باستان‌شناسان فرانسوی بعد از کشف یک خانۀ ۲ هزارساله با دیوارهای نقاشی‌شده، حالا مشغول سر هم کردن قطعات شکستۀ این نقاشی‌ها هستند. “La Maison du Harpiste” نامی است که باستان شناسان فرانسوی به خانه ای ۲۰۰۰ ساله داده اند. خانه ای که بقایای آن در حفاری های باستان شناسی در شهر آرل فرانسه در کرانه رود رون کشف شد. این خانه در زیر یک کارخانه شیشه سازی قرن ۱۸ کشف شد.
به گزارش اول فارس به به نقل از وبسایت inrap اولین بار در سال ۱۹۸۰ بود که بقایای چند عمارت رومی با قدمت ۱۸۰۰ سال در زیر این کارخانه کشف شدند. اما در سال‌های اخیر بعد از چند دهه توقف کاوش‌ها، باستان‌شناسان دوباره به این سایت بازگشتند و در جریان بررسی‌هایشان قدیمی‌ترین خانۀ این سایت را که ۲ هزار سال قدمت داشت از زیر خاک و آوار بیرون کشیدند.
نکته‌ای که این خانه را به یک مورد خاص تبدیل می‌کرد، نقاشی‌های متعددی بود که دیوارها و سقف آن را تزئین کرده بودند. این نقاشی‌های استثنایی و هنرمندانه از لحاظ سبک و سیاقشان شبیه نقاشی‌های کشف شده در شهر پمپئی بودند. کشف این نوع نقاشی‌های دیواری در ایتالیا سابقه داشت اما کشف آن‌ها در فرانسه واقعا جالب توجه بود.
به احتمال فراوان صاحبان این خانه از اشراف و ثروتمندانی بوده‌اند که برای تزئین خانه‌شان نقاشانی را از ایتالیا استخدام کرده بودند. نکتۀ جالب دیگر در مورد این خانه این است که بر اساس شواهد و قرائن، این خانه به طور عمدی حدود بیست سال بعد از ساخته شدنش خراب شده بود تا ساختمان دیگری روی آن ساخته شود.
خوشبختانه همین امر باعث شده بود که برخی از نقاشی‌ها به شکل نسبتا مناسبی در طی زمان باقی بمانند؛ هرچند که بسیاری از آن‌ها به صورت قطعه قطعه درآمده بودند و باستان‌شناسان باید مثل یک پازل آن‌ها را سر هم می‌کردند؛ فرایندی که هنوز هم ادامه دارد.
این نقاشی‌ها سوژه‌های متنوعی دارند، از طرح سرستون‌های یونانی گرفته تا تصاویری از چهره‌ها و پیکره‌های انسانی که معمولا بر روی پس‌زمینه‌ای قرمز نقش بسته‌اند. در بین این تصاویر چهرۀ یک زن دیده می‌شود که در حال نواختن یک ساز زهی شبیه «چنگ» است؛ به خاطر همین نقاشی است که باستان‌شناسان نام این خانه را «خانۀ چنگ‌نواز» گذاشته‌اند.
این نقاشی ها مربوط به سال های ۷۰-۵۰ قبل از میلاد هستند. که مطابق با طبقه بندی های قرن ۱۹، سبک دوم پمپئی نامیده می شود، است. چهار سبک عمده پمپی وجود دارد که با شیوه های متوالی دکوراسیون مرتبط هستند. این دومین سبک پمپی از دهه ۸۰ تا ۲۰ قبل از میلاد گسترش یافتبه لطف فتوحات در امپراتوری گسترش یافت.
در فرانسه، این گسترش محدود به جنوب کشور بود، در زمانی که نقاشی به منابع قابل توجهی نیاز داشت و مختص افراد نخبه بود. این سبک از معماری الهام گرفته شده است: به لطف بازی رنگ ها و جلوه های نوری که باعث تسکین، تقلید از یک معماری غنی می شود، در رنگ به دست می آید. ما این نوع تزئینات را در برخی از مکان‌های مهم گال، به عنوان مثال در Glanum (سنت رمی دو پروونس) می‌یابیم، اما تازگی اصلی حفاری سایت La Verrerie ارائه یک قطعه تشریفاتی با محوریت یک دهلیز، با حضور فیگوراسیون های بزرگ، مگالوگرافی، که مربوط به شاخه بسیار کوچکی از سبک دوم پمپئی است.
باستان‌شناسان در حال سر هم کردن قطعات شکستۀ نقاشی‌ها 
نظرات