توصیه می شود قبل از طرح شکایت بر علیه وکیلتان از موجه بودن دلایل و ادعاهای خود اطمینان حاصل کنید زیرا در برخی موارد خشم و نارضایتی از وکیل فقط به این دلیل است که رای صادره برخلاف میل موکل بوده است.
خودداری وکیل از شرکت در جلسات دادگاه، استعفا از پرونده در زمانی که شما وقت برای معرفی وکیل دیگری نداشته باشید، افشای اسرار مربوط به موکل یا پرونده، خودداری از تحویل یک نسخه از وکالت نامه به موکل و خیانت به موکل یا تبانی با طرف دعوای پرونده او از جمله دلایلی منطقی و محکمی هستند که شما می‌توانید بابت آن از وکیل خود شکایت کنید.
بنابراین در صورتی که شما رفتار و عملکرد وکیل خود را اهمال کارانه و یا استدلالات و دلایل ادعایی او را موجب ضرر رساندن به خود دانستید، در ابتدا برای طرح شکایت به کانون وکلایی که وکیل در آن عضو است، مراجعه کنید. بعد از آن شکایت کتبی یا شفاهی شما از وکیل ثبت شده، به امضای شما رسیده و به دادسرای انتظامی وکلا نزد دادستان انتظامی فرستاده می‌شود .
در این زمان رسیدگی به پرونده آغاز شده و ابتدا باید به موجه بودن یا بلاوجه بودن ادعای شاکی رسیدگی شود. در دادسرای انتظامی وکلا به اتهامات رسیدگی شده و در صورت وارد دانستن این اتهامات، کیفرخواست صادر می‌شود. بعد از صدور کیفرخواست پرونده برای رسیدگی و تعیین تکلیف به دادگاه انتظامی وکلا ارسال می‌شود. البته باید توجه داشت که صدور کیفرخواست به معنی تخلف و محکومیت قطعی وکیل نیست و صرفا به این معنا است که امکان صحت اتهام انتسابی به وکیل وجود دارد.
پس از وصول پرونده به دادگاه انتظامی وکلا، دادگاه رونوشتی از ادعانامه را به وکیل ابلاغ می‌کند و در صورتی که دادگاه وکیل را خاطی تشخیص دهد مجازات‌هایی نظیر اخطار کتبی، تنزل درجه وکیل، ممنوعیت وکالت به مدت ۳ ماه تا سه سال و حتی محرومیت دائم از شغل وکالت در انتظار وکیل خاطی است.
البته در صورتی که دادسرا اتهام وارده به وکیل را موجه تشخیص نداده یا دلایل ارائه شده را کافی نداند و وکیل را بی گناه تشخیص دهد، قرار منع تعقیب وکیل را صادر می‌کند و در این حالت شکایت شاکی از موکل رد می‌شود. این قرار به این معنی است که شکایت وارد نیست و عملکرد وکیل اشتباه نبوده است.
نظرات