پژوهشگران آزاد موفق به کشف سنگنگارهای در مرودشت فارس شدند که یکی از سوارکاران دوره ساسانی را نشان میدهد.
به گزارش اول فارس ، نقشهای حجاری شده از دوران باستان روی سنگها و صخرهها همواره صحنههای یادبود یا افتخاری بینظیر بودهاند که لحظههایی از باورها و اندیشههای مردمان آن دوره را در گذر زمان به ابدیت پیوند میزندهاند. این نقوش همچون تصویری در یک آلبوم قدیمی، چنان با ارزش بودهاند که میبایست «در قاب تاریخ» ثبت شوند و به همین دلیل شاهان و فرمانروایان، صحنههایی از آیین تاج گذاری، جنگ آوری، مراسم شکار و اسارت دشمنان خویش را بر نمای صخرهها و سنگها به نمایش گذاشتهاند.
ابوالحسن اتابکی (پژوهشگر باستانشناسی و تاریخ) در همین رابطه از کشف سنگ نگاره نویافته یکی از سوارکاران ساسانی در صخرههای شمالی شهر استخر، در مرودشت فارس خبر داد که به هنگام یک بازدید کوهستانی به اتفاق مهدی احمدی و رسول احمدی مورد شناسایی قرار گرفته است.
وی در این باره گفت: این نقش سوزنی(خراشیده) در ارتفاع چهار متری از سطح زمین بر روی صخرهای کوهستانی واقع شده که سوارکاری ساسانی را با روبانی مواج و اسبی چهار نعل به تصویر کشیده است.
اتابکی اذعان داشت: هر چند که این نقش ظرافت، پیچیدگی و آرایش نقوش سوزنی اوایل دوره ساسانی( نقش پاپک و پسرش شاهپور در کاخ های تخت جمشید) را ندارد؛ اما از آنجا که نقش برجستههای بسیار اندکی از اواخر دوره ساسانی باقی مانده، کشف این سنگنگاره، بسیار حایز اهمیت و دارای ارزش مطالعاتی است.
سنگ نگاره سوارکاری ساسانی با روبانی مواج و اسبی چهار نعل
وی افزود: از دید تکنیکال، این نقش با مهارت، تحرک طبیعی، آزادی حرکت و ترکیب بندی موزون ترسیم شده که ویژگیهای نقش برجسته های ساسانی را به نمایش میگذارد.
نجمه ابراهیمی (کارشناس ارشد تاریخ) نیز درباره قدمت این نقش اظهار داشت: این سنگنگاره کنار استودانی تاقچهای از دوره ساسانی واقع شده که تاریخ حجاری آن با استودانهای اواخر دوره ساسانی تطابق دارد و چه بسا تصویر یکی از اسواران اواخر دوره ساسانی است که استخوانهای او پس از مرگ؛ در استودان کنار آن دفن شده است.
وی تصریح کرد: اسواران یا آزادگان گروهی از نژادگان دوره ساسانی بودند که به هنگام نبرد، هسته اصلی سواره سپاه ساسانی را در برابر دشمنان تشکیل میدادند. چنانچه آمین مارسلین مورخ معروف رومی، اسواران ساسانی را به دلیل پوشش غرق در فلزات، استفاده از انواع سلاحهای جنگی و برگستوان اسبهایشان «کوهی از آهن» نامیده که بیم و هراس وحشتناکی در دل دشمنان بوجود میآوردند و لرزه بر دشمنان میافکندند. در صورتعدم جنگ نیز روی املاک خویش به کشاورزی مشغول میشدند. امروزه برخی مورخان، شوالیههای قرون وسطایی را با آنها مقایسه میکنند.
مصطفی
تاریخ : ۷ - بهمن - ۱۴۰۱
عجب? باسنگ تراش دادن ابزار نداشتن
ناشناس
تاریخ : ۵ - بهمن - ۱۴۰۱
این که نقش جدید حک شده . چطور نتونستن تشخیص بدن این به اصطلاح کارشناسا ؟
فارس
تاریخ : ۵ - بهمن - ۱۴۰۱
…کاری کردن که فقط باند خودشون مثل اسب بپرن و مردم از گرسنگی با عصا راه برن تف به این دانشمندای بیسواد حراف که جد خودشون را… میبینن. حلال زاده به اینها میکن یه رگ پارس و یه رگ ….
ناشناس
تاریخ : ۴ - بهمن - ۱۴۰۱
بیشتر شبیه زنه تا مرد
رهگذر
تاریخ : ۳ - بهمن - ۱۴۰۱
بسیار عالی ممنون از سایت اول فارس که نقش بسزایی در یادآوری تاریخ این سرزمین داره، البته یه عده ناراحت میشن از این حقایق تاریخی!!!
مدرس دانشگاه
تاریخ : ۳ - بهمن - ۱۴۰۱
این سنگ نگاره شبیه عکس فریبرز باغ بیشه در فیلم زیر خاکی است که توسط کاوه پسرش کشیده شده … …. چرا الکی با کدام آلمان آن را به ساسانیان نسبت می دهید …. با کدام علم باستان شناسی ؟؟؟؟؟
مظفر باثری
تاریخ : ۱ - بهمن - ۱۴۰۱
دایی جان کاکاجان اگر همان سوار کاران دوران ساسانی هم امرور بودند دربرابر تورم سرمان اور هرگز تن به سوار کاری نمیدان ولی دایی جان کاکاجان این پول ثروت است که به مرد قدرت میده باور کنید اگر من هم الان پولدار مب شدن از روحی ده تا شتر می پریدم