پس از مرگ پسرمان می‌توانیم با اسپرم او صاحب نوه شویم
به گزارش اول فارس ، پسر این زوج هندی به خاطر سرطان جانش را از دست داد و دادگاه عالی هند پس از چهار سال مبارزه حقوقی رای داد که این نمونه در اختیار آنها گذاشته شود تا بتوانند به روش رحم اجاره‌ای صاحب نوه شوند.
هاربیر کائور به بی‌بی‌سی گفت: «از دست دادن پسرمان برای ما بسیار تأسف‌انگیز بود. دادگاه هدیه ارزشمندی به ما عطا کرد. حالا می‌توانیم پسرمان را دوباره داشته باشیم».
پس از آنکه در دسامبر ۲۰۲۰ بیمارستان گنگارام دهلی از تحویل نمونه اسپرم پسرشان که در آزمایشگاه باروری بیمارستان نگهداری می‌شد خودداری کرد، خانم کائور و همسرش گورویندر سینگ به دادگاه شکایت کردند.
پریت ایندیر سینگ، پسر ۳۰ساله این زوج در ماه ژوئن ۲۰۲۰ دچار لنفوم غیر هاجکین، نوعی سرطان خون شد و برای درمان در بیمارستان بستری شد.
گورویندر سینگ در گفتگو با بی‌بی‌سی گفت: «پیش از شروع شیمی‌درمانی بیمارستان به او توصیه کرد که پیش از آنکه مراحل درمان اثر نامناسبی بر کیفیت اسپرم‌های او بگذارد نمونه‌ای از اسپرم خود را ذخیره کند».
پریت ایندیر که ازدواج نکرده بود موافقت کرد و نمونه اسپرم منجمد او در تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰ ذخیره شد. او اوایل سپتامبر درگذشت.
چند ماه بعد، وقتی والدین سوگوار درخواست دسترسی به اسپرم منجمد پسرشان را کردند بیمارستان درخواست آنها را رد کرد. پس از آن این زوج دادخواستی به دادگاه ارائه دادند.
این زوج که هر دو حدود ۶۰ سال دارند به دادگاه گفتند که هر فرزندی که با نمونه اسپرم پسرشان متولد شود را بزرگ خواهند کرد. در صورت مرگ آنها دو دختر آنها به دادگاه ضمانت دادند که مسئولیت کودک را به عهده بگیرند.
پرتهیبا سینگ، قاضی پرونده می‌گوید که اگر صاحب اسپرم رضایت دهد «در قانون هند هیچ منعی برای تولید نطفه پس از مرگ وجود ندارد».
او در ادامه می‌گوید بر مبنای قانون وراثت هندو والدین پسر در غیاب همسر و فرزندان وارث قانونی او تلقی می‌شوند.
این زوج می‌گویند برای حفظ «میراث یادگار» فرزند‌شان به دادگاه مراجعه کرده‌اند و حکم دادگاه به آنها کمک کرده است بتوانند ارتباط خود را با پسرشان ادامه دهند و نام خاندان آنها باقی بماند.
خانم کائور می‌گوید: «او عاشق خواهرانش بود و برای دوستانش بسیار عزیز بود. تصویر او را روی گوشی تلفن خود قرار داده‌ام. هر صبح روز خود را با دیدن چهره او شروع می‌کنم». او برای حفظ حریم خصوصی مایل نبود تصویر پسرش را برای انتشار در اختیار رسانه ها بگذارد.
او در ادامه می‌گوید که خانواده تصمیم دارد که از اسپرم او با روش رحم اجاره‌ای استفاده کند و یکی از بستگان آنها پذیرفته است که این کار را انجام دهد. «ما این کار را به طور خانوادگی انجام می‌دهیم». طبق قانون هند کسب درآمد و استفاده تجاری از روش رحم اجاره‌ای غیر‌قانونی است.
وکیل آنها سوریچی آگاروال به بی‌بی‌سی می‌گوید این مورد نادر است اما بی‌سابقه هم نیست.
در دادگاه او به مورد سال ۲۰۱۸ اشاره می‌کند که زن ۴۸ ساله‌ای در شهر پونا واقع در غرب هند پس از مرگ پسر ۲۷ ساله‌اش بر اثر سرطان مغز در آلمان با استفاده از اسپرم او و روش رحم اجاره‌ای صاحب نوه دوقلو شد.
پسر او که ازدواج نکرده بود به مادر و خواهرش اختیار قانونی داده بود که پس از مرگش از اسپرم او استفاده کنند و بیمارستان آلمان نمونه اسپرم را به آنها تحویل داده بود.
خانم آگاروال نمونه دیگری از سال ۲۰۱۹ نقل می‌کند که دادگاه عالی نیویورک به والدین دانشجوی ۲۱ ساله دانشکده افسری که در حادثه اسکی جان باخته بود اجازه استفاده از اسپرم منجمد او را برای داشتن نوه داد.
قاضی سینگ هم به چندین مورد از تولید نطفه پس از مرگ فرد اشاره کرد که یکی از آنها مورد سال ۲۰۰۲ در اسرائیل بود که والدین سرباز ۱۹ ساله‌ای که در غزه کشته شده بود اجازه قانونی کسب کردند که از اسپرم پسر خود در روش رحم اجاره‌ای استفاده کنند.
با وجود چنین سوابقی چرا بیمارستان از پذیرش درخواست این زوج خودداری کرد؟
همانطور که قاضی سینگ در حکم خود اشاره کرده است هیچ‌گونه آمار جهانی در مورد این موضوع وجود ندارد.
آمریکا، ژاپن، جمهوری چک و برخی کشور‌های دیگر اجازه تولید نطفه پس از مرگ فرد را با رضایت کتبی قانونی می‌دهند. استرالیا شرط یک سال فاصله زمانی از هنگام مرگ فرد برای این کار تعیین کرده است تا احساسات و عواطف افراد کمی آرام شود.
این کار در چندین کشور از جمله ایتالیا، سوئد، سوئیس، فرانسه، مالزی، پاکستان، مجارستان و اسلوونی ممنوع است. بیشتر کشور‌های همسایه هند در جنوب آسیا مانند سریلانکا، نپال، بوتان و بنگلادش هیچ راهبرد و قانون مشخصی در مورد این موضوع ندارند.
حتی در کشور‌هایی که قانونی برای تولید نطفه پس از مرگ فرد وجود دارد در بیشتر موارد همسر فرد است که درخواست می‌کند با استفاده از اسپرم یا تخمک همسر متوفی صاحب فرزند شود.
تعداد والدینی که در جستجوی اسپرم پسران خود بر‌می‌آیند در اسرائیل رو به افزایش است و با تشدید درگیری با روسیه ذخیره‌سازی و انجماد اسپرم بدون هیچ هزینه‌ای در اختیار سربازان اوکراین قرار گرفته است اما در هند هنوز این مورد از موارد نادر محسوب می‌شود.
بیمارستان گنگارام در دادگاه گفته است که فقط اجازه دارند نمونه اسپرم را به همسر فرد تحویل دهند. آنها می‌گویند هیچ قانون صریح یا دستور‌العمل روشنی برای تحویل نمونه اسپرم فرد مذکر ازدواج‌نکرده به والدین یا وارثین قانونی او وجود ندارد.
دولت هند با دادخواست این زوج مخالفت کرد و گفت قانون رحم اجاره‌ای در هند برای یاری رساندن به زنان و زوج‌های نابارور است نه افرادی که می‌خواهند نوه داشته باشند.
مقامات همچنین اشاره کردند که پریت ایندیر مجرد بوده است و قانون فناوری‌های کمک به باروری سال ۲۰۲۱ هند اجازه نمی‌دهد افراد مجرد با استفاده از روش رحم اجاره‌ای صاحب فرزند شوند. چون هیچ رضایت‌نامه کتبی یا توافق قانونی در مورد استفاده از اسپرم منجمد پسرشان وجود ندارد والدین او به طور طبیعی حق استفاده از آن را پیدا نمی‌کنند.
خانم آگاروال، وکیل این زوج می‌گوید پریت ایندیر در پرسش‌نامه‌ای که هنگام انجماد اسپرم پر کرده بود به صراحت ذکر کرد که این کار با هدف لقاح مصنوعی و بارور‌سازی در آزمایشگاه انجام شده است.
او در گفتگو با بی‌بی‌سی اشاره کرد که در پرسش‌نامه شماره تلفن همراه پدر و پسر آمده است که نشانه رضایت دو طرفه است. او همچنین گفت پدر هزینه انجماد و نگهداری نمونه اسپرم را به آزمایشگاه پرداخت کرد.
او می‌گوید قانون هند در مورد رحم اجاره‌ای برای جلوگیری از استفاده تجاری از این روش و نظارت بر درمانگاه‌ها و مراکز پزشکی است نه برای محدود کردن آزادی‌های فردی والدین سوگوار.
قاضی سینگ گفت «او ازدواج نکرده بود و شریک زندگی نداشت. او قصد داشت با ذخیره نمونه اسپرم صاحب فرزند شود. وقتی او درگذشت مادر و پدرش وارث او هستند و نمونه اسپرم ذخیره‌شده ماده ژنتیکی و بخشی از بدن پسرشان است که والدین می‌توانند درخواست در اختیار داشتن آن را داشته باشند».
با توجه به این موارد دادگاه اعلام کرد که هیچ مانع قانونی در برابر دستیابی این زوج به نمونه اسپرم ذخیره‌شده پسرشان وجود ندارد.
خانم کائور می‌گوید حکم دادگاه «نور امیدی در دل او روشن کرد که می‌تواند به طریقی پسرش را بازیابد».
او می‌گوید: «من هر روز دعا می‌کنم که بتوانم خواسته‌هایی که پسرم نتوانست به آنها دست یابد را عملی کنم. چهار سال طول کشید اما سرانجام دعا‌های من نتیجه داد».منبع:bbc
