کدام مدل پژو ۴۰۵ را بخریم؟ در این راهنمای خرید خودرو قصد داریم انواع پژو ۴۰۵ را با یکدیگر مقایسه کنیم و ببینیم که تیپهای مختلف آن آیا فرقی دارند یا خیر.
به گزارش گروه خودرو اول فارس، پژو ۴۰۵، یکی از معروفترین محصولات این خودروساز فرانسوی، حالا سالیان طولانی است که در کشور ما وجود دارد و همچنان هم در بازار داخل فعال است. کمپانی پژو مدل ۴۰۵ را در ماه جولای سال ۱۹۸۷ معرفی کرد و این خودرو توانست در آن روزگار و در سال ۱۹۸۸، عنوان بهترین خودروی سال اروپا را کسب کند.
پژو ساخت این ماشین را تنها به مدت ۱۰ سال ادامه داد و تولید آن در اروپا در سال ۱۹۹۷ به پایان رسید. اما ساخت و فروش این مدل در خارج از اروپا و به ویژه در آسیا، آفریقا و منطقه خاورمیانه تا همین سالهای اخیر هم ادامه داشته است.
شرکت ایران خودرو در سال ۱۳۷۳ و تقریبا ۵ سال قبل از اینکه تولید این مدل در کارخانه پژو تمام شود، شروع به واردات و معرفی آن در بازار ایران کرد. بعد از اتمام کار سازنده اصلی و اروپایی با این مدل اما، ایران خودرو به لطف کم بودن تنوع ماشین در داخل و فروش خوبی که ۴۰۵ داشت نهتنها این محصول را از خط تولید خارج نکرد؛ بلکه با معرفی تیپها و نسخههای خودش و به دست گرفتن تولید مستقل از شرکت پژو، با انجام دستکاریهایی چند مدل مشابه و سفارشیشده را با عنوان ویرایش رسمی ایران خودرو از مدل ۴۰۵ به بازار عرضه کرد.
در مطلب زیر سعی کردهایم تمام نسخههایی که از این مدل در ایران ساخته شده را مرور کنیم و به تفاوت تیپهای پژو ۴۰۵ بپردازیم.
پژو ۴۰۵ GLX
در ابتدا پژو ۴۰۵ در مدل GLX در دو نسخه ۱۶۰۰ سیسی و ۲۰۰۰ سیسی ارایه شد. خیلی زود مشتریان متوجه موتور قدرتمندتر و کارکرد بهتر نوع ۲ لیتری شدند و این تیپ در بازار لقب «پژو جیالایکس ۲۰۰۰» گرفت.
خریداران و متقاضیان مدل ۲۰۰۰ بیشتر از ۱.۶ لیتری بودند و بنا بهدلایلی ایران خودرو توانایی پاسخ به تمام مشتریان را نداشت. علاوه بر آن، سازندگان دغدغه ایمنی و خطرات تصادف بیشتر با موتور ۲۰۰۰ را هم داشتند. برای همین تنها چند سال بعد و در حالی که اکثر مشتریان علاقمند به نوع ۲۰۰۰ نتوانسته بودند به ماشین درخواستی خود برسند، در سال ۱۳۸۱ هر دو نسخه از خط تولید خارج شدند و جای خود را به یک مدل پژو GLX ۱.۸ لیتری دادند.
هر دو مدل قبلی نوع کاربراتوری بودند اما پژو ۴۰۵ جدید از فناوری انژکتوری XU7 بهره میبرد. در سایر نقاط دیگر تغییر خاصی صورت نگرفته بود. پژو ۴۰۵ GLX ۱۸۰۰ سیسی دیفرانسیل جلو و با یک گیربکس ۵ حالته با ۴ سیلندر به مشتریان عرضه شد.
شتاب اولیه آن ۱۱ ثانیه و مصرف سوختش در حدود ۹ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر بود. این سدان طراحی فرانسوی اما ساخت ایران به ماکزیمم سرعت ۱۹۰ کیلومتر در ساعت میرسید و از نظر امکانات در رده بالایی قرار نمیگیرد. هر چند که در آن زمان داشتن شیشههای برقی، کولر و آینههای برقی جز آپشنهای جذابی محسوب میشد و مشتریان پژو ۴۰۵ را به خود جذب میکرد.
چند سال بعد، نوع دوگانهسوز آن نیز با توجه به همهگیر شدن این فناوری در خودروسازی کشور به بازار عرضه شد که از آن بهعنوان پژو ۴۰۵ CNG یاد میشود. پژو ۴۰۵ GLX چه به صورت نو و چه کارکرده یکی از انواع پژو ۴۰۵ است که در بازار کشور همچنان حضوری پررنگ دارد.
پژو ۴۰۵ GLI
یکی دیگر از انواع پژو ۴۰۵ مدل GLI است؛ نسخهای کمآپشنتر و البته با قیمت کمتر مدل GLX که ایران خودرو خیال میکرد با حذف بعضی از امکانات مثل شیشههای برقی و آینههای برقی و همینطور گذاشتن یک سپر ساده و مشکی بجای سپر همرنگ بدنه میتواند آن دسته از مشتریانی که توانایی پرداخت مبلغ خرید تیپ اول را ندارند به خود جذب کند.
پژو ۴۰۵ GLI در سال ۱۳۸۲ معرفی شد و از لحاظ ظاهر به جز همان سپر که اشاره شد تفاوت خاصی با GLX نداشت؛ در بخش مکانیکی نیز هر دو مثل هم بودند و تغییری در این قسمت صورت نگرفته بود.
این نسخه به دلیل تقاضای بسیار کم به هیچ عنوان مورد استقبال قرار نگرفت و خیلی زود و تنها ۲ سال بعد، تولید آن متوقف گردید. امروز حتی در باز کارکردهها نیز نمیتوان این مدل را به راحتی پیدا کرد.
پژو ۴۰۵ SLX
آخرین نسخهٔ معرفی شده توسط ایران خودرو از انواع پژو ۴۰۵ این مدل است که از سال ۱۳۸۸ به مشتریان عرضه شد. پژو ۴۰۵ SLX دچار تغییراتی نسبت به گذشته شده بود و میتوان این تفاوتها را در بخشهایی مثل چراغها و داخل اتاقک دید.
در طراحی جدید، مهشکن عقب و جلو و همچنین به درب صندوق عقب اسپویلر اضافه شده بود؛ چراغها کریستالی شدند و در کابین نیز داشبورد و صفحه کیلومتر و دنده طراحی جدیدی پیدا کرده بودند. ضمن اینکه این مدل را میتوان با سفارش موتور جدید ۱۶۰۰ سیسی و TU5 معروف این گروه خودروسازی که بر روی پژو ۲۰۶ تیپ ۵ قرار میگیرد، دریافت کرد.
با این تعویضها در بخش طراحی و مکانیکی، اعداد خروجی کارکرد این ماشین نیز دچار تغییراتی شدند که از تفاوت انواع پژو ۴۰۵ سخن میگویند. در SLX زمان شتاب اولیه به طرز محسوسی در قیاس با GLX بالاتر رفته و به حدود ۱۳ ثانیه رسیده است. اما مصرف سوخت کم شده و در ۱۰۰ کیلومتر حدود ۷.۵ لیتر بنزین میسوزاند.
همچنین، کنترل و پایداری خودرو نسبت به مدلهای قبلی در این نسخه بهبود پیدا کرده، اما با وجود تولید جدید، همچنان این ماشین از نبود بسیاری از امکانات روز خودروسازی در بخش ایمنی و رفاهی رنج میبرد و جزو محصولات پر آپشن محسوب نمیشود.
پژو آردی
کجروی در تولیدات شاخه پژو ۴۰۵ در کارخانه ایران خودرو به نوعی از این مدل شروع شد. در سال ۱۳۷۸ این گروه ایرانی مدل را معرفی کرد که پژو آردی نام داشت. نام آن از Rear Wheel Drive گرفته شده و بدین معنا بود که این نسخه از ۴۰۵ یک خودروی دیفرانسیل عقب است.
ایران خودرو برای آردی از موتور پیکان استفاده کرده بود و بدنه پژو را روی آن قرار داده بود! با این حرکت قصد داشت با پایین آوردن محسوس قیمت ۴۰۵ بهنوعی حتی مشتریانی که بودجهای در حد پیکان داشتند را به سمت خود بکشاند. در واقع، این گروه خریداران پول چهره پژو ۴۰۵ را بدهند، در حالیکه کیفیت سواری و قدرت پیکان نصیبشان میشد. هر چند که در ظاهر این روش حرکتی ناامیدانه دیده میشد، اما برخلاف انتظار پروژه آردی آن چنان که پیشبینی میشد شکست نخورد.
یکی از دلایلش تنوع در رنگ تولیدی بدنه ماشین بود که GLX تنها در چند رنگ محدود ارائه میشد و آردی با رنگهای شادتر و تازهتری به میدان آمد. دومین مساله، آردیهای تولیدی از سال ۱۳۸۲ به بعد بود که مجهز به کولر، فرمان هیدرولیک و همچنین سیستم پایش انژکتوری در سوخت شدند و نام تجاری RDi گرفتند.
این تغییرات حداقل در خود خانواده آردیها اتفاقی خوب محسوب شدند و به رشد و فروش این نسخه کمک کردند. با این حال، در قسمت فنی از آنجا که اشاره شد موتور ۱۶۰۰ سیسی پیکان روی آن قرار گرفته بود، راندمان و خروجی این مدل ابداً به اندازه GLX نبود.
شتاب اولیه تا حدود ۱۵ ثانیه پایین رفته بود و سقف سرعت نیز در نهایت به ۱۷۰ کیلومتر میرسید و مصرف سوخت هم بیشتر شده بود. تولید این محصول در سال ۱۳۸۵ به پایان رسید و هماکنون در بازار کارکردهها میتوان نمونههایی برای خریدش پیدا کرد.
پژو روآ
پزو روآ یکی دیگر از انواع پژو ۴۰۵ بود که به بازار ایران قدم گذاشت. بعد از بالا گرفتن انتقادات از ابداع ایران خودرو در تولید آردی و خصوصاً مشکلات پیش آمده در آن محصول به خاطر دیفرانسیل عقب بودن و ضعیف بودن پیشرانه پیکان برای بدنه پژو، این گروه خودروساز در سال ۱۳۸۵ مدل پژو روآ را معرفی کرد.
این مدل به نوعی همان آردی بود که موتور ارتقا یافتهٔ پیکان روی آن گذاشته شد. با این حال، نتایج نشان میداد که اوضاع این مدل نیز مثل آردی در کارکرد و راندمان فنی اصلاً مطلوب و مناسب نیست.
شتاب اولیه این ماشین تنها یک ثانیه تفاوت با آردی داشت و مصرف سوخت بالا و راندمان پایین بهعلاوه چهره و امکاناتی که هیچ تغییری نکرده بود همگی دست به دست هم دادند تا از این مدل استقبال چندانی نشود. تولید روآ در نهایت در سال ۱۳۹۰ به پایان رسید و این مدل هم مثل GLI جایگاهی در بازار حتی میان کارکردهها ندارد.
مدلهای فیسلیفت انواع پژو ۴۰۵
بعد از شکست پروژههایی تکراری در سالهای اول که از سوی ایران خودرو به نام GLX نوشته میشدند، اما در واقع هیچ تغییر ظاهر و امکانات جدیدی نداشتند و هیچکدام به موفقیت خود GLX اصلی نرسیدند، گروه داخلی سازنده این ماشین تصمیم به اجرای تصمیماتی جدیتر گرفت.
برای همین به تولید مدلهای فیسلیفت پژو ۴۰۵ فکر کرد. اولین ماشینی که به عنوان نسخه رسمی بازطراحی ۴۰۵ شناخته میشود «پژو پارس» (یا همان پژو پرشیا) نام گرفت. نتیجهٔ کار تا حد خوب و مناسبی قابل قبول بود. پژو پارس با طراحی بهروز شده و جذابتر نسبت به چهره تکراری شده پژو ۴۰۵ توانست جایگزین خوبی برای آن باشد و ایران خودرو به فروش و موفقیت خوبی رسید.
پژو پارس به نوعی همان پژو ۴۰۶ بود که در اروپا به فروش میرفت. بعد از معرفی پژو پارس معمولی و موفقیتهای آن، چندین مدل از پژو پارس با نامهایی مثل LX و ELX که تفاوتهای فنی داشتند و به صورت دندهای و اتومات بودند به بازار معرفی شد.
بعد از پژو پارس، چند مدل دیگر در ایران خودرو با وجودی که نام خودروی ملی را به یدک میکشیدند از روی پلتفرم ۴۰۵ ساخته شدند. «سمند» و «دنا» معروفترین نامهای این تولیدات هستند و با یک نگاه ساده به این دو ماشین خیلی راحت میتوان این شباهت به پلتفرم پژو ۴۰۵ را در آنها دید.
غیر از این دو، یک نسخه از کلاس باری این ماشین با نام وانت آریسان نیز از سال ۱۳۹۲ معرفی شد. نمای ظاهری و از جلوی این وانت بسیار شبیه به پژو پارس است و خود محصول نیز بر روی پلتفرم ۴۰۵ ساخته شده است.
جمعبندی راهنمای خرید و مقایسه انواع پژو ۴۰۵
تولید انواع پژو ۴۰۵ در ایران سرانجام حدود یک سال پیش یعنی در خرداد ۱۳۹۹ متوقف شد و نمونههای صفر حاضر در نمایندگیها و بازار از ساختههای قبل از توقف تولید این مدل هستند. هر چند بعد از ظهور مدلهای جدید و افزایش تنوع در محصولات بازار، بالاخره ساخت این ماشین در داخل به پایان رسید.
تقریباً تمامی کارشناسان و صاحبنظران معتقدند این اتفاق به دلیل ساخت و چهره قدیمی و تکراری و بهروز نشدن ۴۰۵ باید خیلی زودتر اتفاق میافتاد. با این وجود، پژو ۴۰۵ GLX همچنان گزینهای مناسب، کم استهلاک، مستحکم و با هزینه و خرج نگهداری نهچندان زیاد برای انتخاب و خرید یک خودروی نسبتاً ارزان به حساب میآید.
نظرات