فساد در جوامع بشری قدمتی به اندازه تمدن داشته و همچنان در کنار سایر عوامل، از عوامل مهم فروپاشی تمدنها بوده است، از مهم ترین فساد ها که در حال حاضر بیشتر افراد اجتماعات به نوعی با آن در گیر هستند فساد اداری می باشد.
فساد اداری یک پدیده سازمانی است که روند توسعه کشورها را بطور چشمگیری با بحران مواجه می سازد.
فساد از جمله دلایلی است که به ایجاد توده های ناراضی در یک کشور دامن میزند، تشکیل هرم خویشاوندی در برخی از سازمان ها و ادارات دولتی نمودی از این فساد و همچنین نمودی از رفتارهای قلدری سازمانی است که وضعیت روحی – روانی و اجتماعی کارکنان را تحت تاثیر قرار داده است و منابع انسانی موثر در سازمان را با چالش امنیتی در حیطه اقتصادی، اجتماعی و روانی کشانده است.
قلدری سازمانی پدیده ایی جدید نیست و تقریبا بخشی از فرهنگ ما شده است. از گذشته دور از مدرسه تا ادارات همیشه تحت تاثیر این پدیده بوده ایم، متاسفانه هر چه در محیط مدارس رو به بهبود میرویم در محیط ادارات وضعیت بدتر می شود، بر اساس مطالعات صورت پذیرفته یک پنجم افراد استخدام شده قلدری و مزاحمت را تجربه کرده اند.
خلاء های موجود در اجرا یا وضع قانون، به برخی مدیران اجازه داده است که خود را فراتر از مجری قانون و در واقع قانونگذار تلقی نمایند. هر جا بسته به نوع مصلحت اندیشی لازم باشد، در طی جلسه ای قانونی وضع میگردد و بعد هم اجرا می شود، بدون اینکه نگاه جامع قانونگذاری در رصد کل مصلحت کشور، در آن دیده شود، در نگاه ساده تر قوانین داخلی مانع اجرای قانون و احقاق حق و ایجاد امنیت اداری میگردند.
قانون و قانونگذار در نگاه طیفی از مدیران ضرورت اجرای مصلحتی دارد، و بیشتر به عنوان پیشنهاد نامه بدان نگریسته می شود و پر واضح هست که حضور قاطع قانونگذار با پایان دادن به احکام ایالتی سازمانی که متناقض با قانون است، در احقاق حق مستخدمین دولتی ، مورد بازنگری قرار گیرد.
در سازمان ها شاهد شبکه های خویشاوندی هستیم که عموما سرشاخه ای از هرم روسای سازمانها و ادارات می باشند بازنگری در این خدشه وارده به روند شایسته سالاری کشور لازم است مورد اهتمام باشد.
تشکیل هرم های خانوادگی در سیستم اداری، گروههایی از مدافعین و گروه خبری را برای مدیریت بوجود آورده و در کنار توجه ویژه به این گروه، نا امنی برای سایرین را بیش از پیش نمایان می سازد.
گای کاواساکی نظریه پرداز مدیریت، پدیده ای را تحلیل میکند که استیو جابز از آن به نام “انفجار کوتوله ها” نام میبرد.
او می گوید: مدیران درجه یک، کسانی را استخدام می‌کنند که از خودشان بهتر و تواناتر هستند، اما افراد درجه دو و پائین تر، با نگرانی از دست دادن جایگاه خود، افرادی از خود پایینتر را استخدام می کنند و همینطور نفرات رده های پایینتر. لذا پس از مدتی با موجی فراگیر از نفرات ضعیف و ناتوان در ساختار سازمان مواجه می شوید که معدود افراد توانمند را نیز فلج می کند.
و در حال حاضر این خطر در کشور ما احساس می شود.
بی توجهی به خدمات کارکنان و عدم قدردانی مناسب، نگریستن به خدمات ارائه شده صرفا به شکل انجام وظیفه، تحقیر افراد، دیوار کشی بین مسائل اداری و خانوادگی کارکنان، بی توجهی به مسائل جسمی و روحی، پرخاشگری، مدیران با تخصص های نامرتبط و یا بدون گذراندن دوره های کافی و لازم، تبعیض رفتاری بین کارکنان، عدم وجود قانون مناسب در بکارگیری بی حد و مرز بستگان در یک نهاد یا سازمان، دخالت مدیر در وضع قانون و به تبع اجرای آن در مواردی که صلاح میداند، زورگویی با تهدید با ایجاد ترس از کسر مزایا یی که در اختیار مدیر است، بی توجهی به سایر وظایف کارکنان زن، نادیده گرفتن حقوق خانواده در راهروهای تکالیف اداری، عدم توجه به ارتقاء شغلی و علمی کارکنان، جابجایی کارکنان در قسمت های مختلف سازمان بدون توجه به انگیزه و کارایی ایشان و صرفا بر اساس مصالحی که مدیر تشخیص می دهد!! و هزاران دلیل دیگر است که آرام آرام بدنه سازمانی را ضعیف و سازمان ها را از مسیر توسعه دور و ضربه ای جبران ناپذیر به کشور و مصلحت عمومی وارد می نماید.
نظرات