چند ترفند برای تشخیص شیر تقلبی

به گزارش اول فارس به نقل از آنا در دنیایی که مواد غذایی هم به صورت تقلبی در بازار وجود دارد، باید حواسمان به خوراکی های که میخوریم باشد تا تقلبی نباشند و صدمه ای به بدنمان نرسانند. در بخش لبنیات هم مواد تقلبی وارد بازار شده است و این مساله دلهره ی همه ما را برانگیخته است. اگر شما نیز از شیر تقلبی می ترسید این مقاله را بخوانید تا بدانید که این شیرها تقلبی هستند!

جوش شیرین

برای تشخیص شیری که در آن از شیر خشک کمتری استفاده شده است سر سوزنی را وارد شیر کنید و بیرون بیاورید اگر قطره شیر خیلی سریع چکید، کیفیت آن پایین است و اگر زمان بیشتری نیاز به چکیدن بود، کیفیت آن خوب است. بعضی‌ها نیز برای افزایش ماندگاری شیر به آن جوش شیرین اضافه می‌کنند. این کار باعث می‌شود شیر حتی اگر فاسد شود با جوشیدن هم بریده نشود. شیری که برای افزایش غلظت به آن نشاسته اضافه می‌شود هم بر اثر حرارت دیدن یک لایه ضخیم ته‌دیگ تشکیل می‌دهد در حالی که ته‌دیگ شیر سالم متخلخل و نازک است.

آب

یک قطره شیر را روی یک سطح صیقلی و شفاف که حالت مورب و اریب دارد بریزید. حرکت قطره شیر را بررسی کنید، شیر واقعی از خود ردی به جای نمی گذارد اما شیر تقلبی که به آن آب اضافه شده است یک خط سفید کمرنگ از خود باقی می گذارد.

نشاسته

یک قطره محلول ید ( که برای ضد عفونی کردن نیز به کار می رود و پای ثابت جعبه کمک های اولیه است ) به مقداری شیر اضافه کنید. چنانچه پس از اضافه کردن رنگ شیر آبی شد نشان دهنده وجود نشاسته در آن است.

مواد شوینده و انواع پاک کننده ها

برای تشخیص مواد شوینده در شیر حدود ۵ میلی لیتر آب را به همان میزان شیر اضافه کنید و برای مدت ۵ دقیقه آن را هم بزنید. اگر روی شیر کف ایجاد شود، این بدان معنا است که شیر حاوی مواد شوینده است.

کارشناسان توصیه می کنند برای جلوگیری از ابتلا به انواع بیماری ها از جمله تب مالت یا سایر مشکلات گوارشی افراد حتما از شیرهای سالم و استاندارد استفاده کنند یا حداقل شیر را بجوشانند هرچند که جوشاندن شیر تمامی میکروب های آن را از بین نمی برد.

فرمالین

برای شناسایی این ماده نیز حدود ۱۰ میلی لیتر شیر را در لوله آزمایش ریخته و به آن اسید سولفوریک غلیظ در محیط ایمن آزمایشگاه و با رعایت کلیه موارد ایمنی اضافه کنید. دقت کنید در این حالت نباید لوله آزمایش تکان بخورد، چنانچه در محل تقاطع شیر و اسید سولفوریک رنگ محلول بنفش شد نشان دهنده وجود فرمالین در شیر است.

از طریق روشهایی نسبتاً مشابه می توان وجود تقلب و مواد افزودنی غیرمجاز را در پنیر، کره و کشک نیز شناسایی کرد. کارشناسان توصیه می کنند برای جلوگیری از ابتلا به انواع بیماری ها از جمله تب مالت یا سایر مشکلات گوارشی افراد حتما از شیرهای سالم و استاندارد استفاده کنند یا حداقل شیر را بجوشانند هرچند که جوشاندن شیر تمامی میکروب های آن را از بین نمی برد.

ماده روغنی به نام Vanaspati

این ماده شبیه به روغن پالم است و برای تشخیص آن در شیر تنها کافی است در محیط آزمایشگاهی و با رعایت تمامی موارد احتیاطی حدود ۳ میلی لیتر شیر را در لوله آزمایش ریخته و به همان میزان اسید هیدروکلریک به آن اضافه کنید. اگر پس از ۵ دقیقه رنگ محلول قرمز شد نشان دهنده وجود Vanaspati در شیر است.

راه های مناسب برای تشخیص شیر سالم از شیر فاسد

شیر را بو کنید

شیر تازه ای که فاسد نشده است تنها بوی طبیعی شیر می دهد و نباید هیچگونه بوی اضافی به مشام برسد. شیر هنگام فاسد شدن بوی ناخوشایندی می دهد و در صورت چشیدن ترش مزه خواهد بود.

به ساختار و غلظت شیر توجه کنید

شیر یک مایع رقیق و دارای ساختاری روان است. شیر تازه نباید رنگی غیر معمول داشته باشد و نباید دارای توده های لخته مانند، پنیری وساختاری شبیه به ماست باشد. در چنین شرایطی شیر را بلافاصله به صورت درب بسته به دور بریزید.برای بررسی شاختار شیر، مقداری از آن را درون یک ظرف شیشه ای بریزید.

رنگ شیر را بررسی کنید

شیر همیشه باید به رنگ سفید تمیز و به دور از ناخالصی باشد. اگر رنگ شیر در قوطی غیر شفاف قابل تشخیص نیست، مقداری از آن را در لیوان بریزید و برای بررسی به سمت نور بگیرید. شیر فاسد شده یک درجه تیره تر به نظر می رسد و به زردی می زند.

تارخ مصرف شیر را چک کنید

قوانین سختگیرانه ی سازمان های نظارت بر بهداشت، تولیدکنندگان را ملزم می کند که تاریخ مصرف را در بهترین حالت ممکن بر روی بسته بندی درج کنند. تاریخ مصرف را جدی بگیرید و با هرچه نزدیکتر شدن به این تاریخ، شیر را از نظر سلامت و فاسد نبودن بیشتر بررسی کنید.

مطمئن شوید که شیر برای مدت طولانی در دمای اتاق نگهداری نشده باشد

با توجه به نحوه ی بسته بندی، شرایط نگه داری شیر متفاوت خواهد بود. شیر با برچسب UHT را می توان در خارج از یخچال به دور از نور خورشید و حرارت مستقیم نگه داری کرد. اما دیگر انواع شیر (همچنین شیرهایی با برچسب UHT پس از باز شدن درب بسته بندی) می بایست هرچه سریعتر در یخچال و در دمای ۰ تا ۴ درجه نگه داری شوند.پس از باز شدن درب، شیر می بایست حداکثردر طی ۳ روز مصرف شود حتی اگر تاریخ مصرف درج شده روی بسته بندی زمان بیشتری را نشان دهد.

تست حرارت

مقداری از شیر را در یک لیوان برای ۶۰ ثانیه درون مایکروویو قرار دهید. در صورت مشاهده ی توده لخته، تکه های پنیری شکل و چسبنده شدن، شیر فاسد شده است و نباید مصرف شود.مقداری شیر را بر روی شعله ی مستقیم حرارت دهید و با ایجاد حباب های کوچک از روی حرارت خارج کنید. در صورت مشاهده ی توده لخته، تکه های پنیری شکل و چسبنده شدن، شیر فاسد شده است و نباید مصرف شود.توجه داشته باشید لایه ی چربی سطحی که در اثر حرارت بر روی شیر شکل می گیرد به معنای فاسد شدن شیر نیست.