محرم و آیینهای منتسب به این ماه باید تکرار شوند تا مردم هر عصر و هر زمانی به باورهای قلبی و دلی خود درباره قیام ابا عبدالله (ع) تاکید ورزند و مصائبی را که بر خامس آل عبا و یاران باوفای او وارد شده برای خود یاد اوری کنند.
سید محی الدین حسینی ارسنجانی ، روزنامه نگار
حتما عبارت زیبا و با معنای امام امت روح الله الموسوی الخمینی(ره) را که فرموده اند” این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است” را بارها و بارها شنیده اید.
باز تکرار سالانه ایام حزن و اندوه محرم و مناسبتهای آن از جمله تاسوعا، عاشورا و سایر رسوم و آیینهای محرم و صفر که تا روز قیامت و حتی پس از ظهور حضرت حجت بن الحسن العسکری(عج) تداوم خواهند یافت دلایل بسیار دارد که با کمی اندیشه و تفکر میتوان به انها رسید.به اعتقاد اینجانب ماه محرم در میان ماههای اسلامی همچون روح و خون تازه ای است که در رگهای مومنان و شیعیان و رهروان سید الشهدا (ع) دمیده میشود و اسلام و تشیع با آمدن محرم و تاسوعا و عاشورا و نوحه خوانی و سینه زنی یا با زنجیر زنی و اربعین حسینی بیمه میشوند.
محرم و آیینهای منتسب به این ماه باید تکرار شوند تا مردم هر عصر و هر زمانی به باورهای قلبی و دلی خود درباره قیام ابا عبدالله (ع) تاکید ورزند و مصائبی را که بر خامس آل عبا و یاران باوفای او وارد شده برای خود یاد اوری کنند.
آری این عبارت معروف هم که گفته شده”کل یوم عاشورا و کل عرض کرببلا” یا عبارت معروف مولایمان حسین علیه السلام که با لب عطشان فریاد بر می آورند:”هل من ناصر ینصرنی “یعنی آیا کسی هست که مرا یاری رسان باشد؟ تنها به زمان اقا امام حسین(ع)محدود و مربوط نمیگردد بلکه در هر زمان و تا یوم الابد است که حسین(ع) یارانش را به کمک فرا میخواند.تاسوعا و عاشورا یا کارزار کرببلا و آیین مهمی همچون اربعین حسینی و به اسیری بردن اهل بیت آقا و مولایمان سید الشهدا و آنگونه به طرز فجیع و غیر انسانی به شهادت رساندن او و مخلص ترین و با وفاترین یارانش مسائلی نیستند که فراموش شوند یا مختص و منحصر به سال ۶۱ هجری قمری و اختصاصا مربوط به روزهای شهادت آنها باشند.
به همین دلیل است که باید و باید و حتما و قطعا هر سال در ماه محرم و بویژه در دهه اول محرم بنا به رسم شیعیان و رهروان صدیق سید و سالار جوانان اهل بهشت اینگونه رسوم و آیینها در نقطه به نقطه از جهان و در تمام جغرافیای مکانی و زمانی مسلمانان و در دلها، در حسینه ها و در تکیه ها، در مساجد و در خانه ها، در همه کوی و در همه برزن،در اماکن دینی و فرهنگی شیعیان برگزار گردند تا نسل به نسل و آیندگان فراموش نکنند که قیام امام سوم شیعه و ۷۲ تن از یاران مظلومش برای به حکومت رسیدنشان و جمع آوری غنائم جنگی و یا کسب دلخوشیهای دنیایی نبود بلکه برای دفاع از آرمان و عقیده الهی و حفظ سنت حسنه رسول خدا محمد مصطفی(ص) و احیای امر به معروف و نهی از منکر،برای مبارزه با ظلم و ستم یزیدیان و امویان دیروز و کافران،ملحدان و ستمگران و شیاطین امروز و استقرار صلح و آزادی و دوری از ذلت و خواری و برپایی حکومت عدل علوی است.
این تکرار پشت تکرار های سالانه عزاداریها و روضه خوانیها و گهواره گردانیهای مراسم اندوه طفل شیرخواره علی اصغر الحسین(ع) و برپایی مراسم عزای حضرت رقیه (س) بنت الحسین یا انواع مراسم همچون شام غریبان، تاسوعا و عاشورا، اربعین و…همه و همه برای بازگویی خبط و خطایی است که یزید بن معاویه بن ابوسفیان در حق اماممان حسین نوه گرامی نبی مکرم اسلام و فرزند مولا علی علیهم السلام کردند.
مردم همه زمانها باید بدانند از این شجره خبیثه و خاندان پلید،با جسم و جان برادر عزیزش مجتبی حسن مظلوم و روح پاک مادرش زهرای اطهر سلام الله علیه چه کردند و چگونه آنها را به سختی آزردند و یا بر خواهر داغدارش زینب (س) آن عقیله بنی هاشم و آن مرد آفرین روزگار چه سختیها و رنجها و عذابهای بسیار روا داشتند.شیعه را در واقع دلخوش به غم و ماتم نیست اما مگر ماتم و عزایی بالاتر از شهادت مظلومانه امامشان حسین بن علی است که غمناک نباشد؟اندوهی بزرگتر و ماندگارتر از واقعه کرببلای حسینی نبوده و نیست.
بدلیل همین بزرگی و عظمت مصیبت وارده بر امام حسین و خاندان و اعوان و انصار و اولاد پاکش است که هیچگاه نباید این واقعه را از ذهن مردم دنیا و بویژه از فکر و ذهن شیعه های واقعا دوستدار او دور کرده یا پاک نمود.آنقدرها باید از بزرگی همراه با بیان جزییات چنین حادثه تلخ و دلخراشی بر بلندای منابر و در خطابه ها از سوی وعاظ و مداحان اهل بیت عصمت و طهارت گفته شود تا این حقیقت تلخ مانع از تحریفهای دشمنان دین خدا و منکرین اسلام و تشیع شود.نکته پایانی اینکه تکرار سالانه محرم الحرام و مراسم دهه اول این ماه و دهه آخر ماه صفر و خصوصا تاسوعا و عاشورا علاوه بر بازگویی و بیان مظلومیت و حقانیت امام حسین و یاران او نوعی دشمنی بی پایان دشمنان خدا و پیامبر و امامان ما بر همگان در هر عصر و زمان و در هر جا و مکانی یاد آوری و یا روشن و ثابت گردد.
باید آیین های عزای حسینی خصوصا تاسوعا و عاشورا مدام و مستمرا تکرار گردند و سال به سال و نو به نو به تشریح و تبیین واقعیات واقعه کرببلا ی حسینی پرداخت تا چهره و ماهیت کریه یزید و یزیدیان دیروز و ابوجهل ها و شمرها، خولیها، عمرسعدها و ابن زیادها، معاویه ها و ابو سفیانها، عمر و عاص ها و شیاطین زمانه ما برای همگان بر ملا گردد.در مقابل حر بن یزید ریاحی ها و مسلم بن عقیلها و میثم تمارها، بلال حبشیها، ابوذرها و سلمانها،حبیب بن مظاهرها و آن همه پاکان و خالصان دین مبین اسلام و مذهب حقه جعفری و تشیع اثنی عشری نیز به مردم زمانه ما و آیندگان معرفی گردند.
نظرات