کتاب‌شناس ، محقق و پژوهشگر  اهل استان فارس درگذشت

علی رفیعی علامرودشتی، محقق و مصحح، در ۷۲ سالگی از دنیا رفت.

به گزارش اول فارس ،  اکبر ایرانی، مدیرعامل موسسه پژوهشی میراث مکتوب با اعلام این خبر در صفحه شخصی خود نوشته است: “با تاثر و دریغ، درگذشت کتاب‌شناس، محقق و پژوهشگر  متون تاریخی و رجالی، علی رفیعی علامرودشتی را به خانواده داغدار، دوستان و جامعه علمی و مذهبی تسلیت می‌گویم.

ایشان متولد ۱۳۳۰ در علامرودشت فارس بودند. دروس حوزوی را ابتدا در نجف و بعد در قم در محضر بزرگانی چون آیت‌الله گلپایگانی و آیت‌الله مرعشی گذراندند. از زمان تاسیس دایره‌المعارف‌های تشیع و بزرگ اسلامی به نوشتن مقاله و همکاری با مراکز علمی مشغول شدند. همزمان با کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی همکاری داشت و به نوشتن مقالاتی برای مجله میراث شهاب اهتمام داشت و برای تألیف دانشنامه کتابخانه‌های جهان اسلام کوشش‌ها کرد و کتابی نوشت. بدین منظور در مسیر قم و تهران مدام در رفت و آمد  بود.

زندگی‌نامه‌نویسی و شرح احوال‌نگاری یکی از علائق فرهنگی ایشان بود. زندگینامه سید مرتضی، آیت‌الله مرعشی، دانشمندان خوی و سلماس و بسیاری دیگر از مفاخر دینی و رجالی، به قلم او به رشته تحریر درآمد. با نوشتن مقالات شیفتگان کتاب که پیوسته در میراث شهاب چاپ می‌شد، گستره کتاب در تمدن ایران و اسلام را به تصویر کشید. به همین دلیل تحقیق درباره وراقان را شروع کرد و بازسازی تاریخ حاکم نیشابوری را به پایان رساند که هنوز منتشر نشده است. به دلیل اشرافی که به منابع تاریخ رجال و توجه به ادبیات داشت، به پیشنهاد میراث مکتوب به یاری اصغر جان‌فدا تاجیکستانی، مصحح این تذکره آمد و با تعلیقاتی سودمند، امکان نشر این اثر، فراهم شد. ریاض‌الجنه میرزا زنوزی و الهاشمیات از  دیگر متونی است که به همت او تحقیق و تصحیح شد.

علی رفیعی در سال ۱۳۸۸ به رغم این‌که دچار ضایعه مغزی شده بود و در بستر بیماری به سر می‌برد، همچنان به مطالعه و پیگیری امور علمی ادامه می‌داد. سال‌ها در قم مشغول درمان بود و  زیارتش برای ما مغتنم. اما به دلیل کرونا، مجبور به بازگشت به موطن خود علامرودشت شد و دیگر امکان زیارت و عیادت، از دوستان سلب شد.  او همتی والا و عزمی راسخ در تألیف و نگارش داشت. سال‌ها به دلیل شناختی که از متون عربی داشت به کشورهای اسلامی سفر می‌کرد و برای مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی و… کتاب عربی خریداری می‌نمود که بی‌شک نقش او در اعتلای این کتابخانه قابل توجه و اعتنا است.

دریغ و درد که امروز دوشنبه (پنجم تیرماه) خبر تلخ درگذشت او جانم را فسرد و قلبم را فشرد. برای من غم از دست دادن برادری خدوم که سال‌ها توفیق همکاری و همراهی او را در قم و تهران و سوریه و لبنان داشتم و با گشت‌وگذار در کتابخانه‌ها و کتابفروشی‌ها، روزهای سختی را به سر بردیم، بسیار سنگین است. او در علامرودشت خواهد آرمید و یادش در دلها ماندگار خواهد شد.”

محقق و نویسنده علی رفیعی علامرودشتی دردوم اردیبهشت ماه ۱۳۳۰ هجری شمسی در شهر علامرودشت از توابع شهرستان لامرد در میان خانواده ای روحانی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه و سپس دبستان زادگاهش گذرانده و مدتی نزد حجج اسلام آقای حاج شیخ حسین رفیعی و حاج شیخ اسد الله رفیعی مقدمات ادبیات عرب را آموخت. در سال ۱۳۴۲ خورشیدی جهت ادامه تحصیل عازم شیراز شد و در مدرسه علمیه امامزاده ابراهیم بن موسی بن جعفر (ع) و مدرسه آقاباباخان از محضر آقایان آیت الله حاج عالم آیت اللهی، حاج سید محمد کاظم آیت اللهی، حاج سید احمد و حاج سید محمود آیت اللهی و دیگر علمای شیراز کسب فیض نموده و در سال ۱۳۴۵ شمسی به قصد مسافرت به عراق به خرمشهر رفت و پس از یکسال که در مدرسه علمیه رضویه آن شهر و نزد حجج اسلام حاج شیخ عبدالله محمدی، محسنی اقلیدی و دیگر اساتید تلمّذ و استفاده کرد، به عراق سفر نموده و وارد جامعه النجف الدینیه به ریاست حجه الاسلام والمسلمین سید محمد کلانتر شد.

علی رفیعی علامرودشتی سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در زادگاهش، مبارزاتی علیه رژیم پهلوی داشت و چندین بار توسط ساواک دستگیر شد. او  بعد از انقلاب به کار تدریس در دانشگاه و تربیت معلم مشغول شد و در کنار تدریس به کار تحقیق و پژوهش پرداخت و آثار زیادی را تألیف کرد.

بنیاد دائرهالمعارف اسلامی، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، دائرهالمعارف تشیع، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، مرکز دائرهالمعارف اسلام ترکیه، دائرهالمعارف فلسطین، دائرهالمعارف ادب فارسی، مرکز دارالحدیث، مرکز دائرهالمعارف امام خمینی و مرکز ترجمه قرآن از مراکزی هستند که او در امور پژوهشی با آن‌ها همکاری داشته ‌است.

«فقیه فرزانه: زندگی‌نامه آیت‌الله سیدمرتضی فقیه مبرقع»، «مستدرک شهداء الفضیله»، «عشق و ایثار، درنگی در کارنامه زندگی استاد علامه محمدباقر محمودی»،  «صیغ العقود لاکثار القنود»،  «تذکره الشعراء مطربی سمرقندی»، «تاریخ و جغرافیا و رجال علمی و ادبی علامرودشت»، «کتاب گیلان»، «دائرهالمعارف اسلامیه اردن»، «درآمدی بر دائرهالمعارف کتابخانه‌های جهان»، «مستدرک دانشمندان آذربایجان»، «دانشمندان گمنام خوی و سلماس»، «دیوان شعر آیت‌الله سیداحمد فالی»، «تشیع»، «بر ستیغ نور»، «الهاشمیات»، «ریاض الجنه میرزا حسن زنوزی»، «آئین‌نامه‌ها و مقررات تحصیلات غیررسمی کشور»، «تاریخچه پیدایش مکتب‌خانه‌ها و مدارس کلاسیک در ایران»، «تاریخچه پیدایش مطبوعات فارسی»، «پیروزی قدس»،  «سیر مطالعات موضوعی»، « شکست پیلداران»، «نظام سیاسی اسلام»، «تاریخ‌مندی سوسیالیسم و نقدی بر مارکسیسم»، «داستان حضرت موسی علیه‌السلام»، «قرض‌الحسنه» و «شهاب شریعت» از کتاب‌های منتشر شده و «مشیخه‌نویسی در جهان اسلام به ویژه در شیعه»، «تاریخ نیشابور»، « شیفتگان کتاب»، «وراقان در تاریخ اسلام»، «زندگینامه مؤذنان در تاریخ اسلام»، «زندگینامه سید مرتضی علم‌الهدی معروف به شریف مرتضی»، «رجال و بزرگان سیراف»، «رجال و بزرگان فال» و «زندگینامه مفصل حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی» از کتاب‌های چاپ‌نشده او هست