی با استفاده از دستگاه جوجه کشی را دارید انجام این کار ضرورت ندارد.

اغلب اوقات به محض این که یک مرغ تخم خود را گذاشت آن را ترک می کند و مرغ دیگر برای گذاشتن تخم به آن جا می رود. منظره تخم ها در آشیانه تخمگذاری به حدی است که دیگر پرندگان نیز تشویق می شوند به درون آن رفته و تخمگذاری کنند. در برخی از طرح ها می توان از بیرون لانه و از طریق دریچه فوقانی که بر روی آشیانه ها نصب می شود، تخم ها گذاشته شده در این آشیانه ها را جمع آوری کرد.

باید جعبه های آشیانه تخمگذاری را از محل خوابیدن مرغ ها دور نگه داشت و حتی المقدور ورودی لانه در جوار آشیانه ها نباشد. توجه کنید که مواد غذایی نباید در آن ها گذاشته شود.

چه بسا بتوان از جعبه میوه برای آن استفاده کرد. البته آشیانه های تخمگذاری را باید در تاریک ترین جای لانه قرار داد. بهتر است تخم ها را هر روز برداشت و کاه کف آن را هر چند روز یک بار عوض کرد تا پارازیت ها نتوانند در آن مستقر گردند.

۳- وظایف پرورش دهنده مرغ بومی در طول روز

پرورش دهنده مرغ بومی برای این که در کار خود موفق باشد و سود خوبی داشته باشد در طول یک روز وظایف مهمی دارد که ما در ادامه به آن ها اشاره کرده ایم.

وظایف یک پرورش دهنده هنگام صبح

در کار پرورش مرغ بومی وظایف صبح برای یک پرورش دهنده احتمالا از همه مهم تر است. زیرا توسط خود پرورش دهنده تنظیم می شود. وقتی پرورش دهنده برنامه ای را انتخاب و دائم به آن عمل می کند، مرغ ها به سادگی با آن سازگار می شوند ولی لازم است به آن برنامه سفت بچسبد و آن را رها نکند. چنانچه هر روز ساعت ۷ صبح مرغ ها را از لانه شان بیرون می کنید لازم است که هر روز حول و حوش ساعت ۷ باشد. در غیر این صورت ترتر به شما خواهند خندید و بدتر از آن زمانی است که یک خروس هم همراه آن ها باشد.

شما به عنوان یک پرورش دهنده باید به مرغ ها اجازه دهید از لانه خارج شوند و خوراک روزانه را در اختیارشان بگذارید. با آن ها در مورد وضعیت آب و هوا و یا دیگر شرایطی که چشم شما را می گیرد به چت کردن بپردازید. نگاهی دقیق به اطراف داشته باشید تا مزاحمین و علایم آن ها را تشخیص دهید. خراش هایی که روی در مرغدانی ایجاد شده، خروجی پرچین ها و فضله روباه ها را مورد توجه قرار دهید. محوطه گردشگاه و سایبان های مرغدانی بر اساس آب و هوای روزانه مرتب کنید و به شادمانی مرغ ها توجه داشته باشید. آیا مرغ سرگردان، مرغ مهاجم و یا مرغی که در لانه مانده باشد در بین آن ها وجود دارد؟

کار پرورش دهنده هنگام غروب

هنگام غروب کار شما درست عکس وظایف صبح است. اگر بخواهیم مقداری موعظه کنیم خواهیم گفت که هر چه در توان دارید برای دور کردن موش ها استفاده کنید. اگر کار پرورش مرغ بومی را در حومه شهر ها انجام می دهید باید هیچ غذای اضافی در محوطه جا نگذارید.

هنگام غروب غذاهای اضافی را در محل امنی قرار دهید که دست موش ها و دیگر جانوران موذی به آن نرسد ولی توجه داشته باشید که آب کافی در مرغدانی وجود داشته باشد. اگر از دانخوری هوپر استفاده می کنید، تمامی مواد خوراکی را که از اطراف آن به زمین ریخته، جمع آوری کنید. برای این منظور می توان از یک سینی در زیر آن استفاده کرد تا خوراک های ریخته شده در درون سینی بریزد و جمع کردن آن ها مشکل نباشد.

نصیحت های یک پرورش دهنده مرغ بومی

من به نوبه خود به عنوان یک پرورش دهنده از خاک اره کاج برای پوشاندن کف بستر مرغدانی استفاده می کنم. این نوع خاک اره تا حدودی بوی نامطبوع فضله مرغ ها را از بین می برد و در نتیجه جانوران وحشی و شکارچیان جلب این گونه بوها نمی گردند. من در کنار باغچه محل نگهداری مرغ ها تعدای پیاز و سیر کاشته ام. این دو گیاه رسیدن بوی مرغدانی به شکارچیان را کاهش می دهند.

کارهایی که هنگام شب باید انجام شود

پرورش دهنده مرغ بومی باید وقتی مرغ ها در حوالی غروب یواش یواش خود را برای گذراندن شب آماده می کنند، مطمئن شود که سوراخ مرغدانی مطمئن است و تمامی موارد ایمنی رعایت شده است. در صورتی که هوا یخبندان و سرد است، در بعد از ظهر مقداری ذرت خرد شده به مرغ ها بدهید تا در طول شب آن ها را گرم نگه دارد. همچنین می توان مقداری گلیسرین به آب افزود تا از منجمد شدن آب جلوگیری کند.

در بقیه اوقات روزمرغ ها را به حال خود رها کنید تا به کار یومیه خود بپردازند. در صورتی که از جعبه خاک برای حمام خاک مرغ ها استفاده می کنید، توجه داشته باشید که در آن مقدار کافی خاک وجود داشته باشد. هر تخمی که دیدید جمع آوری کنید. یک نگاه سریع بیاندازید و اگر تخم مرغی در نقطه ای از محوطه به طور اتفاقی گذاشته شده بود آن را بردارید.

اگر تجربه نگهداری مرغ در خانه و یا باغچه تان را دارید در نظرات همین صفحه ثبت کنید تا افراد دیگر نیز از تجربیات شما استفاده کنند.